My BestFriends Husband Chapter 10


#Mystery_Triller_Romantic_Revenge
๐ŸŒตVincent POV
Hindi ko ini-expect na matatakasan ako ng ganon ganon nalang ni Andrew. Paano nya nalaman na susunduin ko sya saan naman kaya sya ngayon? Sino ang kasama nyang babai? Hindi kya nahanap na nya si Megan?
No! Hindi pwede ako dapat ang unang makakahanap kay megan.
Mahal na mahal ko parin hanggang ngayon si Megan. Lahat ginawa kona mahanap ko lang sya. Pero hanggang ngayon hindi ko parin sya nahahanap.
Hindi ako papayag na mauna si Andrew sa paghahanap kay Megan.
Biglang nagring ang cellphone ko kaya agad ko itong sinagot ng makita kong si chairwoman ang tumatawag.
“Kumusta. Bakit hindi mona ako binalitaan?” Tanong saakin ni Chairwoman sya ang nag utos saakin na sunduin ang spoiled na apo nyang si Andrew.
” Natakasan nya po kami. Napag alaman ku po na may kasama syang babae.”
“Alam ko na yan kaya kita tinawagan dahil nahanap na sya . . ”
Nagulat ako sa sinabi ng matanda. . Wala bang tiwala saakin si Chairwoman?
“Nahanap nyo na po si Andrew nasaan sya pupuntahan ko sya? Susunduin ko na po sya”
“Wag mona! hayaan na mona naten si Andrew at ang kasama nyang babae”
“kilala nyo po ba kung sino ang kasama nya?”
“wag kang mag alala hindi si Megan ang kasama nya. . Hindi nya nahanap si Megan. Pero iba ang nahanap nya kundi si Stephanie. Do you remember her?”
Ano? Nagkita na si Stephanie at Andrew? Hindi hindi sila dapat magkita. Kailangan ko silang mapag hiwalay.
” Ganon ba? Bakit kaya sila magkasama?”
“Baka pinagtagpo sila ng tadhana.”
“Kung ganon po ano po ba ang balak nyo sa kanila? ” Pinipigilan kong ang sarili ko na wag magalit dahil sa nalaman ko.
“Hintayin naten kung anong hakbang ang gagawin nila, nandoon ang isa kung tauhan para bantayan silang dalawa. Kaya umuwi kana at magpahinga kana.”
“upo! Salamat po! ”
ibinaba nani Vensent ang Cellphone nya.
” Hindi ito maaari.. hindi dapat sila magkasama.. paano kung maalala ni Stephanie ang lahat? Hindi ako papayag na magsama sila. . Nanahimik na si stephanie bakit nagkita pa siya. . Kailangan mailayo ko sya kay Andrew. ”
Sa sobrang stress ko pumunta mona ako sa Bar. Para makalimot. Boung akala ko patay na si Stephanie sa pag pagsab*g. Laking pasasalamat ko ng makita syang buhay pero hindi nya ako maaala at wala syang maalala.
Kailangan ku nang mailayo agad si stephanie sa lalong madaling panahon. Pero paano kung hindi sya sumama saakin dahil hindi nya ako maalala. Bahala na gagawa nalang ako paraan mailayo lang sya.
Nagpakalas*ng tagala ako.
********************
๐ŸŒนTiffany POV
Nagpalit na ako ng damit para magtrabaho. . Kailangan kumayod ubos na kasi ung ipon ko. I mean Ipon pala ni Step. Nagtatrabaho sya sa Coffee shop tuwing umaga. . Sa gabi naman singer sya sa Isang BAR. Pag oras ng trabaho pinapaubaya ko na sa kanya. Miminsan lang ako sumusulpot pag bored na ako sa buhay.
Palabas na ako ng kwarto at kita ko na nakahiga lang sa sofa si Andrew walang ginawa boung magdamag kundi ang manood sa maliit kong TV.
Napansin nya akong palabas ng bahay kaya napatanong sya.
“saan ka pupunta?” Tanong ni Andrew
” magtatrabaho! Bakit gusto mong sumama?”
(Mataray kung sabi)
“sa ganitong oras magtatrabaho ka? ”
“hindi naman ako ang magtatrabaho. itong sleeping beauty na nasa loob ko. si Step ang magtatrabaho. Gabi gabi syang nagtatrabaho sa Bar singer kasi sya doon..”
“Bakit ikaw yung pupunta?”
” eh malamang pupunta ako. Paano sya magtatrabaho kung hindi ako pupunta , mag isip kanga, alamo naman na iisa lang kami diba.. katawan din nya ang katawang to. Iisa kami. ” pagpapaliwanag ko
” para kayong mga ser* ulo? ( napa iling lang ang lalaki) sigi umalis kana matutulog narin ako. Saan ba ako pweding matulog? ”
“Matulog ka kung saan mo gusto. Sigi na aalis na ako. ”
Lumabas na ako pagkalabas ko ay umalis na ako at si Step na ang pinalabas ko sa katauhan namin.
๐Ÿฅ€Step POV
Muntik na akong mapasubsob kasi bigla bigla nalang umaalis si Tiffany sa katawan na ito. Buti may lalaking tumulong sa akin.
“miss are you ok! ”
“Ok lang ako salamat! ”
“sa uulitin miss mag ingat ka.”
” mag iingat na ako sa susunod salamat ulit. ( nagpatuloy na ako sa paglalakad.) ano nanaman ba ang nangyari .bakit gabi na saan nanaman sya pupunta.(tiningnanan ko ang Oras ) naku kailangan ko na palang pumunta sa BAR.”
Pumara na ako ng Taxi.
Hindi nagtagal nasa Loob na ako ng Bar at sinalubong ako ni Lara kasama ko ditong nagtatrabaho sa Bar
“Hoy...


