CHAPTER 2
.

Natigilan si Shela sa sinabi ni Noriel..
.
Noriel : Joke lang!(sabay tawa)
.
Parang nakaramdam ng dismaya si Shela dahil aminin niya sa sarili niya na umasa siya, ngunit kinagalitan niya ang sarili dahil ang bata-bata pa daw nila ay ganun na ang iniisip niya..at hindi pinahalata ni Shela na siya ay nalungkot dahil Biro lang pala ni Noriel iyon..
.
Shela : ikaw talaga, siya sige pasok na nga ako.
.
Pahakbang na sana si Shela nang magsalita si Noriel.
.
Noriel : inaamin ko Shela—(nahinto sa pagsasalita)
Shela : anong aaminin mo?
Noriel : h-ha w-wala, sige pasok ka na..
.
Umurong ang dila ni Noriel, ang akala niya malakas na yong loob niya hindi pa daw pala.
.
Shela : ano nga??
Noriel : w-wala nga, sige uuwi na ako..
.
Mabilis nang iniwanan ni Noriel si Shela, si Shela naman, ay natitigilan pa din hanggang sa nanatili siya sa kinatatyuan niya at tinatanaw niya si Noriel hanggang sa makapasok iti sa taranggkahan ng kababata…
.
Shela : nakaka inis ka naman Noriel!!(sigaw ng isip)
.
Lumipas ang araw, laging tulala si Noriel, iniisip niya kung dapat daw ba niyang sabihin kay Shela yong nararamdaman niya.
.
Noriel : Mariel Agiflor Salva, bata pa kayo, hindi oa yana dapat ang iniisip mo, mag-aral ka muna bago ang lahat-lahat, kapag may maipagmamalaki ka na sige, ligawan mo na siya!(sabi nya sa sarili niya)
.
Hindi namamalayan ni Noriel na ang nilalaman ng puso niya ay isinusulat na niya sa kanyang notebook, iyon ay ang tungkol sa nararamdaman niya kay Shela..at hanggang sa—
.
Shela : Hoy Bulaga!!!
.
Laking gulat si Noriel dahil naroon pala si Shela sa likod niya.
.
Shela : ano ba yang sinusulat mo?.
.
At nooy nataranta si Noriel, dahil yong sinusulat niya ay para iyon sa nararamdaman niya kay Shela..
.
Noriel : ah Eto wala lang ito,
Shela : anong wala meron eh, nakita ko!
Noriel : wala nga, kulit eh, listahan lang ito ng mga pinabibili ni nanay sakin sa palengke bukas, ako kasi ang mamamalengke bukas.
Shela : e di patingin nga ako.
Noriel : huwag na nga, hay ang kulit..
.
Ngunit mapilit si Shela inaagaw niya ang notebook ni Noriel, hindi alam ni Noriel kung paano niya itatago ang notebook, mabilis niyang pinunit ang isang pilas ng notebook na pinagsulatan niya at saka niya isinubo, at nginuya nguya niya ito, halos puno ang bunganga niya ng papel, hindi siya makapagsalita, sinisinyal na lang niya kay Shela na wala na, hindi na makukuha ni Shela ang papel na isinulat ang nilalaman ng kanyang puso.
.
Shela : ay baliw ka Noriel, kadiri!
Noriel : kulit mo!!
.
At Hanggang sa malusaw na ang papel sa bunganga niya, at nagkandasuka suka si Noriel dahil may nalulunun na siya..
.
Shela : Yuck kadirs ka naman Noriel!!
.
At nooy mabilis na nagtatakbo si Noriel sa kanilang poso..
.
Carmen : uy Noriel, napapano kaba?
Shela : Aling Carmen kumain po si Noriel ng papel, nalunon po yata niya.
Carmen : ano, Noriel ginugutom ka ba, abay kung kelan tumanda saka kumain ng papel, nong bata hindi niya ginawa yun, pambihirang bata ito, bumabakim yata sa pagkabata.
.
Patuloy sa pagsuka si Noriel, tinatawanan lang si Noriel ni Shela at ng mga nakakabatang kapatid ni Noriel..
.
Ngunit dumating din yong araw na nagkaroon na talaga nang lakas ng loob si Noriel, dahil nag-alala si Noriel dahil madami nagtatangka na manligaw kay Shela, dahil nga naman sa taglay na ganda ni Shela, at taglay na katalinuhan, mabait, masipag. Lahat ay nakay Shela na..
.
Shela : Uy Noriel, bakit ba lagi ka na lang natutulala diyan, salita ako ng salita dito, hindi ka naman pala nakikinig, naintindihan mo ba yong pinaliwanag ko?
