Ako Naman Kabanata 22


Habang nsa daan ay iyak ako ng iyak ..
Di ako matapang pagdating kay Totoy…
Sa lahat ng lalaki ay sya lang ang nag iisang kahinaan ko..
Mahal ko kse sya.. MAHAL NA MAHAL !
Kaya ngayon nsasaktan tuLoy ako ..
Ang sakit sakit ng ginawa ni Totoy at nakipag colab pa talaga kay Mikmik.
Pero kung nagpaliwanag siguro sya sa akin ay baka maintindihan ko pa sya at napatawad ko agad.
Kso nga nanatili syang tikom ang bibig sa harap ng mga sinasabi ni Mikmik..
Pagdating sa bahay ay dumeretso ako sa kwarto.
“Anak ?kamusta ang pag uusap nyo ni totoy? “tanong ni tito pero d ko to pinansin..
Pagdating sa kwarto ay pabagsak akong sumubsob sa unan saka umiyak..
Inilabas ko ang lahat ng sakit na di ko nailabas kanina..
“Bwisit ka Mikmik.! Pati ikaw totoy ! “sigaw ng isip ko..
PatuLoy sa pag agos ang Luha ko ..
Tinawag ako ni tito.
Kahit ayaw ko ay lumabas ako ..
“ano bang nangyare? “tanong ni tito ng mapabsing umiiyak ako..
Nakita kong nag aalala si Tita habang nakatingin sa akin khit indi ito nagsasalita..
“Nagbreak na kme ni Totoy! “,matapang na sabi ko sa harap ni tito at tita.
“oh bkit ka umiiyak?? “tanong ni tita.
“kse nga po nagbreak na kme ni totoy “,


/> “pero bkit ba kayo nagbreak?? “tanong ni tito.
“Sinungaling e.. Di nman pumunta dto pero sabi nya pupunta sya kaya brenek ko.. Masyado akong maganda para sa kanya.. Di sya bagay sa akin “,
Khit galit ako kay Totoy ay ayaw kong magalit sa kanya sila tito…
“Ikaw nman pala nakipagbreak tapos iiyak iyak ka “, sabi ni tito
“ganun talaga para kunyare hurt na hurt.. Pangit nman yung wala ko emote db baka isipin ni totoy.. Pinaglaruan ko lang sya.. Ayaw kong makarma “, pagsisinungaling ko saka tumawa pa ko..
Di na kumibo pa si tito at si tita kaya magpaalam na ko na matutulog..
Pagkapasok ko ay umiyak na naman ako..
Durog na durog ang puso ko ngayon..
Naramdaman kong pumasok si Tita..
At umupo sa kama..
“Marya…
Halata sa boses nto ang pag aalala kaya..
Inangat ko ang paningin ko at saka d na ko nagsinungaling pa kay tita..
Yumakap ako saka umiyak ng tahimik..
Ayaw kong marinig ni tito.
“Ang sakit po “, hikbi kong saad..
“sssshhhhh.. Hayaan mo na.. Iiyak mo lang para mawala ang sakit “, habang hinaplos nito ang likod ko..
Alam kong magsinungaling at mapaniwala ko man ang lahat ng tao.. Pero hindi hindi ako makakalusot kay tita..
Makapagsinungaling man ako pero hinding hindi kay tita..
-itutuLoy






Share On Whatsapp

Leave a Reply






top