Step. bakit ngayon ka lang . bakit late kanang dumating?” Sabi nya saakin.
“may inasikaso lang ako.”
“Sigi magbihis kana para makakanta kana.” Sabi pa nya.
Hindi nagtagal ay nasa stage na ako at kumakanta na.
“Stephanie ! ” Sabi ng lalaking las*ng saakin.
Bakit nya ako kilala sino ba sya?
Napapa antras na ako sa di oras kasi natatakot na ako sa kanya. May ginawa bang masama si Tiffany sa kanya?
Napasigaw nalang ako ng bigla nya akong yakap*n ng mahigpit.
” Patwarin mo ako. Stephanie, kasalanan ko ang lahat” sabi ni Vincent
Ano ba ang pinagsasabi nya. . Anong ginawa nya bakit sya humihingi ng tawad?
Nagulat ako ng bigla nyang hawakan ang magkabilang braso ko.
” Umalis na tayo dito Stephanie. ilalayo na kita sa knila.. Lumayo na tayong dalawa” nakiki usap nyang sabi at umiiyak sya seryuso sya sa sinasabi nya pero bakit? Sino ba sya sa buhay ko?
Nakaramdam ako ng takot. . Bakit pakiramdam ko gustong gusto ko na ding sumama sa kanya. . Pero hindi ko sya kilala .
“S-sir! Bitiwan nyo po ako. Lasing po kayo.” Takot kong sabi.
” bakit? ayaw mo na bang lumayo tayo? Diba ito ang gusto mo ang lumayo tayong dalawa” galit at naiiyak nyang sabi
“Hindi ko po alam ang pinag sasabi nyo po Sir! Bitiwan nyo na po ako Sir”. Natatakot na ako sa kanya pati na rin sarili ko.
(Agad na ginapos sya ng mga guard at nagpumigl*s yung lalaki at lumaban. Sinuntok nya ung guard na humawak sa kanya. Inawat sila ng marami lalaki. Pero nanlaban parin ito.
Nakaramdam ako ng awa dahil sa ginawa nila sa lalaking yun. Ang dami nanamang katanungan sa isip ko kung sino ang lalaking ito. Kung sino nga ba sya sa buhay ko.
Dinala sya sa presento.
๐Ÿง‘๐ŸผVincent POV
Hindi ko mapigilan kanina ang sarili ko na yakap*n si Stephanie. Sa tagal ng panahon na diko sya nakita ay lalo ko syang namiss. Boung akala ko namatay sya sa pagsabog sa birthday party ni Hena ang kapated ni Andrew.
si Stephanie ang mahalaga sa buhay ko sya taong gusto kong protekhan habang buhay. At ngayong nagkita kami hinding hindi ko na sya hahayang mapahamak. Kahit buhay ko pa ang kapalit. Hindi ko sya kayang ilayo dahil hindi ko kayang iwanan ang pinaghirapan ko.
