“Anak, nalimutan ko palang banggitin saiyo iyong napag usapan namin ni Mam.” patungkol ng inay sa amo nya.
” ipinatatanong nya kung maaari ka bang maging Personal na kasambahay ng anak nya tutal namam, daw ay buong iskolarship ang ibibigay nya sa iyo maliban doon ay pasasahudan ka din nya. ” ani Inay habang nag hahapunan kami.
“Hindi ba labis naman iyon Maria? ” tutol ng Itay. ” kolehiyo na ang anak mo pero mali naman na maging kasambahay sya ng anak ng Amo mo, paano na lamang kung pagmalupitan sya noon. ” ani itay tsaka hinagod ang Buhok ko, pakiramdam ko ay tama ang nasa isip ko na si Suho ang anak ng Amo ni Inay ngunit aasa parin ako na sana ay mali ako.
“Itay, ayus lang naman po ako…siguro naman ay hindi ganuong klase ang pamilyang kinalakihan ng anak ng amo ni Inay. ” mabait ang Amo ni Inay dahil singait nito ang Scholarship ko kaya mukhang hindi naman si Suho ang sinasabi ni iNay.
“Pero anak…. “ani itay ngunit mabilis kong pinutol ang sasabihin nya.
“Hayaan nyo pong matulungan ko kayo. ” naka ngiting saad ko, alam kong ayaw talaga ni Itay ang trabahong ito kahit kay inay ngunit kung isa ito sa paraan para maka ahon kami ay gagawin ko.
Nang sumunod na araw ay Abala parin ang mata ko sa pagmamasid sa paligid, ang buong room ay nahahati sa dalawang upuan na may anim na palapag.
“Would you mind if i Ask you something? “tanong ni Zoe kaya’t napunta ang atensyon ko sa kanya. “Napaka Gwapo nya talaga hindi ba? Palagi syang nakatanaw sayo mula kahapon, iniisip ko tuloy na baka magkakilala talaga kayo ayaw mo lang aminin. ” tinignan ko kung sino ang tinutukoy nya dahilan para magtama ang mata namin ni Suho na ngayo’y nakataas ang kilay habang nakatanaw sa’kin tila pinakahuhulugan na bakit ako nakatanaw sa kanya.
Mabilis akong umiwas ng tingin dito tsaka humarap kay Suho awtomatikong tumanggi ang ulo at dalawang Kamay ko .”Nako, hindi ko sya Talaga kakilala.” nakangiting saad ko.
“Pero bakit nakatanaw sya sa’yo? ” ang boses nito ay punong-puno ng panunukso.
Hindi pa man ako nakakasagot ay naramdaman ko nalang na may panibagong tao na naman na naupo sa tabi ko.
“Samahan mo akong Mag lunch mamaya. ”
Literal na natigilan ako, ayokong aminin na boses iyon ni Suho pero alam kong sya ito.
Napuno ng bulungan ang paligid at hindi iyon maganda para sa’kin, kung sa iba ay nakaka kilig ang sitwasyon pero para sa’kin ay hindi, dahil alam ko naman talaga ang tunay na ugali nya, nung nakaraan ay paniguradong lasing lang sya kaya maayus nya kong kinausap.
Unti-unti kong inilingon ang ulo ko paharap sa gawi nya at hindi nga ako nagkamali, hindi sya nakasimangot ngunit hindi din naman nakangiti nasa dalawang pulgada na lamang ang pagitan namin kaya’t paano ako makakagalaw o makakapag salita manlang.
“Ba’t ayaw mo ‘kong kausapin ”
“N-Naku…h-hindi na-naman sa ganun.. Ma-marami pa kasi a-akong gagawin. ” saad ko sa pagitan ng pagkautal.
“Making a Stupid Lies is not Suit with your Innocent face. ” nakataas ang kilay na aniya.
“Sama naman ako! “maya-maya’y...

apila ni Zoe.
