MY BOSS IS SECRET Chapter 2


MY BOSS IS SECRET 🎗️
+ Unique Writes
[Chapter 2]
Binuksan ko ang pinto ng room ni papa dito sa hospital. Dala ko ang plastik na naglalaman ng Tupperware ng ulam. Isinarado ko ng dahan dahan ang pinto. Nakita ko roon si mama na busy sa pagpupunas ng katawan ni papa.
Gusto ko maiyak sa kalagayan ngayon ni papa. Payat at mahina na ito. Pansin rin ang mga kamay nito na hindi na halos maigalaw. Stroke ang sakit na kalagayan na nilalaban ni papa. At kasama na rin ang diabetes.
Dahan dahan ako lumapit sa isang lamesa at dun ko inilapag ng maayos ang plastik. Lumapit ako kay mama at kinuha ko ang palad nito para magmano.
“Oh, nariyan ka na pala”.sabi nito. Inilapag nito ang panyo na pinangpunas sa katawan ni papa.
“Kamusta na po si papa, mama?”.tanong ko. Umupo ako sa iniupuan ni mama. Pikit na ang mata ni papa na hudyat na tulog na ito.
“Ayun, makulit pa rin. Ang gusto niya ay wag ko na daw siya subuan nung pinapakain ko iyan kanina. Ang kulit ng ama mo. Kung hindi lang ganyan ang kalagayan niyan ay baka nasapak ko na iyan”.natawa nalang ako. Kahit ganito ang kalagayan ni papa ay hindi ko akalain na matigas pa rin ang ulo.
Bilib rin ako kay mama at kahit hirap na siya sa pag-aalaga kay papa ay nagagawa niya pa itong tiyagaan.
“Oo nga, pala. Malaki na ang babayarin natin rito sa hospital. Dalawang linggo narin kasi tayong stay-in rito. Sinubukan ko narin lumapit sa philheath para matulungan tayo”.sabi nito.
Bumuntong hininga ako. Naalala ko na hindi pa alam ni mama na natanggal na pala ako sa trabaho. Sana pala hindi ko na inaway si madam Sermons. At basakaling magbago ang isip nyun na papasukin ako sa trabaho.
Tumayo ako at lumapit kay mama, na ngayon ay kumakain na ng hapunan. Kinuha ko muna ang pera at iniabot ko rito. Nakita ko pagtaka nito.
“Para saan toh?”.tanong nito. Umupo ako tabi ni mama.
“Pandagdag bayad po rito sa hospital,ma”.sagot ko. Kinuha nito ang pera.
“Salamat anak, ha. At saka hindi ka na dapat nag-aabala pa na magbigay ng pera. Halos na sayo na mga obligasyon na dapat kami ng papa mo ang gumagawa”.mahinang sabi nito. Hinawakan ko ang kamay ni mama.
“Sobra pa po ang mga ginawa ko para tumbasan ang pag-aalaga nyo saamin. Kaya hayaan nyo po akong,ako naman ang magbigay ng pera sa inyo at gawin ang obligasyon nyo”.sabi ko.
“Basta po alagaan nyo nalang si papa. ‘Wag nyo rin pabayaan ang sarili nyo”. dagdag ko pa. Tumango ito at ngumiti.
“Ang swerte namin dahil nangiyan ka”.naiiyak na sabi nito. Niyakap ko si mama para maibsan ang iyak nito.
“Kung hindi na-ad*k ang papa mo sa mga sugalan na yan. Sana ngayon ay may maayos kayong buhay”.at humagulgol ito. Napaiyak ako. Minsan ko rin naiisip ang ganyan.
Kung sana nga hindi na-ad*k si papa sa sugal na yan. Siguro ngayon ay maganda ang buhay namin. At nakakaraos kami sa araw-araw.
“Nangyari na po ang lahat, ma. ‘Wag na po natin balikan iyun. Ang mahalaga po ay masigurado natin ang kalagayan ni papa”.sabi ko. Tumango ito.
“Tama ka, anak”.sagot nito.
_______
Tanghali na at heto ako ngayon, patuloy parin sa pag-apply ng trabaho...