.
Nag-aaral sila ni Shela ng mga sandaling iyon, naroon sila sa silong ng puno ng mangga, sa tambayan nilang magkaka-ibigan, dalawa lang sila ni Noriel na nag re-review dahil si Lota ay hindi sumama..
.
Noriel : gusto kita Shela(mabilis niyang sabi)
.
Natigilan si Shela sa narinig niya mula kay Noriel.
.
Shela : anong sabi mo?
Noriel : gusto kita sabi ko!
Shela : g-gusto m-mo a-ako?(nauutal niyang sabi)
Noriel : gusto kita, matagal na, sorry kung sinasabi ko sayo yong nararamdaman ko, hindi ko alam kung bakit ko naramdaman ito, alam kong mga bata pa tayo, alam ko din naman na kailangan muna nating magtapos ng pag-aaral, kaya huwag kang mag-alala, hindi kita liligawan sa ngayon, gusto ko lang ipagtapat yong nararamdaman ko sayo.
.
Halata ni Shela ang hiya at panginginig ni Noriel nang sabihin sa kanyang gusto siya ng kababata, at samantala si Shela naman ay tuwang tuwa ang puso ng sabihin ni Noriel iyon, lalo na at nalaman niya na parehas pala sila ng nararamdaman ng kaibigan.
.
Noriel : Shela, please huwag kang magalit sakin, huwag mo sana akong iwasan dahil sa pinagtapat ko sayo, gusto ko lang magpakatotoo sayo, kaya huwag kang magalit sakin.
Shela : relax, Hindi naman ako nagagalit sayo.
Noriel : hindi ka galit?
Shela : Hindi!!
Noriel : salamat Shela..(sabay yakap)
.
Nagulat si Shela sa ginawa ni Noriel, at kahit si Noriel ay nabigla sa ginawa..agad bumitaw sa pagyakap si Noriel kay Shela.
.
Noriel : ay sorry!!!(nahihiyang sabi)
.
Ngiti lang ang tugon ni Shela.
.
Noriel : u-uwi na ako..
Shela : s-sige!!
Noriel : ihahatid na kita sa inyo.
Shela : hindi na, heto naman, ang lapit lapit ng bahay namin, ayun at tanawan lang, ihatid mo na lang ako ng tingin.(nakatawa nyang sabi)
Noriel : sige na nga..
.
Hiyang-hiya si Noriel Kay Shela, sa isip niya kung ano kayang mukha ang ihaharap niya Kay Shela sa kinabukasan na pagpasok nila sa school..kinagalitan niya ang sarili, kung bakit ang lakas ng loob niya na magtapat kay Shela, at ayun siya pinoproblema niya kung paano siya haharap sa kaibigan, at kung paano na daw siya makikihalubilo sa kaibigan, nag alala siya na baka daw mamaya may mabago sa samahan nila, imbis daw na nakakasama niya itong nagrereview, baka daw mamaya mabago na ang pkikitungo ni Shela sa kanya, na baka magka-ilangan na silang dalawa.parang nagsisi siya na ipagtapat kay Shela ang nararamdaman,
.
Noriel : hay bahala na!!
.
At lumipas nga ang magdamag, sumapit na ang umaga, masayang nagising si Shela, napapangiti siya kapag nagpa-flashback sa kanya yong ipinagtapat ni Noriel sa kanya..at lumipas ang oras nakagayak na si Shela, papalabas na siya ng bahay nang tawagin siya ni Helen..
.
Helen : anak, nakalimutan mo itong regalong ibibigay mo Kay Noriel..
Shela : ay opo nga pala. Sige po nay, pasok na ako,
Helen : sige.
.
Excited si Shela na lumabas ng bahay dahil, excited siyang Makita si Noriel..at hanggang sa nakita na niya ang kanilang service na nasa Tapat ng bahay nila, mabilis siyang naglakad upang makarating na sa labas ng tarangkahan nila.
.
Lota : maganda yata ang umaga mo ah.
Shela : syempre naman, sobrang ganda!!(nakangiti niyang sabi)
.
Nakasakay na si Shela sa service nila, katabi niya si Lota..
.
Lota : dahil kay Noriel Yan ano?(bulong niya)
Shela : Hindi ah!!(mahina niyang Sabi)
Lota : talaga lang ha! Pero bakit meron akong nakita?
.
Nagulat si Shela sa sinabi ni Lota nag-alala siya na baka nakita sila ni Lota na yakap siya ni Noriel, pinagpawisan tuloy yong kili-kili niya nang hindi sa oras!! Umaga pa lang nun, pero pakiramdam niya ay tumatagaktak na ang pawis niya.
