SANDRA’s POV:
“Miss Sandra.”, bigkas ni David sa pangalan ko.
After the kissing scene, agad akong lumayo sa kanya.
“OPEN THE DOOR!”, sigaw ko sa lalaki na nakabantay sa may pinto.
Dahil sa lakas ng boses ko, mabilis niyang binuksan ito dahilan para makalabas ako.
Pero si David, nakabuntot pa rin sa aking likod.
Hinahabol niya pa rin ako na tila nagsisi siya sa ginawa.
“Kung nabastusan ka sa akin, sampalin mo ako Miss Sandra.”, he said.
Kaya lalo akong naiinis sa lalaki.
Bakit ba siya ganyan?
Sa likod ng maamo niyang mukha, nagawa nitong pumatay ng bata.
And shit! Everytime I see him, si Michael ang bumabalik sa isip ko.
He killed my son!
“Stop following me, David! Nababadtrip ako!”, asar kong turan habang patuloy sa paglalakad.
Hindi ko alam kung saan ako tutungo dahil hindi pa dumarating ang driver ko.
Tinawagan ko na kasi ito nung papalabas ako ng restaurant. Pero ang tanging sabi niya, papunta na siya.
“Miss Sandra, hindi ko intensyon na–“,
“Shut up! Ayoko ng marinig ang boses mo!”, bulyaw ko nang lingunin ko si David.
“I just want to explain, dahil ayokong mag-isip ka ng masama sa akin.”, mahinahon na wika nito.
“Sa ginawa mo kanina, do you think, mag-iisip pa ako ng mabuti sayo? Nakakadiri ka! Kahit sinong babae na lang ang hinahalikan mo, una si Kate, tapos sinunod mo si Katrina and now, ako?”, sambit ko muli.
Bago pa man ito makasagot, dumating na ang kotse na hinihintay ko.
Kaya sumakay na ako para hindi na makahabol pa ang lalaki.
Nang lumayo na ang sasakyan, napahawak ako sa aking labi na hinalikan niya.
Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin ang malambot niyang labi.
Pero sa halip na kiligin ako, galit ang namuo sa dibdib ko.
Bakit ba patuloy niyang binabanggit ang pangalan na ‘Kate’?
Kung tutuusin, siya mismo ang dahilan kung bakit ko pinatay ang dating ako.
Kinuha niya ang lahat sa akin.
Matapos niya akong paibigin at i-kama, binasura niya ang pagkatao ko.
“Ma’am? Uuwi na po ba tayo?”, pagtatanong ni Manong.
Tsaka lang ako natauhan at nabaling sa kanya ang mata ko.
“What?”,
“Ahm, tinatanong ko po Ma’am kung uuwi na ba tayo? Baka kasi may pupuntahan ka pa.”, magalang na saad niya.
“Yeah. Meron pa nga. Pupunta ako ng mall.”, bigkas ko muli.
Tumango naman ang driver at agad na lumiko patungo sa mall na sinasabi ko.
Ayokong umuwi na ganito ang itsura ng aking mukha dahil tiyak magtatanong si Derick kung ano ang nangyari.
“Hintayin mo na lang ako, Manong ha? Hindi ako magtatagal, may bibilhin lang ako saglit.”, wika ko sa driver.
“Pero kung mahaba ang pila sa loob, here, you...

can buy foods to yourself.”, patuloy kong sambit.
I gave him a 1,000 cash para may makain siya if ever na magutom.
Actually, nakasanayan ko na ang bumili ng gamit kada araw.
Lahat binago ko sa sarili. Hindi na ako yung Kate na Manang kung sumuot.
Hindi na ako yung Kate na sa gabi lang nagpapaganda at nag-aayos.
Dahil ang totoo niyan, mas minahal ko na si Sandra.
Mas nagustuhan ko na ang bagong buhay na binigay sa akin ni Derick.
He saved me from the dark.
Kaya malaki ang utang na loob ko sa kanya.
“Gusto kong suotin ito. Pwede bang paki-assist ako?”, bigkas ko sa saleslady.
Yes, nandito na ako sa loob ng mall.
Hawak ko na ang isang damit na nagustuhan ko.
“Sure Ma’am.”, ngiting tugon ng babae.
Pumasok na ako sa dressing room para sukatin ang natipuhan kong damit.
Habang nasa labas naman ang saleslady at hinahawakan ang phone at pitaka ko.
Nang matapos, tiningnan ko ang katawan ko sa salamin para makita kung bumagay ba ito.
And all I can say, I’m fucking hot.
Litaw na litaw ang pusod ko at kitang-kita ang makinis kong legs.
“You’re so sexy, Ma’am.”, komplimento ng dalaga.
“I know right. Thank you.”, tugon ko naman.
Binili ko na ito at iniwan ang damit sa dressing room.
Gano’n ako eh, pakatapos kong gamitin, tatapunin ko na.
Confident tuloy akong naglakad patungong jewelry. Alahas naman ang bibilhin ko dahil medyo nagsasawa na rin ako sa kwintas na sinuot ko kahapon.
I want a diamond necklace.
Kaso sa kasamaang palad, may humarang sa akin na lalaki.
Hindi ko sana ito papansinin kaso nakilala ko kung sino siya.
“D-david?”, pagsasaad ko.
“Hi Miss Sandra, namiss agad kita.”, ngising sambit nito.
Ewan ko ba, pero kakaiba ang datingan ng titig niya.
“Wala akong panahon at oras para makipag-usap sa tulad mo.”, mataray na turan ko.
“Miss Sandra naman, masyado ka namang pikunin. Naghalikan palang tayo kanina, tapos biglang umiba ang mood mo?”, muli niyang pahayag.
“Hanggang dito ba naman, sinundan mo ako? Ang kapal talaga ng pagmumukha mo! Para sabihin ko sayo, may asawa ka na!”, I shouted.
Yung suot niya at yung boses niya, gano’n na gano’n pa rin sa David na nakausap ko sa mall. Pero yung mata niya, hindi ko gusto.
“Miss Sandra, mag-asawa lang kami sa papel. Hindi ko siya mahal. Dahil ang boring niya sa kama. At sa palagay ko, mas masarap ka pa kay Katrina.”,
“Tigilan mo na ‘yang kalokohan mo.”, madiin kong bigkas.
I was about to walk again pero hinawakan niya ang braso ko papunta sa aking bewang.
“Bastos!”, pagsasampal ko sa binata.
Talagang demonyo siya at babaero!
Walang pinagbago!