She’s The Mysterious Girl
Genre: Romance, Action, and Fantasy
Author: KilZxavion (it’s meಥ‿ಥ)
Status: Ongoing
Prologue:
“What are you doing?” usal ng batang lalaki sa likuran ko.
“I’m thinking of how to escape here.” I answered while looking at those bastards who kidnapped me.
It seems like hindi ako nag iisa. Marami akong naririnig na bata kasama na itong katabi kong lalaki na mukhang galante rin.
“Escape? How?”
“I’m thinking pa nga lang diba?!”
“Oww sorry.” paumanhin nya habang naka pout pa. “Well if you’re planning to escape can I come with you?”
“No.” mabilis na sagot ko kasi sigurado akong hahara lang sya sa mga plano ko.
“Why?!” malakas na tanong niya.
“Shhhh! Lower your voice! baka marinig nila tayo.” Inis na bulong ko napatakip sya ng bibig nya.
“I can give you a reward once you help me escape here.” alok nya pa sakin. “What do you want? Money? Fame? Wealth?”
“I don’t need anything except getting out of here.” seryosong tugon ko.
Tumigil sya sa pagngungulit pero bigla syang nag salita. “I’m afraid…” malungkot nyang usal. “I don’t want to die…I miss my Mommy, My Daddy, My ate and my lolo.” Naiiyak na sya kasi napapasinghot na ito.
“They told me earlier that they’ll kill me if my dad won’t send him a money.” Tuluyan na syang umiyak. Well infairness kahit naiyak at tulo sipon cute pa rin sya.
Natagtag ko na yung tali sa kamay ko kaya agad akong tumingin sa kaniya.”Give me your hand!” utos ko sa kaniya. “Faster!” Agad ko ring inalis yung tali sa kamay at paa niya.
Hindi kami gumawa ng kahit na anong ingay dahil tila gising pa yung mga bastardong kumidnap samin.
“Listen here! Do you wanna see your family right” seryosong usal ko habang hinarap yung muka niya sakin.
“I do.”
“Then do what I’ll say.” usal ko habang diretsong nakatingin sa kaniya. Tumango naman sya. Lumingon ako sa kaliwa’t kanan para maghanap ng kung anong bagay na pedeng pang hampas. I saw a stick that is not far from us. “Wait here and pretend as if your feet and hands are tied.”
Inantay ko munang gawin nya yun bago ako umalis.
Maingat akong naglakad papalapit dun sa stick na nakita ko tatlo ito pero dalawa lang ang kailangan ko. Nakagawa ako ng konting ingay pero inde pa rin ito sapat para lingunin ako ng mga bantay samin. If I’m going to describe kung nasaan kami sigurado akong isang abandonadong warehouse ito. Nagkumpulan yung mga bantay dun sa isang sulok habang nag paparty dahil sa nakuha nilang ransom na galing sa ibanag batang naisauli na.
Lumapit na ako dun sa batang lalaki na kanina pang nakatingin sakin na animo’y pinagmamasdan bawat kilos ko.
“Hold this. Kita mo yung pinto na yun?” Turo ko sa may gilid ng mga nag iinuman. May 8 ft. rin ang layo nila pamula sa pinto at nag iisa lang yun. “I noticed that they forgot to lock it again since they were drunk, this is our chance and no matter what happen listen to whatever I told you to do!”
“Okay, I will.” Pag sang ayon niya. “But wait how about the other kids? Are we just going to leave them here?” Nakakunot noo nyang tanong sakin.
“Even though I don’t want, I have to.”
“Maybe you can think of another plan? So that we can’t leave them here.”
“We don’t have time kid so pls just listen to me.”
“But-”
“Shhhhh” pigil ko sa kaniya kasi tumayo yung isang bantay lumakad ito papalapit sa amin. Agad naman kaming umakto na nakatali ang mga paa at kamay namin, itinago rin namin ang stick sa aming likuran. Sa totoo lang kinakabahan ako kasi anytime pede nila kaming tapusin. Buti nalang at lumihis ito ng daan papunta sa may case ng alak at bumalik dun sa pwesto nila.
“Antayin nating makatulog sila bago tayo tumakas.” nginitian ko sya nawala din agad yun nung may kumaluskos mula sa tabihan namin. Akala ko tao daga lang pala.
“Is that what your hair really looks like?” he ask.
“Why?”
“Cuz if it is really is real then it’s my first time seeing one.”
“Is it ugly?” medyo kinakabahan kong tanong.
“No it’s not actually it look so pretty. Normally people have a black, brown or blonde but you? You have a crimson hair and it fits well with your red bloody eyes. Wait-” he looked at me suspiciously. “Are a vampire?”
“Pffft! Do you believe in those fairytales?”
“I’m not, I was just asking okay.” napapahiyang ani niya.
“I am not a vampire just to make things clear.” medyo natatawa ko pang sabi.
“Then why is your hair and eyes are color red?” He curiously asked and he also looked excited as his eyes start sparkling and waiting to what my response will be.