.
Shela : ano ka ba hindi no, Kaya ako masaya kasi ipinangako nila nanay na kapag laging mataas ang grades ko, eh pagsusumikapan daw nila na pag-aralin ako hanggang sa college.
Lota : sus galing ng alibi ah..eh ano yong nakita ko kagabi na niyakap ka ni Nor—..
.
Tinakpan ni Shela ang bunganga ng kaibigan, dahil medyo nalakas ang boses nito..
Shela : ano kaba Lota, ang ingay mo!! Hindi nga yun, totoong pinangakuan ako ni tatay at nanay na mag aaral ako ng college, alam mo naman na yun ang pangarap ko na makapag aral ng kolehiyo at makatapos.
Lota ; ganun ba..
Shela : oo nga!!
Lota : buti ka pa, ako siguro mag-aasawa na lang..
Shela : grabe ka naman, Wala ka ba man lang ambisyon sa buhay mo!
Lota : meron, kaso Hindi naman ako kayang pag-aralin nila inang at tatang.
Shela : grabe to, pag-aasawa agad ang nasa isip mo!!
Lota : eh ano pa ba ang iisipin ko eh dun naman talaga tayo pupunta sa pag aasawa, karamihan dito satin yong mga hindi nakakapag-aral, nagsisipag-asawa na lang sila.
Shela : eh bakit mo naman sila gagayahin diba, dapat magkaroon ka ng pangarap sa buhay, kasi kung magkakaroon ka ng ambisyon sa buhay, ay hindi ka magagaya sa mga kababaihan dito sa atin, tingnan mo at hirap sila sa buhay, nagpapadami pa sila ng mga anak, gusto mo bang mangayri sayo yun?
Lota : alam mo tama ka, diba ang lolosyang na nila, samantalang ang babata pa naman nila, palibahasa kasi ang dami nilang anak, kaya wala na silang oras para sa sarili nila.
Shela : tama..
Lota : naku, mabuti na lang at meron akong kaibigan na katulad mo, salamat at iminulat mo ako sa mga kinamulatan natin sa lugar natin.
Shela : ikaw lang eh, mas mainam ng magkaroon ng pangarap, at ang mga pangarap na iyon ay kailangang pagsumikapan upang makamit..
.
Pumalakpak ng malakas si lota, dahil sa sinabi ng kaibigan..at hanggang sa
Nagtaka si Shela dahil pinaandar na ng driver Ang sasakyan nila, naroon na lahat ang mga kasama niyang estudyante ngunit Wala pa si Noriel..
.
Shela : nasaan si Noriel, Hindi ba siya papasok?(tanong niya Kay Lota)
Lota : Aysus hinahanap niya!
Shela : sira, para nagtatanong lang.
Lota : sumabay sa service ni ate Tess kanina.
Shela : ah ganun ba.
.
May panghihinayang si Shela, ngunit naibsan din ang panghihinayang dahil daw magkikita din sila sa eskwelahan. at lumipas ang kulang isang oras ay narating na nila ang eskwelahan, at hanggang sa nakarating na sila Shela at Lota sa kanilang classroom at pagpasok nila ay nakita na nila agad si Noriel, Samantalang si Noriel ay hindi siya makatingin kay Shela, hiyang-hiya siya, Kung bakit daw kasi hindi siya nahiya na sabihin ang totoong nararamdaman..Kung bakit daw ba kasi tuloy-tuloy yong dila niya, Kung bakit daw ba kasi napakadaldal ng dila niya!! At hanggang sa Lumipas ang oras, vaccant period na nila, at doon nagkaroon ng pagkakataon si Shela na kausapin si Noriel..
.
Shela : uy Noriel!! Hindi ka ba mag-memeryenda?
Noriel : hindi.(mahinang sabi)
.
Hindi tinitingnan ni Noriel si Shela..
.
Shela : ayos ka lang ba, bakit parang matamlay ka?
Noriel : hindi, wala to..
Shela : bakit ba hindi mo ako tinitingnan? Galit ka ba skin?
Noriel : ha, naku Hindi ah!!!(agad niyang sabi)
Shela : eh bakit kasi ganyan ka, ayaw mo akong pansinin.
Noriel : pinapansin naman kita ah.
Shela : eh bakit ayaw mong tumingin sakin, may ibibigay pa naman sana ako sayo.
.
At noon ay nagkalakas na ng loob si Noriel na tumingin Kay Shela..
.
Noriel : ano ba yong ibibigay mo sakin?
.
At kinuha ni Shela sa loob ng bag ang regalo na ipinabalot ni Helen para kay Noriel..
