Nakasunod parin ako sa likuran ni Parker. Takot talaga ako kanina. Napaka-chismosa ko talaga yun tuloy muntik na akong mamatay sa ginawa ko.
Habang naglalakad kami patungo kung saan naganap ang party. Napahinto ako nang biglang….namatay ang ilaw?!
Naku naman brown out?!….susugurin ko talaga ngayon ang meralco. Bakit ba hindi sila nagsabi muna kung may brown out. Hay naku…baka kung saan ako ngayon mapunta…wag lang sa taong hindi ako kayang bigyan nang halaga. Pwede na siguro akong maging aktres…galing ko talaga. Gag* sira ulo na talaga ako pati brown out nagdadrama parin ako?
“Parker! asan kaba?! di kita makita!” malakas kong sigaw. Malamang di ko talaga siya makita kasi madilim. Nagkakaguluhan narin ang mga tao sa loob..may nagsisigawan…mayroon ding nagpapanic.
“Asan na kaya siya…para tuloy akong tanga rito” bulong ko sa sarili. Kahit di ko parin siya nakita..nagpatuloy parin ako sa paglakad.
“Aray!”
“Sorry miss..” pagpapaumanhin ko sa nabunggo kong babae.
Nagpatuloy parin ako sa paghahanap kay Parker. Asan na kaya yung lalaking yun?
Natigilan ako nang may…..humablot sa braso ko.
“Hoy! Bitawan mo ako!” sigaw ko. Kinakabahan rin ako di ko alam kung bakit.
“Ano ba! sabing bitawan mo ako!” sigaw ko uli nang may humawak na naman sa isang braso ko. Mas lalo akong kinabahan dahil kakaiba talaga ang paghawak nila sa braso ko. Halos mamalupot ako sa sakit dahil sa higpit na paghawak nila.
“Di talaga kayo titigil!” agad kong sinipa ang kanilang paa kasabay nang pagbagasak nang isang lalaki sa sahig. Nabigla ako nang dumaing ito sa sakit..di ko naman siya sinipa nang malakas…ba’t ganun?
Natigil ako nang may humigit sa leeg ko…naninigas ako sa kinatatatyuan ko…dahil naramdaman kong isang kutsilyo ang ginamit niya.. isang galaw ko lang…siguradong mamatay ako.
Hinablot ko ang kutsilyo sa kanya at agad kong sinaksak siya….di ko alam kong ano ang ginawa ko…
Di ko alam kung paano gumalaw ang katawan ko…di ko rin makontrol ang sarili ko…sinubukan...

ko pero di talaga.
Sunod-sunod kong narinig ang pagdaing nang mga lalaking kumalaban sa akin…nanginginig narin ang kamay ko dahil sa… hindi ko maintindihan ang naramdaman ko ngayon….parang ang saya sa pakiramdam ko…di ko alam..Ano bang nangyari sa akin?
Natigilan ako nang…..bumalik ang ilaw!!
Nakita kong natulala si Parker sa harapan ko. Parang…di ko alam ang nagyari. Tiningnan ko ang sarili ko dahil kanina pa kasi titig sa Parker sa akin.
Halos manlumo ako sa nakita ko….naligo ako sa dugo..may tumalsik ring dugo sa mukha ko… Napatingin ako sa kamay ko…ba’t may hawak akong kutsilyo?!!!!
May mga patay ring katawan ng mga lalaki sa sahig na naligo sa kanilang sariling dugo!!
May sariwa pang dugo na tumulo mula sa kutsilyo kong hinawakan…
Hindi ito totoo..panaginip lang to!!!
H-in-ndi….!!!!!
Nawalan ako nang lakas…kaya napaupo ako sa sa sahig kasabay ng pagbagasak sa kutsilyo kong hinawakan kanina.
Hindi ko yun ginawa…Hindi ko kayang pumatay nang tao….pakiusap…Hindi ito totoo…!!!
Nanginginig narin ang mga kamay ko..umiyak ako nang umiiyak…
“Patawad….di ko alam ang nagyari….d-di ko sinasadya” sabi ko kahit walang sumagot kasabay nang paghikbi ko.
Naramdaman ko na lang ng may bumuhat sa akin…dahil nawalan na akong lakas para tumayo.. pagod narin akong tumingin kung sino ang bumuhat sa akin pero….naaninag ko parin ang mukha niya….kasabay nang pagtaklop ng mga talukap ko. Nagpakawala rin ako ng isang ngiti sa aking labi.
Ano na lang ang sabihin nila sa akin? Na isa na akong kriminal?
Di ko alam kung paano haharapin ang bukas?
Ano bang nangyari sa akin?
Sino ba talaga ako?
NOTE: Plagiarism is crime honey..
(please make your own)
SA MGA READERS KO NA PATULOY NA SUMUSUBAYBAY SA STORYA KO…SORRY PO KUNG NAGALAN AKO SA PAG UPDATE MAY KONTING PROBLEMA LANG PO KAYA DI AGAD AKO NAKAPAG UPDATE….PERO BABAWI PO AKO
..ENJOY READING PO AND GOOD NIGHT😘❤️