“Ma’am Jesie? Nasa labas po ulit si Sir Armand.” malakas na buntong-hininga ang napakawalan ko dahil sa sinabi ng assistant ko.
Kasalukuyan akong nasa loob ng opisina ko sa maliit na building na inuukupa ko ngayon para sa maliit na negosyong naipatayo ko. Halos kada-araw na namang nagpupunta si Armand dito, pinapanindigan ang mga huling sinabi niya sa’kin mula nung huli kaming nagkaharap.
“Sabihin mo sawa na akong pakinggan ang mga paulit-ulit niyang sinasabi. Ayaw ko siyang makita.” Agad na tinapos ko na ang ginagawa kong report at hinayaan ang sariling mag-isip-isip tungkol sa palaging ipinupunta ni Armand dito.
FLASHBACK
“Jesie! Sorry! Hindi ko alam! Wala talaga akong alam!” habol na sigaw ni Armand! Ayaw ko siyang pakinggan! Hindi ko na kailangang marinig ang paliwanag niya!
“Jesie! Hindi ko alam na wala ka pala talagang intensyon na sirain ang kompanya namin, natin! Binrain wash kasi ako ng mommy ko! Ang sinabi niya sa’kin ay pinadala ka raw ng mama mo para sirain kami at ang kompanya! Sorry—”
“Tumigil ka! Wala akong pakealam! Hindi ko kailangan ang paghingi mo ng tawad! ‘Wag mo’kong sundan! Ja’n ka lang!!” hindi na nagpapigil ang mga luha ko! Mabilis kong tinakbo...