.
Shela: eto oh para sayo.
Noriel : ha, akin?
Shela : oo, pinabibigay ni nanay,
.
Kinuha ni Noriel ang regalo.
.
Noriel : salamat.
Shela: welcome! Pasensiya ka na sa nakayanan namin ha.
Noriel : nako ikaw naman, sabi ko nga sayo na kahit walang regalo ayos lang, pakisabi kay aling Helen salamat.
Shela : sige sabihin ko.
.
Lumipas ang maghapon ay unti-unti ng natatanggal ang hiya ni Noriel kay Shela, dahil parang naging normal na lang sila, walang nagbago tulad pa din ng dati nilang samahan na dalawa, na kahit nasabi na ni Noriel ang totoong nararamdaman kay Shela ay Hindi nagbago si Shela sa kanya, at labis na ikinatutuwa naman iyon ni Noriel.
.
Shela : ang hirap ng buhay, may babayaran na naman tayong project, wala na naman akong pambayad..ikaw ba nakabayad na?
Noriel : oo.
Shela : buti ka pa, deadline na sa isang araw, wala pa akong pambayad.
Noriel : bigyan kita ng pambayad.
Shela : naku, Hindi ah..bakit mo naman ako bibigyan, huwag mong gagawin yun..di mo naman ako kamag-anak..
Noriel : oo nga pero kaibigan naman kita..
Shela : kahit na ba eh..
Noriel : eh di pahihiramin kita, kapag nagkaroon ka na ng pamalit, saka mo ibibigay sakin..
Shela : hindi na muna, baka sakali na may mahanap akong raket..sa isang araw pa naman eh.
.
At hanggang sa dumating ang araw ng deadline ng kanilang bayaran..wala pa din pambayad si Shela, kaya makikiusap na lang siya sa teacher nila na bigyan pa siya ng mga 2 araw para maibigay ang bayad niya, ngunit, nagtaka siya ng sabihin ng teacher nila na, 100 percent na yong nakabayad..nagtataka siya dahil hindi pa siya nakakabayad, hinihintay niyang tanungin siya ng teacher nila kung kelan siya makakabayad ngunit Hindi siya tinatanong, talaga daw na nakabayad na nga siya..
.
Teacher : ah siya nga pala, Shela sukli mo..
Shela : s-sukli mam??
Teacher : oo sukli mo. Diba 200 yong pera mo kahapon na ipinabigay mo kay Noriel, eh wala kasi akong barya kahapon Kaya ngayon ko pa lang maibibigay yong sukli mo..oh eto oh kuhanin mo na at mag-umpisa na tayo ng klase..
.
Napatingin si Shela kaay Noriel, nginitian siya nito, nginitian din niya si Noriel..makalipas ang maghapon, habang hinihintay nila ang service pauwi, nagkaroon sila ng pagkakataong mag-usap.
.
Shela : salamat Noriel, nahihiya tuloy ako sayo.
Noriel : ano ka ba, wala Yun, Sabi ko naman sayo bibigyan kita diba?
Shela : oo, pero babayaran kita ha.
Noriel : oo na, huwag mo muna isipin Yun..
Shela : eto nga pala yong sukli mo.
Noriel : sayo na Yan..
Shela : naku Hindi naman na ah..sobra naman na kapag ibinigay mo pa sakin to.
Noriel : okay lang Yun.
Shela : ay Hindi kuhanin mo to.(pamimilit niya)
Noriel : pinakamaganda ibili na lang natin ng meryenda natin.
.
Lumipas ang mga buwan at panahon na nang anihan ng palay..
.
Helen : anak, Hindi ka pa ba napapagod, huwag ka nang mag-gapas ng palay, ako na lang ang sasama na tutulong sa tatay mo.
Shela : nanay, Hindi po ako pagod, ayos lang po ako, kayo po ang dapat na magpahinga, at kayo nga po ang high blood..
Helen : Kaya ko naman anak.
Shela : ay hindi po nay, mas mahirap na kapag sinumpong ka ng high blood mo. sige na nay, punta na po ako.
Helen : sige anak..pero anak—
Shela : nay, huwag na po kayong mag alala diyan, ayos lang po ako,
.
Papunta na si Shela sa bukid upang tulungan ang ama sa paggagapas ng palay, at hanggang sa narinig niya na may nagsalita sa likudan niya.. at si Noriel ito..
.
Noriel : ano ba yong baon mong meryenda?
Shela : Noriel ikaw pala, Wala nga akong baon na meryenda, nagpakabusog na lang ako ng kanin kanina para matagal ako sa gutom.
Noriel : ganun ba, masarap siguro yong...

