Kinaumagahan ay maaga na kaming nagising ni Riguel, sa Private plane na nila kami sasakay dahil biglaan Ito.
Inayos ko muna ang aking sarili bago inayos ang aking mga gamit.
Habang nagaayos ay naramdaman ko ang init ng braso ni Riguel sa aking bewang, niyayakap n’ya ako Mula sa likuran.
“I’m sorry baby, it’s a party again” malungkot n’yang sabi.
Hinarap ko s’ya at marahang hinalikan sa labi.
“It’s okay, Marami naman tayong nagawang memories dito eh” aniko.
Tumango s’ya kahit na Hindi kuntento Alam kong gusto n’ya pa rito manatili ngunit kaylangan na namin umuwi, naghihintay si Donya Winona.
Kumain lng kami at sa huling pagkakataon, tinignan ko muli ang view ng Paris sa malaking bintana, I’ll comeback here, I promise!
Tahimik kami sa byahe ni Riguel, tila andami n’yang iniisip. Ayaw ko rin namang magsalita dahil nadismaya din ako na ngayon nga ang uwi namin.
After 5 hours we ate our lunch.
“We’ll be arriving there at 9 PM, you should rest” si Riguel ang bumasag sa katahimikan, tumango ako at nagpatuloy na sa pagkain.
Sobrang komportable nang flight na iyon dahil pwede naming iadjust at ilipat ang mga upuan namin. Mayruon ring dalawang kuwarto ngunit mas pinili namin ni Riguel na manatili sa upuan, pwede naman kasi gawin iyong higaan.
Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako nagising na lamang ako ng nasa airport na, Hindi ko pa pala nasabi kila mama na ngayon na ang uwi ko, kaya pagkababa na pagkababa ko palang ay ‘yon na ang ginawa ko – ang tawagan sila.
“Mom, I’m home” bungad ko ng sagutin n’ya ang tawag. Lumipas ang Ang minuto ngunit walang nagsasalita sa kabilang linya ang naririnig ko lng ay ang mabigat na paghinga ng aking ina.
“Ma?!”
“Oh, what is it anak?” Nabalik sa ulirat ang aking Ina at natuon na ang atensyon sa akin.
“I’m home”
“Hah?!” Tila gulat na gulat pa s’ya na narito na ako sa Pilipinas.
“Yes po, I’m currently at the airport, hinihintay na lang po ang sasakyan ni Riguel para maihatid ako jaan”
“O-oh s-sige Hija” naninibago ako sa kilos at boses ng aking ina, bakit tila aligaga s’ya?
Hindi pa ako nakakapagpaalam sa kan’ya at pinutol na n’ya agad ang tawag.
Kumunot na nang husto ang nuo ko.
“Why does your face like that?!” Natatawa si Riguel...
very nice