“Anong tung pinasok mong gulo.” Galit na sabi saakin ni Mr.Danilo Garcia. Sya ang ama ni Andrew also my Dad. Anak ako ni Mr.Danilo sa ibang babai at ni isa walang nakakaalam na anak nya ako sa labas. sya at si Mom lang ang nakakaalam.
“Pasalamat ka hindi nagsampa ng kaso ang babaing binast*s mo at ung binugbog mo. ” Galit na sabi ni Mr.Danilo
“lassing ako kaya hindi ko alam nagawa ko. ” Sabi ko.
“Simula sa araw na to wag na wag kanang iinom pa ng alak. Maliwanag ba!”
Hindi na ako kumibo at sinundan nalang sya palabas ng presento
“Nakikinig kaba saakin Vensent ?” Galit nanaman ni Mr.Danilo
“Malinis ang tainga ko, naririnig kita”
Sumakay na ako sa kotse nya
“las*ng ka parin ba hanggang ngayon. Iba nayang pananalita mo saakin ah. Kilala mo ba kung sino ang kausap mo ngayon.” Nag taas na ng busis si Mr.Danilo
“Tsk.. Bakit mo pa tinatanong kung kilala kita sempre kilalang kilala kita paano ba naman kita makakalimutan ikaw lang naman ang boss ko diba. At hanggang doon lang yun hindi ba. ”
Naiinis na ako sa mga pinagsasabi nya.
” Ano sinisigawan mona ako ngayon. ”
Galit nyang sabi.
Hindi na talaga ako kumibo pa.
Hinated na nya ako sa Bahay namin.
Sinundo ako sa labas ni Mom
” anong nangyari sa kanya?” Pag aalala saakin ni Mom
“Pagsabihan mo yang anak mo.” Galit na sabi ni Dad.
“Ano nanaman ba ang ginawa nya? At nagagalit ka ng ganyan?” Tanong saakin ni Mom
” Kung Ano ano ang sinasabi nya saakin. Pasalamat sya kinikilala ko pa syang anak.”
” pagpasinyahan mona sya dahil las*ng lang sya. Ganyan ka din naman pag lasing ka”
Ipinasok na ako ni Mom sa loob diritso na ako sa kwarto ko. At natulog na.
๐Ÿฅ€Step POV
(Mabait na Stephanie)
Hindi parin mawala sa isip ko ang nangyari kanina. Natakot ako sa lalaking iyon. Kilala ba talaga nya ako? Ang alam ko regular Costumer ko sya sa Coffee shop madalas syang uminom ng Coffee. Di kaya stalker sya.
Hito nanaman ako. Nagbibintang nanaman ako mali mali naman lagi yung hinala ko. Bahala na nga matutulog na ako.
Kanina pa kasi ako antok na antok.
Nang makauwi na ako ay diritso higa na ako sa kama ko at natulog na ako ng mahimbing
to be Continue..






Share On Whatsapp

Leave a Reply






top