inulam mo.
Shela : naku wala nga akong inulam, kape lang inulam ko..
Noriel : parehas tayo, may kasama lang na tuyo..
Shela : masarap yun!
Noriel : oo para sa ating mahihirap masarap na yun.
Shela : sinabi mo pa..may nakuha din pala kayong gagapasin sa bukid ni mang endong.
Noriel : oo, malaki nga yong binigay ni mang endong siguro makaka-hunos(“hunos”bayad o upa sa paggapas ng palay) kami ng pang-tatlong kaban.
Shela : maluwang nga..
Noriel : oo.. ang swerte naman ni mang Oscar nagkaroon siya ng isang anak na katulad mo walang arte, masipag, maganda pa.
Shela : naku ha, nambobola ka na..
Noriel : Hindi ah, Hindi ako marunong mambola..Kaya nga gusto kita eh.
Shela : ayun, naisingit!! Kurutin kita diyan eh.
Noriel : okay lang..
Shela : sira!!
.
Nalibang sa paglalakad si Shela dahil may kasama siyang kakwentuhan, malayo layo din ang kanilang nilakad bago sila nakarating sa bukid na kanilang gagapasan..
.
Shela : grabe, hindi pa man ako nag-uumpisang mag-gapas, pagod na ako.
Noriel : ako nga din eh.. oh siya sige iwanan na kita diyan at nasa dulo pa yong gagapasin kong palay.
Shela : sige..ingat ka sa pag gapas mo baka masugatan yong kamay mo.
Noriel : salamat, ikaw din pag-ingatan mo yong kamay mo.
Shela : oo, salamat din.
Noriel : mang Oscar maluwang na po yong nagapas niyo po ah..(baling niya kay oscar)
Oscar : oo, mabuti at dumating na ang dalaga ko, nagugutom na ako..
Shela : sige Tay, kumain ka na, at mag-umpisa na akong gumapas hanggat hindi mainit..
.
Lumipas ang mga oras…
.
Noriel : mang Oscar, Shela, meryenda po tayo.
Oscar : siguro madami kang baon na meryenda.
Noriel : opo, meryenda po muna tayo.
Oscar : anak, halika pahinga muna tayo, halika at maki-meryenda tayo Kay Noriel.
Shela : sige po Tay, busog pa naman ako.
Oscar : ha, paano ka namang nabusog kakaonti nga yong kinain mo kanina.
Noriel : oo nga Shela, pahinga ka muna. halika madami akong baon na meryenda.
Shela : nakakahiya eh..
Noriel : anong nakakahiya dun, para ka namang Iba.
Oscar : oo nga naman Shela, huwag na tayong mahiya kay Noriel, dahil magiging manugang ko naman na ito..
.
Nanlaki ang mga mata ni Shela sa sinabi ng tatay niya..
.
Shela : TAY!!!!!!!
.
Natatawa si Noriel sa naging reaksiyon niya..
.
Lito(tatay ni Noriel): aba, pareng Oscar, magiging magbalae ba tayo balang araw?
Oscar : baka sakali pare..
Lito : ah mainam Kung ganun pare.
Oscar : pare mukhang madami nga yong meryenda niyo ah.
Lito : pinadagdagan ni Noriel ang ipinabaon kay kumander, para daw sa atin lahat…magmeryenda na tayo..
Oscar : kabait naman talaga ni Noriel salamat Noriel ha, kabait na bata..
Noriel : walang anuman po, tara na po meryenda na tayo, Shela halika na, sabi mo kanina madami kang inalmusal, konti lang naman pla, kaya halika na pagsaluhan na natin yong meryenda na luto ni nanay.
.
Nagpaunlak na din si Shela, Masaya nilang pinagsaluhan ang meryenda na ibinaon ng nakababatang kapatid ni Noriel para sa kanila..makalipas pa ang mga oras, lubog na ang araw, pinilit nilang matapos ang kanilang gapasing palay, dahil may panibago silang bukid na gagapasan sa kinabukasan.
.
Oscar : anak, Mauna ka nang umuwi at nang makapagpahinga ka..
Shela : Tay sabay na tayong umuwi..
Oscar : ako na ang tatapos nito anak.
Shela : ayos lang po Tay, tulungan ko na kayo.
Oscar : oh ayan na pala si Noriel…tapos na ba kayo Noriel?
Noriel : opo.
Oscar : Sabi ko Kay Shela umuwi na siya at ako na ang tatapos, sige na Shela sumabay ka ng umuwi Kay Noriel..
Shela : Tay konti na lang to oh, tapusin na natin at sabay na tayong umuwi..
.
