dumodugo na ang kamay nya sa kakasuntok sa pader,hndi nya akalaing hndi sya makilala ng dalaga ,at higit sa lahat kay bilis nito matanggap ang nangyari at kalimutan ng ganon kadali, kaylangan ko syang makausap,
habang papauwi,hndi maiwasan ni christine,na umiyak ,ang tanga! tanga! ko! ang bilis kung magtiwala,pumunta lang ako sa bar para mag saya kahit papaano,pero ito na pala ko,gusto kulang naman libangin ang sarili ko kahit papano mabawasan ang inis ko kay james, pero ano na!...