sa mga kumpaniya. Ang karamihan sa pinag-aaply-an ko bilang secretary ay may na-hired na daw Sila.
Tagiktik na rin ang araw dito sa kalsada. Buti nalang at hindi ako umiitim. Tisoy kasi ako at talagang mapuputi kami. Tulad nga ng sabi ko ay may lahi kaming Chinese.
Huminto muna ako sa tapat ng isang magarang gusali. Kumpaniya rin ito at hindi ko pa nasusubukan na mag-apply. Bumuntong hininga ako at pasamantalang umupo sa halaman.
Gosh! Ang init na ng pakiramdam ko. Pati ang balat ko pakiramdam ko nasusunog. Hindi narin ako gumagamit ng mga lotion. Noon Oo, mahilig kami bilhan ni mama, ng mga beauty products pero dahil walang wala .kami ay hindi na nangyayari iyun.
“Oo, nga. Honey, sige na please maghanap ka na ng pwedeng pumalit sa’kin bilang secretary”.
“Gusto mo bang mawala ang baby natin. Ang init init nga ng araw tapos ako ang uutusan mo. Sige ka hindi ka matutulog mamayang gabi sa tabi ko”.
Napalingon ako sa likod ng halaman ng marinig ko ang sinabi niya.
‘Naghahanap siya ng secretary na papalit sakanya, pagkakataon ko na ito’.
Sumilip ulit ako, at nakita ko siya na ini-off na Ang selpon. Base rin sa itsura niya na buntis nga dahil may kunting umbok na ang tiyan niya.
Nagulat ako ng lumingon ito saakin. Kumunot ang noo nito. Wala akong nagawa kundi magpakita rito.
“Kanina ka pa diyan, miss?”.tanong nito. Ngumiti naman ako.
“Pasensya na kung medyo narinig ko ang napag-usapan nyo, hehehe”.naiilang na sabi ko. Tumawa naman ito.
“Ako dapat ang humingi ng sorry dahil narinig mo ba yung bangayan naming mag-asawa”.gulat naman ako sa sinabi niya.
Whoa! Hindi ko akalain na mag-asawa na pala ito. Sa tantiya ko ay nasa edad twenty-two lang ito.
Oo nga pala. Buntis na pala ito kaya syempre mag-asawa na. Hay! Sarap mong sapakin self!.
“Hehehe, tungkol sa sekretarya na sinabi mo. Totoo bang naghahanap ka na papalit saiyo?”. interesting na tanong ko. Kumunot ang noo nito pagkunwa’y ay ngumiti ng malawak.
“Oo, buntis kasi ako at syempre kailangan ko na rin huminto sa pagtratrabaho kaya naghahanap ako ng papalit saakin kapag nagresign na ako”. sagot nito. Tumango-tango.
“May nahanap na ba kayo? Kasi kung wala pa. Willing akong mag-apply”.Sabi ko. Tiningnan niya ako at nag-isip.
“Sigurado ka? Kasi sa totoo lang hindi bagay sayo na maging secretary. Para kang model”.Sabi nito. Ngumiti naman ako ng hilaw.
Aminado naman ako na para daw akong model. Sa height ay tama lang ang tangkad ko. Pati sa weight at katawan ay maganda ang kurba. Lalo na sa mukha ko na mala-anghel daw.
“Thank you. Pero need ko kasi talaga ng trabaho eh. May pinapaaral kasi akong kapatid kaya pwede ba na ako nalang ang pumalit sayo?”.may tonong pakiusap ko.
Sana matanggap ako! Kailangan ko ito!..
“Hmm, sige na nga, tanggap ka na”.nanlaki ang mata ko at napatalon-talon pa sa tuwa.
“Salamat salamat. Hulog ka po kayo ng langit”. nakangiting pasalamat ko.
“Walang anuman iyon. At tsaka itetext ko nalang sa iyo kung kailan ka na pwede pumasok”.Sabi nito. Agad kong ibinigay ang phone number ko.
“Salamat po talaga”. dagdag ko pang pasalamat.
“Your welcome, Karen. By the way I have to go. Dahil baka hinihintay na ako ng boss ko eh. Masungit pa naman iyun”.nakangiwing Sabi nito.
Tumawa nalang ako at nagpaalam. Kaya happy akong umuwi sa bahay namin. Hahaha
_____________
Thanks pala sa mga react and comment nyo(✷‿✷)
Paaprove Admin (✿^‿^)






Share On Whatsapp

"1" Comment
  1. ang ganda next

Leave a Reply


top