𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐀𝐭 𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐃𝐨𝐬𝐞”
☾𝑶𝒏𝒆^𝑺𝒉𝒐𝒕 𝑺𝒕𝒐𝒓𝒚☽
𝑩𝒚:𝑴𝒐𝒏 𝑳𝒊𝒈𝒉𝒕
“Pre, sasama kaba samin? Magpapabakuna kami ngayon.”alok ng kumpare kong si Tonio. Bigla akong nahintakutan dahil ito talaga ang pinakaayaw ko sa lahat, ang magpabakuna. Hindi man sa suwail akong mamamayan pero iniisip ko lang ang kapakanan ko at ang mga kahahantungan kapag nagpabakuna ako. Kong gusto nyo, kayo nalang! Wag nyo akong idamay dyan. Nananahimik yung tao eh.
“Pasensya na pre, kayo nalang. One hundred times,divide,minus,plus ko na yan pinag-isipan. Hinding-hindi talaga ako magpapabakuna kahit na may kapalit mang mga bagay.Ayoko talaga!! No way! Cross my heart,cross my lever, cross my lungs.Ayoko!! Period!”nagcross arm ako at nilingo-lingo ang aking ulo na nagpapahiwatig na hindi ako magpapabakuna, at nagsipagtawanan nalang kaming dalawa. At sakto namang dumating ang iba pa naming mga kumpare. Lahat sila’y magpapabakuna, samantala ako lamang ang ayaw. Ewan ko ba! Basta nakapagdesisyon na ako, na ayoko, ayokoo,ayokooo!
“Oh! Pre, hindi kaba magpapabakuna? Laganap na ang Covid 19 sa buong mundo kaya kailangan na nating magpabakuna hangga’t maaga pa.”saad ni Danny na tinapik pa ako sa balikat.
“Balita ko magaganda daw ang mga nurse doon, tas mga single pa. Tara na mga pare baka makabingwit pa tayo dun.!”masiglang parinig naman ng nagngangalang Joseph. Isa sa pinakaclose kong kumpare sa lahat. Biglang bumilog ang mga mata ko at parang lumapad ang tenga ko ng marinig ang sinabe nya.My heart started to beat fast. (Hahhh sana all fast. English😆)
“Ayyy!!! Oo nga pala, mga pare, nalimutan ko heheh kagabe ko pa talaga yan pinag-isipan, excited na nga ako eh. Haysstt sa dinami-dami kong pinagkakaabalahan nalimutan ko na tuloy ang nagawa kong desisyon na magpabakuna. Mga pare hintayin nyo ko magbibihis lang ako ahh.”mabilis akong nagpaalam sa kanila ng may malapad na ngiti saking mga labi. Mahirap tanggihan ang grasya. Diba?
“Tingnan mo nga naman oh! Matinik talaga pag dating sa chix.!”huling narinig ko bago ako makaalis at nagsitawanan na din sila.
Takbo🏃‍♂️
Lakad🚶‍♂️
Takbo🏃‍♂️
Lakad🚶‍♂️
Ganyan ang ginawa ko para mabilis na makarating sa bahay.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating ako na tagaktak ang pawis pero binalewala ko iyon, ang mahalaga makapagporma at gwapings ang dating ko mamaya.
Nagsuot ako ng black t-shirt na walang pako para makita naman yung muscle kong nagsisitubuan at nag fit short na hanggang tuhod lamang para maging sexy naman ako sa paningin ng mga kababaihang makakakita mamaya sakin. Makakasiguro talaga akong magtutulo laway sila sakin. I swear!🤚
Nagspray pa ako ng perfume at nagpulbo ng kaunti saka bumalik na, sa direksyon kong nasaan yung mga kumpare ko at nasilayan ko naman sa kani-kanilang mga mukha ang pagkainip, siguro sa paghihintay ata. Hayst! Kong sinabe nila agad sakin na may chix doon, eh di sana nakapaghanda ako. Tsk!
“Antagal mo naman pre.Mauunahan tayo dun!”pagmamaktol ni Jose at nauna nang naglakad.
“Oo nga! At ang bango-bango pa hmmmm amoy fafa.!”inamoy-amoy pa ni tonio ang damit ko pati yung kili-kili ko. Grabe talaga sila pagdating sakin.
“Tara na nga. Tigilan nyo na nga ko mga pare. Nahihirapan na talaga ako sa sitwasyon kong to, alam ko naman eh! Alam ko naman na napakapogi at anlakas ng dating ko. Wag nyo nang ipaalala sakin mga pare.”pagmamayabang ko at inayos ang damit kong nalukot.
“Mga pare parang uulan na oh, kaya bilisan na natin!”sabi ni Demety na pinsan ni Danny. Tinuro pa ang ulap na napakalinaw. Mas malinaw pa sa relasyon nyo. Hahaaa hakdog kayo!!
Nakarating na kami sa loob ng center at kaunti pa lamang ang mga tao. Umupo kami sa mga silyang nakalagay sa gilid ng pintuan at nakita naming papunta sa kinaroroonan namin ang isang nurse na lalaki...