“E-eh.. Eh- -bakit h-hindi nalang kaya kayo ang magsabay?” nakangiti wari ako.
“ikaw ang gusto kong kasama, kaya’t wag mo akong utusan na sumama sa iba. ” ma awtoridad ang boses na aniya na tila ba obligado kong sagutin ang tanong nya. “Pero kung Ayaw mo, then don’t.” masungit na aniya tsaka nakapamulsang tumayo at isinukbit ang maagang nyang bag sa balikat at umalis.
Napabuntong hininga ako, “he’s Quietly cool and also arrogant, but still i like him.” palihim na namilog ang mata ko sa sinabi ni Zoe
‘ganito ba talaga sya kabilis? Hindi nya naman talaga kilala ang lalakeng iyon.
Nang, mabaling sa iba ang mata ko ay nagtagpo ang masamang tingin sa’kin nung babaeng kasama ni Suho kahapon.
“come on, sundan natin sya. ” saad ni Zoe tsaka ako hinatak sa pulsuhan patayo. “Hey, Suho.. “masiglang tawag ni Zoe dito.
Huminto ito at walang interes na naman na lumingon sa’min.”may i know who you are ?” nakataas ang kilay na tanong ni Suho kay Zoe.
“Sasama kaming kumain. ” sa tono nito ay pinilit nyang balewalain ang sinabi ni Suho pero sa halip ay tinalikuran sya nito at nagpatuloy na naman sa paglakad.
Nang makarating kami sa Cafeteria ay naghanap kami agad ng Mesa na mauupuan, eksakto naman na naroon sa likuran namin si Suho at abala sa pagsimsim ng Soup animo’y walang pakialam sa paligid kahit ang buong atensyon ng mga kababaihan ay nasa kanya na kasama iyong babae kahapon.
Ang dinig ko ay Jade ang ngalan nito at kaibigan ni Suho.
“ako na ang oorder para may magbantay sa table natin. ” saad ni Zoe.
“Hey.. “kuha sa’kin ng pansin ni Dexter. ” pwedeng sumabay sa’yo ?” paalam na anito sa’kin.
“Naku, may mga kasama kasi ako.. “saad ko
“Eh di Mas Okay, balak ko kasing manligaw sa’yo. ”
hindi ako nakapagsalita lalo na nang maglingon sa’kin si Suho, kinuha nito ang pinagkakainan nya tsaka naupo kasama namin ni Dexter.
“Ohy bro, anong ginagawa mo dito? ” preskong tanong ni Dexter kay Suho.
“tanungin mo sarili mo tapos ayun din yung sagot ko. ” walang, ganang saad ni Suho tsaka nagpatuloy sa pagkain.
Lalong lumakas ang bulungan sa paligid dahil sa ginawa ni Suho, agad akong pinangunahan ng hiya kaya tumayo ako at naglakad palabas ng Cafeteria pero napahinto ako nang umalingawngaw ang malakas na tunog mula sa likuran ko.
*Blaaaag!
Nasapo ko ang bibig ko nang makita ko si Dexter na nakasubsob sa Sahig dahil sa paa ni Suho na nakalabas sa Gilid ng Mesa, at mukhang sinadya nyang patidin ito.
“Ha-la….Naku, hindi ko sadya. ” inosenteng anito tsaka ito nilingon.
“Ikaaaw! “nang gigigil na Sigaw ni Dexter nang tumayo ito para kuhanin ang Upuang bakal pang hampas kay suho dahilan para magtilian ang mga Estudyante sa Loob. “Ang yabang mo! Bakit mo Ginawa yon! ” sigaw na anito.
“Sinabi ko na, hindi ko sadya.” walang interes na anito kay Dexter.
“YOU TWO! GO TO THE DETENTION AREA! ” makapangyarihang utos ni Dean Shiena mula sa tabi ko, halata na galit ito dahil sa mga pangyayari.
OHY PURO KAYO NEXT ANSAKIT NA NG KAMAY KO! 😂😂😂