Kate’s POV:
“KATE, MAY PROBLEMA KA BA SA AKIN?”, tanong nito nang makarating kami sa mancion niya.
Nagawa nitong hawakan ang braso ko, habang bitbit niya si Michael gamit ang kanang kamay.
Nilingon ko naman siya na may malamig na tingin at inalis ang pagkakahawak nito.
“Pagod na ako, David. I need to rest.”, matamlay na turan ko sa binata.
Talagang pinaparamdam ko sa kanya na wala na akong ganang kausapin siya.
Para sa gano’n, maging malungkot ang lalaki.
Kaso nga lang, kunot-noo itong napatitig sa mata ko na tila hindi makapaniwala.
Kung sabagay, bukod sa yakap-yakapin ko siya sa office, wala na akong ibang giawa. Kaya imposible na mapagod ako ng ganito.
“I know there something wrong that bothering on your mind, Kate. So please, tell it to me.”, pakiusap nitong sabi na talagang nagsusumamo sa akin.
“Wala nga.”, tugon ko kay David at muling tumalikod.
“Kung wala, bakit ka ganyan? Kanina ka pa walng imik, simula nung nasa kotse tayo. At hindi ako sanay na tahimik ka lagi.”, inis na wika nito.
Hindi ko siya pinansin, at patuloy ako sa paglakad patungong itaas.
Narinig ko pa na inutusan niya ang isang yaya na kargahin si Michael, dahilan para masundan niya ako.
“Kate, nababaliw na ako sa kakaisip kung may nasabi ba akong mali? Kasi kung oo, sabihin mo naman. Hindi yung huhulaan ko, kung ano ang nangyayari sayo.”, he said again.
So this time, I looked at him directly on his eyes. Tingin na walang emosyon.
“Bakit ba ang kulit mo? Wala nga akong problema, diba? Kailangan pa talagang ulit-ulitin ko ha?”, usal ko sa binata.
Laking gulat ko naman nang suntukin niya ang pader sa gilid,...

pero hindi ko pinahalata na natinag niya ako.
I remain calm, as if nothing happened.
“Fuck Kate! Ang saya pa natin kanina. Tapos ngayon, ganito ka na?”, sambit niya ulit.
“Matutulog na ako.”, pagtutugon ko na lamang.
Akma na sana akong aalis, kaso mahigpit niyang hinawakan ang palad ko.
“No. Hindi ka aalis, hanggat hindi natin naaayos ‘to.”, muling sabi ni David.
“Wala tayong aayusin, dahil wala ngang problema! CEO ka pa naman ng kompanya, pero ang bobo mong umintindi.”, balik na saad ko.
Alam kong below to the belt na ang sinabi ko, kaya bahagya akong napakagat ng labi.
“What’s wrong with you? Hindi ko na nagugustuhan ang lumalabas sa bibig mo.”, diretsang bigkas niya
Umiwas na lamang ako ng tingin, dahil ayokong masira ang plano ko para sa birthday niya.
Kaso nagkaroon ng eksena sa pagitan namin, dahilan para mabaling ang atensyon ni David sa cellphone ko.
Oo, sa cellphone ko nga.
Sa cellphone ko na biglang tumunog, simbolo na may nagtext.
And guess what, siya mismo ang umagaw ng cellphone ko at siya na rin ang nagbasa kung sino yung nagtext.
“Tsk. Kaya pala biglang umiba ang akto mo, dahil sa pesteng Derick na ‘to. Bumalik na pala ang totoong ama ni Michael, tapos hindi mo sa akin sinabi. Wow! Ang galing mo, Kate!”, sakrastikong wika nito.
Malakas n’yang ibinalik sa akin ang cellphone, kasabay no’n ay tumungo na siya sa kanyang kwarto.
Naguguluhan ako.
Hindi ko alam ang tinutukoy ni David.
Kaya minabuti kong tingnan ang message para malaman ko ang lahat.
“I miss you, Kate. Nakabalik na ako sa Pinas. Handa ko ng panagutan ang anak natin.”,
Sh*t!
Mukhang masisira yata ang plano ko.