Lumusong si Noriel at tinulungan ni Noriel ang mag-ama na tapusin ang ginagapas na palay..
.
Oscar : salamat Noriel..
Ram : walang anuman po yun.
.
At hanggang sa natapos na nilang mag ama ang gapasin nilang palay.
.
Oscar : mabuti na lang at tinulungan tayo ni Noriel, mabilis nating natapos, salamat Noriel ah..
Noriel : walang anuman po, basta kahit anong oras po ninyong kailangan ng tulong ko maaasahan niyo po ako.
Oscar : salamat, sige na anak, sumabay ka na kay Noriel na umuwi at ako ay pupunta pa sa bukid na porsyentuhan ko.. Noriel isabay mo na si Shela ha.
Noriel : opo mang oscar, halika na Shela..
.
Naglalakad na pauwi sina Shela at Noriel.
.
Shela : nakakapagod ano.
Noriel : sinabi mo pa.
Shela : salamat nga pala tinulungan mo kaming matapos ni tatay.
Noriel : Wala Yun..
Shela : kahirap ng mahirap ano.
Noriel : oo nga eh..
Shela : kaya ako, magsisipag talaga akong mag-aral at pagbubutihin kong mag-aral, gusto kong iahon sa kahirapan ang pamilya ko, yong hindi kami nagkukulang, ang hirap kasi ng madalas na nagkukulang kami sa pera, pati sa pagkain, ang hirap ng puro utang nalang yong nanay at tatay ko.
Noriel : makakaraos din kayo sa ganoong buhay..masipag ka naman, pati si Mang Oscar masipag, at ganun din si Aleng Helen..
Shela : oo, Kaya lang ayokong nahihirapan sina nanay at tatay..buti nga kayo, hindi kayo masyadong nagkukulang dahil yong dalawa mong ate may trabaho, at may sumusuporta sa inyo na nasa abroad..at saka sarili niyo yong lupa, kami hindi, nakikitirik lang kami sa lupa ng amo ni tatay. kaya talagang pagpupursigihan Kong makatapos ng pag-aaral.
Noriel : hayaan mo, isasama ko sa dalangin ko na sana matupad mo yong pangarap mo..
.
Natuwa si Shela sa sinabi mi Ram, Kaya si Shela ay mukhang mas nahuhulog na talaga ang loob niya kay Noriel..ngunit sabi ng isip niya na hindi dapat niyang maramdaman iyon dahil bata pa lang sila.. ngunit sa paglipas ng taon sa magandang pakikitungo ni Noriel sa kanya at pati sa pamilya niya ay mukhang Hindi na lang niya ito nagugustuhan, mukhang Mahal na niya ito..at Lalo na sa laging biruan ng mga magulang nila ay lalong nahuhulog ang loob nila sa isat isa..
.
Shela : Ang bilis ng panahon ano, 3rd year high school na tayo, sa susunod graduating na tayo..
Noriel : oo nga, masaya ako dahil hanggang ngayon magkaibigan pa din tayo.
Shela : Wala naman talaga tayong choice eh, magkapitbahay tayo, lagi ako sa bahay niyo lagi ka sa bahay namin, lagi tayong magkasama sa taniman ng palay, taniman ng gulay, gapasan ng palay..at Kung ano ano pa, lagi tayong magkasama, napag-kakamalan tuloy tayong mag-syo—-
.
Natigilan si Noriel sa sinabi ni Shela, si Shela din ay napahinto sa pagsasalita, Alam naman niya na may gusto sa kanya si Noriel, at natutuwa naman siya dahil tinutoo nga ni Noriel na hindi siya liligawan muna nito..at dahil doon ay mas lalong nahuhulog ang loob niya dahil sa nakikita niya kay Noriel ay marespetong Tao..
.
Shela : oh paano dating gawi, sabay ulit tayong gumawa ng homework?(pag-iiba niya)
Noriel : sige, saan tayo?
Shela : sa bahay namin.
Noriel : okay, punta na lang ako sa inyo mamaya.
Shela : si Lota kaya, bakit bihira na syang sumama satin.
Noriel : oo nga, bakit nga kaya?
.
At lumipas ang mga oras sumapit na ang dapit hapon..
.
Noriel : magandang hapon po!
Helen : Noriel, tumuloy ka na, nasa kusina si Shela, naghuhugas ng pinagkainan namin..
Oscar : ano Noriel aakyat ka ng ligaw Kay Shela?
.
Napakamot ng ulo si Noriel na bagay na ikinatuwa ni Oscar..
.
Oscar : biro lang naman Noriel..
Noriel : mang Oscar talaga, muntik na akong umatras ah.