“I also don’t know. My dad never told me the reason why.” i lied. Sabi ni papa wag ko daw kase basta basta ipagsabi yung about sa kulay ng buhok ko lalo na at hindi ko ito kilala.
Tinignan ko sya at ayun malungkot na syang nakatingin sakin ngayon nawala yung spark at pagka excited sa mga mata niya.
Ilang oras din ang nakalipas at patuloy lang ang kwantuhan namin hanggang sa mapansin kong nakatulog na yung mga bantay. “Tara na sumunod ka sakin tandaan mo wag kang gagawa ng kahit na anong ingay kung hindi mahuhuli tayo.”
Tumango lang ulit sya.
Dahan dahan naming tinahak ang daan papunta dun sa may pintuan may dadaanan kaming mga bata pero sinesenyasan ko lang ito na wag maingay.
Sa totoo lang wala rin naman talaga akong intesyon iwan sila kasi alam ko dadadating sila.
“Gently open the door now ” utos ko ng makarating na kami dito sa tapat ng pintuan. Yung batang lalaki ang nag bubukas ng pintuan habang ako ay nakamasid dun sa mga bantay.
EEEENGGGKKKKK*
Isang malakas na ingay mag mula sa pinto ang nagpagising sa mga bantay may ibang tulog na tulog may ibang nagising talaga.
“Hoy yung gising yung dalawang bata nakatakas!”
“Bilisan mong buksan yan at mauna kana dali!”
Masyado itong malaki at mabigat para sa katulad naming 6 yrs old palang.
Pinaghahampas ko na ung mga lumalapit sa amin habang ung si boy ay pinipilit parin buksan ang pinto.
Naambahan ako ng suntok sa mukha at isang malakas na hampas naman ang iginawad ko sa binti nung sumuntok sakin. Natumba itk kaya naman nag karoon ako ng tyansang hampasin sya sa muka. Nagtalsikan ang mga kulay pulang dugo nito sa muka ko pati narin sa mapupulang hibla ng buhok ko.
Agad akong hinila sa buhok nung isa pang kasamahan niya. Bali nasa 7 sila pero ung 3 bagsak sa lamesa...

tulog na tulog samantalng yung apat nahihilo pa habang nakikipag rambulan samin.
Ang sakit ng pagkakahila niya sa buhok ko. Pilit ko itong tagtagin kaso nga lang ay hindi ko talaga kaya dahil masyadong magihpit ang hawak nito.
“Hoy! Bukas na!”
“Hulihin nyo ang isang yon.” Sabi nung naka boxer na lalaki sa isang lalaki na walang ginagawa kundi ang manood samin. Sumunod naman sya pero hindi ko ito hinayaang makalapit. Napansin kong may patalim sa may gilid ng belt itong naka sabunot sa akin. Gumawa ako ng paraan para makuha ito at nag tagumpay ako. Hiniwa ko ang buhok ko makaalis lang sa sabunot ng lalaking yun at agad na sinundan yung lalaking papalapit dun sa batang lalaki. Bago pa ito makalapit ng tuluyan ay na saksak ko na ang kaliwang binti nito kaya naman nagpagulong gulong ito sa sakit.
“Makulit kang bata ka ha!” usal nung lalaki sa likod ko “ito ang dapat sayo!” Isang malakas na sipa ang iginawad nya sa akin at hindi ko nailagan ito.
Sapo sapo ko ang aking tyan habang nakalupasay sa sahig.
Nagsilapitan na naman sila dun sa batang lalaki.
‘teka nga gaano ba kalaki ang atraso ng pamilya neto sa mga ito.’
“Wag kayong lalapit!” sigaw ko dun sa dalawa. Dahan dahan akong tumayo at mabilis na lumapit dun sa batang lalaki na ngayon ay i uuntog na sa may pinto na bakal. Nakita ko yung upuan sa may tabi at agad na ipinang hampas ito.
Nawala ang pagkakasabunat nya dun sa batang lalaki at grabe na ang hagulgol nito.
“Tumakas kana dali! Susunod ako.” nakangiting usal ko nawala din agad dahil biglang may humila ng paa ko kaya natumba ako. Yung hawak ko na upuan ay nagpira piraso dahil sa pagkakahampas ko kanina. Ngayon ay isang maliit na kahoy nalang ang hawak ko. Ipinukpok ko ito sa kamay na nakahawak sa paa pero sadya atang wala na akong masyadong lakas.
Pilit na ginigising nung isa pa yung mga kasama nila pero sadyang wala na rin dahil mga lasing na.
Sinilip ko yung batang lalaki na nag aalala at nah iisip kung paano ako tulungan.
“What are you looking at?! Tumakas kana!”
“Pero paano ka?”
“I’ll catch up with you, okay! Don’t worry sa ngayon mauna ka na muna!” sigaw ko pero nde pa rin sya umalis. “Ang kulit mo sabing umalis kana!!!” Dun palang kita mo sa mga muka niya ang pag hingi ng sorry kasi wala syang magawa, wala siyang maitulong pero gayunpaman ay ginawadan ko lang ito ng totoong ngiti, hindi pilit at hindi rin peke. Bigla ulit syang naluha at mabilis na tumakbo papaalis.