saka hinarap kami na may seryosong mukha.
“Magpapabakuna po ba kayo mga sir?”tanong nya samin. Aba! Anong klaseng tanong naman itowww??
“Hindi! Mag-gagwardya kami dito baka kasi pumasok ang virus. Mahirap na!”pabalang kong sagot. Tinakpan nalang ni Tonio ang bunganga ko baka kasi ano-ano pang salita ang maibuga ko. Syempre pumunta kami dito para magpabakuna. Nasaan napunta ang utak nito? Sa mars?
“Ahhmm pasensya na, may problema lang kasi tong kumpare namin at oo, magpapabakuna kami.”sabat ni Demety na nakatayo na. Nairita rin yung nurse sa sinagot ko. Utak nya may sipon.
“Pakilista nalang ng name nyo at ibigay nyo nalang doon at maghintay nalang kayo hanggang sa matawag yung mga names nyo. Goodbye.”talikod sabay irap samin. Ayyy vaklang to! Upakan ko na kaya to! Nakakasira ng araw.Watapelsss!
“Labrucio Ambracio.”tawag ng nurse sa pangalan ko habang nakatalikod samin.
“I’m here!”sigaw ko at tinaas pa yung kanang kamay ko sa kawalan. Hahah naka-english si boi!
“Come over here!”malumay nyang sabi at naglakad sa may table at may kinuha. Halaaa! Ang excited nya. Hindi ba pwedeng mamayang gabi nalang.Hehehe
“Mga pareee. This is it na!”nagpapogi pa ako sa harap ng mga kasamahan ko at ang mga gunggong,tinawanan lang ako.
Nakablue t-shirt sya na may nakasulat na BAM, (BAM buhay kitang Bibisitahin,Aalagaan,at Mamahalin.), Nakablue jeans din, nakalugay ang buhok na parang turban style at nakasalamin. Ang ganda nya!! Sobra! Kahit nakafacemask sya ay talagang bakat ang kagandahang taglay nya. Amputiii pa! Swerteee koo! Yown!
Umupo sya at binuklat ang isang libro. Umupo na din ako sa upuang nasa harap ng table nya, di ko parin inaalis ang titig ko sa kanya. Bahala na kong matunaw sya sa titig ko.
“Ahmmmn ilan taon na ho kayo?”tiningnan nya ako sa aking mga mata. Parang lumiwanag ang buong paligid. Hindi ako nakasagot sa tanong nya dahil parang nabingi ako at tumigil ang mundo🎶.
“Hello?”kinaway nya ang kanyang kamay sa harapan ko na syang nagpabalik sa aking katinuan.
“Ikaw na ang babaeng hinahanap ko.”tanging nasambit ko na ikinagulat ko naman.
“Ha?”halabyuuu. Hahaha maganda ka sana kaso bingi ka.
“Aahhh, ehhh. A-an-ng sa-sabi k-k-oo. Trenta. Oo nga, trenta na ang edad ko.hehe.” utal komh sagot. haysst ano ba ang nangyayari sakin? Kainin mo na ako oh lupa.
“Ahm okay. Bawal po ang magtake ng bakuna kapag may sakit ka or else. So, may nararamdaman po ba kayo ngayon?”tanong nya ulit sakin na nagpabilis sa tibok ng puso ko.
“Oo, tumitibok ng walang pakundangan ang puso ko. I think may nararamdaman na ako sayo. Mahal na ata kita.”walang preno kong saad sa kanya.
“Haha napakapilosopo nyo naman ho.”napatawa sya ng bahagya kaya natawa na rin ako.
“Babakunahan na po kita.”kinuha nya ang injection na may laman at pinitik iyon saka lumapit sakin. Wala akong pake sa gagawin nya dahil ang buong atensyon ko ay nasa mukha nya lang. Hindi talaga ako magsasawa na pakatitigan ang mala-anghel nyang postura.
“Na love at first dose na ata ako sayo.!”bahala na kong makapal na tong mala-daniel padilla kong face basta mahal ko na sya.
“Done na po. Pwede na po kayong magpahinga. See you sa second dose.”masayang sabi niya at umalis na sa harap ko at may tinawag na name ulit para sa next na magpapabakuna.
༺SEE YOU SA SECOND DOSE༻
༺SEE YOU SA SECOND DOSE༻
༺SEE YOU SA SECOND DOSE༻
Kong hindi kita makukuha sa first dose, hwag kang mag alala may second dose pa.
🎵Huwag kang mag-alala, makukuha rin kita,makukuha rin kita, makukuha rin kita.🎵
May love at first dose nga, love at second dose pa kaya. Ako lang to si Labrucio Ambracio, na kapag nasa katwiran, ipaglalaban ko.
ℙ𝕃𝔸𝔾𝕀𝔸ℝ𝕀𝕊𝕄 𝕀𝕊 𝔸 ℂℝ𝕀𝕄𝔼.
-ℙℕ𝕄
◉𝑴𝒐𝒏♡