Helen : tatay naman kasi, huwag mong binibiro si Noriel baka mamaya totohanin na niyang ligawan si Shela, saka ka tatanggi..
Oscar : Wala namang masama..
.
Pumapalakpak ang tenga ni Noriel sa sinabi ni Oscar..
.
Shela : tatay!!! Kung ano-ano po yong sinasabi mo..(kunwaring pagmamaktol)
Oscar : Hindi na at baka umiiyak pa yong dalaga ko!!
.
Nagtawanan silang lahat, sa pangungulit ni Oscar sa anak, at nag-umpisa nang mag-aral sina Shela at Noriel.. ganoon lagi ang sistema nila, nasanay na silang kasama ang isat isa,. Sanay na din sina Shela at Noriel sa panunukso ng mga kapitbahay nila, wala silang paki-alam dahil daw ikinasisiya naman ng kanilang damdamin ang palagi nilang magkasama, komportable na sila sa isat isat Hindi na sila nagkakahiyaan pa..hanggang sa sumapit ang kanilang JS Prom.
.
Shela : alam mo, ang lakas mo talaga kay tatay at nanay, kaya ako pinayagan na umattend dahil sayo..
Noriel : syempre naman, boto kasi sila sakin eh..
Shela : ayun, kaya malakas ang loob.
Noriel : naman!!!
Shela : ang sabihin mo kasi sipsip ka sa kanila.
Noriel : oo na, nanunuyo kasi ako eh..
.
Kinilig naman ang puso ni Shela sa sinabi ni Noriel..hanggang sa may lumapit na schoolmate nila na lalaki..at gustong makipagsayaw Kay Shela.. Hindi naman nakatanggi si Shela dahil ayaw niyang mapahiya ang schoolmate nilang iyon, inis na inis naman si Noriel dahil siya hindi pa niya naayang magsayaw si Elaine, inunahan pa siya ng schoolmate nila..
.
Noriel : gago yun ah, kapal ng mukha, inunahan pa ako sa mahal ko.
Lota : ang bagal mo kasi.
.
Nagulat pa si Noriel nang magsalita si Lota, hindi niya napansin na nasa malapit na pala sa kanya si Lota..
.
Noriel : ikaw pala lota, nasan yong date mo..
Lota : wala akong date.
Noriel : eh si Simon.
Lota : Hindi ko alam.
.
Walang nagawa si Noriel kundi tanawin si Shela habang kasayaw ang ibang lalaki, selos na selos si Noriel, gigil na gigil siya sa lalake na kasayaw ni Shela, halos ayaw naman na daw bitawan si Shela, nakadalawang kanta na, hindi pa hinahatid si Shela sa upuan nito.
.
Lota : Noriel may gusto ka ba kay Shela?
.
Nagulat si Noriel sa tanong ng kaibigan.
.
Noriel : ako?
Lota : Halata ka kasi.
.
At dahil kaibigan naman nila si Lota ay ipinagtapat niya dito na may gusto nga siya kay Shela..
.
Noriel : oo lota, gusto ko si Shela.
Lota : nililigawan mo na ba siya?
Noriel : hindi pa. Pero dadating din ako dun.
Lota : ganun ba, sige puntahan ko lang yong ibang classmates natin.
Noriel : sige.
.
May naramdamang lungkot si Lota sa nalaman, dahil ang totoo may lihim siyang pagtingin kay Noriel, at samantala naman naiinis din si Noriel sa sarili niya, kung bakit daw ba naman kasi nahiya pa siyang ayain na sumayaw si Shela, samantalang komportable naman na daw sila sa isat isa, Ewan ba niya kapag daw sa mga ganoong pagkakataon ay natitiklop siya, natatanga siya. At hanggang sa pansin ni Noriel na mukhang nag-eenjoy si Shela na makipagsayaw sa school mate nila, dahil nakita niya si Shela na masaya itong nakikipag-usap habang nagsasayaw sa saliw ng sweet music..at lumipas pa ang sandali ay Hindi na namalayan ni Noriel na naroon na sa tabi niya si Shela.
.
Shela : huy.. ang tahimik mo naman!!
.
Ngunit Hindi umimik si Noriel..
.
Shela : Okay ka lang ba?
.
Hindi pa din umiimik si Noriel, nananatiling nakatahimik ito..
.
Shela : huy Noriel, ano bang problema mo, bakit ang tahimik mo!
Noriel : wala, lang.
Shela : anong Wala, eh mukhang may iniisip ka diyan eh, ano ba kasi ang problema mo?
Noriel : Wala nga Sabi!..
.