“Anong tatakas dito lang kayo! Hindi pa namin nakukuha yung gusto namin!”
“Sinabi ko ng bitaw!!!” Dun ko inipon lahat ng lakas ko at mabilis na ipinalo ito sa ulo niya. Nawalan ito ng malay. Kitang kita ng mga mata ko kung paano nya tahakin ang kagubatan bago nito tuluyan lisanin ang lugar ay tumalikod ito at tinignan pa ko. Ilang segundo rin bago ito pasukin ang gubat. I don’t know but I feel relieved nung makita kong nakatakas sya.
Hindi kagad ako naka alis kasi balak ko isama yung mga ibang bata na naandito.
“Dalian nyo pagkatapos kong tagtagin tong tulungan mong tagtagin din yung tali nung katabi mo.” Sumang ayon naman sya. “We must to get out it’s dangerous here.” usal ko sa lahat.
Pinalabas ko na sila at pinasunod dun sa batang lalaki. Nandito ulit ako sa pwesto ko kanina nagbabantay kung may paparating. “Bilisan nyo!” pagmamadali ko sa kanila at sabay tingin kung gaano pa karami ang nasa loob ng abandonadong warehouse na ito.
“Ate sa likod mo!” sigaw ng isang batang lalaki kaya napatingin ako sa likod ko. Nang dagil narin siguro sa pagod at sakit ng katawan ay hindi na ako tuluyang naka ilag.
May dugong tumulo pamula sa tagiliran ko.
Yung kaninang sinaksak ko sa binti ay gumapang papalapit sa akin at sinaksak ako sa may bewang.
Tutulungan pa sana ako nung isang batang sumigaw na makalabas ng warehouse pero tinulak ko lang ito. “Umalis kana at magsumbong sa mga pulis bago pa ako mawalan ng buhay.” utos ko sa kaniya hindi pa sana sya sumang ayon pero sa di kalaunan ay pumayag din sya. Tulad ng iba ay tinahank nya rin ang gubat. Isang lalaki ang lumabas pamula dun sa may kwarto na tapat ko lang ito yung lalaki kanina na inutusan gisingin ung tatlo pa nilang kasama sa kwarto.
“O?! Nasan ang mga bata?”
“Ang bagal mo kanina pa kita tinatawag! Naka takas yung mga bata andun sila sa gubat pumunta. Bilisan mo kung hindi yari tayo kay boss nito. Dahil kasi toh sa hayop na batang ito e.” Sabi nung lalaking sumaksak sakin. Nandito ako ngayon naka upo habang tinatakpan yung saksak sakin.
Lumapit sa akin ung lalaking kausap nitong nakalupasay sa sahig. “Ng dahil sayo pati kami malalagot.” Isang malakas na sampal ang natanggap ko pamula sa kaniya. Alam kong hindi pa rin masyado nakakalayo ang mga batang nakatakas dito kaya naman nung matapos akong samapalin eh hinawakan ko ang paa niya para kahit papaano ay mabigyan ko pa rin sila ng kaunting oras para makalayo rito. Kaso sadyang hindi na talaga ata kaya ng katawan ko at wala na akong lakas kaya nung malakas akong sinipa nito ay isang malakas na ungol ang pinaka walan ko. Napabitaw na rin ako sa kapit ko sa kaniya kaya agad na tinakbo ni ang daan papunta sa gubat. Hindi na laway ang nalulunok ko kundi sarili ko ng dugo.
‘sana lang ay ligtas ka’
Patungkol ko dun sa batang lalaki na unang naka alis dito. As I loss conscious everything went black.
———————————————————————————————————————-
PLEASE DON’T FORGET TO VOTE, COMMENT, AND FOLLOW! Thank you so muchhhh!
DISCLAIMER: This is a work of a fiction. Names, characters, businessess, places, events, and incidents are either the products of the author’s imagination or used on a fictitious manner. Any ressemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincendental.
“PLAGIARISM” is the “wrongful appropriation” and “purloining and publication” of another author’s “language, thoughts, idea, or expression,” and representation of them as one’s own original work. Plagiarism is considered academic dishonesty and a breach of journalistic ethics.
Sorry po sa mga TYPO ERRORS !
✌︎d^___^b✌︎🖤
REMINDER!!!!!!
1. Wala po talaga akong date kung kelan ako mag a-update kaya wag na kayo magtanong.
A/N: salamat po sa oras na ibubuhos at ibinuhos nyo mabasa lang itong story ko. Actually first time ko pa lang po kaya kung may mapansin man kayong mali ay uunahan ko na kayo “sorry po” hehehehehe pasensya na po.
@KilZxavionZ
Thank you so much!Godbless us everyone!
©All Rights Reserved. KilZxavionZ.
2021.