Ngunit si Shela ay halata niya na hindi na maganda ang mood ni Noriel.. kaya may hinala na si Shela na nagtampo daw siguro ito dahil sa pakikipagsayaw niya sa schoolmate nila..
.
Shela : Ang drama mo, (sabay hawak sa pisngi ni Noriel)
.
Si Noriel naman ay kinilig ang puso ng maramdaman niya na hinawakan siya sa pisngi ni Shela..
.
Shela : halika sumayaw na nga tayo!
.
Nasurpresa si Noriel sa sinabi ni Shela, ngunit natigilan si Noriel dahil baka daw nagkakamali lang siya ng dinig.
.
Shela : kainis naman to, pahihiyain pa yata ako. Sabi ko sayaw tayo, (malakas niyang Sabi)
.
Natuwa naman ang puso ni Noriel dahil Hindi nga siya nagkakamali ng dinig, inaaya nga siyang sumayaw ni Shela.
.
Noriel : inaaya mo akong sumayaw?(paninigurado niya)
Shela : opo, sayaw po tayo, pwede po ba?
.
Ang bilis ng pintig ng puso ni Noriel, si Noriel ang tipo ng lalake na mahiyain kapag dating sa mga ganoong bagay, mula ng ipagtapat ni Noriel ang nararamdaman niya kay Shela, ay dumistansiya siya, pinag-iingatan ni Noriel na isipin ni Shela na sinasamantala niya ang pagiging malapit nila, at ang panunukso ng mga magulang nila sa isat isa, ayaw niyang isipin ni Shela na nagte-take advantage siya dito..
.
Shela : ay, siguro napaka-panget ko at ayaw mo akong isayaw..
Noriel : uy Hindi ah, ano eh k-kasi—
.
Ngunit Hindi na nakapagsalita pa si Noriel dahil hila-hila na siya ni Shela papunta ng dance floor..at ng makarating sila sa gitna ng dance floor at tumugtog ang sweet music, hindi alam ni Noriel kung ano ang gagawin niya, at hanggang sa ipinatong ni Shela ang mga kamay sa balikat ni Noriel, malakas ang tibok ng puso ni Noriel ng maramdaman niya ang mga kamay ni Shela, nanginginig si Noriel dahil ang lapit lapit ni Shela sa kanya. Hindi tuloy malaman ni Noriel kung ano ang gagawin, bakit daw ba ganun ang nangyayari sa kanya, kapag malapit na sa kanya si Shela, para siyang natutunaw,.. samantala naman daw nun, halos yakap niya si Shela ng mastranded sila sa isang Kubo dahil sa malakas na ulan, pero ngayon na naipagtapat na niya kay Shela ang nararamdaman niya ay saka siya hiyang-hiya dito, marahil ay siguro ayaw niya lang na abusuhin o samantalahin ang pagiging mabait sa kanya ni Shela, inirerespeto pa din niya ito..
.
Shela : hoy, ano ka ba bakit ba para kang naninigas diyan, hawakan mo naman ako..
Noriel : h-ha!! A-ah s-sige!(nauutal na Sabi)
.
At dahan dahan na inangat ni Noriel ang kamay at hanggang sa makarating na ang kamay ni Nori sa bewang ni Shela, nginig na nginig ang kamay ni Noriel dahil sa bilis ng tibok ng puso niya..kahit si Shela ay mabilis ang tibok ng puso, dahil sa naliligayahan ang puso niya kapag kasama si Noriel, dahil tulad ni Noriel ay nahuhulog na din ang loob ni Shela Kay Noriel, mukha nga daw na Hindi na lang niya gusto si Noriel, mukhang mahal na niya ito dahil sa ugaling taglay ng kaibigan, mabait, maaalalahanin, mapagbigay, at higit sa lahat ang nagustuhan niya ay ang pagiging marespeto nito.. Dahil daw marunong tumupad si Noriel ng salita, na hindi siya liligawan nito, na maghihintay ng tamang panahon bago ito manliligaw..
.
Shela : okay ka lang?
Noriel : oo.
Shela : bakit ang seryoso mo.
Noriel : wala lang..
Shela : wala lang, eh ang lungkot kaya ng itsura mo dun kanina.
Noriel : wala nga sabi..
Shela : nagseselos ka kay Mark ano?
.
Ngunit di kumibo si Noriel.. Dahil yun ang totoo nagseselos siya ng sobra..at Samantala naman sa isang sulok ay may isang puso na nalulungkot, at iyon ay si Lota, nasasaktan ang puso ni lota sa nakikita niya.ang mga kaibigan niya na sa isip niya ay nagkakamabutihan na.
.
Itutuloy