SIR! HAWAKAN MO NGA COCOMELON KO!!!
***
Patungo sana ako sa classroom na may dala-dalang mabibigat na plastik. Laman kasi nito yung gagamitin namin sa cookery…
Apaka-bigat!!!!
Sakto namang nasilayaan ng magaganda kong mata si Sir Troy na patungo rin sa dereksyon ko…
Its my time to make a move ‘whahaha!!!
” SIR, HAWAKAN MO NGA COCOMELON KO!” sigaw na dumadagungdong kong boses roon. Napalingon tuloy sa amin yung ilang estyudyante na mukhang nadistorbo ko’t nakuha ko ang mga atensyon.
” Ahm… A-ano u-lit y-yun?!” natatarantang tanong muli ni Sir Troy. Namumula ang mukha na parang nahihiyang lumapit sa akin.
” Sabi ko… HAWAKAN MO YUNG COCOMELON KO!” pag-uulit ko.
Bakit parang lagi na lang nagbibingihan ‘toh kapag tinatawag ko? Tapos ngayon nauutal na!
Crush siguro ako nito—agikkk! Huwag mag-assume! Masasaktan si heart!
” S-sigu-rado k-ka b-ba?”—siya.
” Aba’y malamang! Apaka-bigat na kasi at sumisikip na rin ang dibdib ko!” pagrereklamo ko. Tumayo ito ng tuwid at bigla akong hinila sa pinaka-gilid dahil marami na sa aming nakatingin at nakiki-usyoso…
” Ms. Keil, are you sure about this? Baka kasuhan ako ng parents mo kapag hinawakan ko ‘yang cocomelon mo?”—siya.
Luh?!
Bakit ka naman kakasuhan ng parents ko ‘eh mas...

pabor pa nga sa kanila yun!
” Wala yan! Hawakan mo ‘dali!!!” pagmamadali ko sa kanya dahil apaka-bigat na. Nanlaki ang mata ko sa sunod niyang hakbang…
Dahil ipinatong na niya yung kamay niya roon sa joga ko?!!!!!!
Shettttt!!!!
Mabilis akong lumayo at naniningkit na tinignan siya…
” HINDI YAN! ITO ‘OH! ITO YUNG COCOMELON KO!” paghiyaw kong muli habang ipinapakita sa kanya yung plastik na hawak ko.
” h-hindi n-naman y-yung c-cocomelon ‘eh!” natataranta niyang paliwanag.
” TSK! MAS MAGALING KA PA SA AKIN! AKO ANG BUMILI NITO KANINA SA PALENGKE ‘NOH! COCONUT + MELON = COCOMELON! YAN YUNG COCOMELON NA TINUTUKOY KO!” naiinis kong saad sa kanya.
” S-sowwy… D-di k-ko n-naman a-alam na yan palang p-plastik ang tinutukoy mo.”
” Ewan ko sayo! Dalhin mo na yan! Masyado ka kasing excited. Saka mo na hawakan ‘tong totoo kong cocomelon kapag kasal na tayo ‘noh!” pagsusuplada kong pagpasa sa kanya ng mga plastik.
” Yes po babe…” parang tupa niyang pagsang-ayon na labas naman sa ilong. Kinuha na niya yung mga dala ko at siya na rin ang nagbitbit..
Hehehehe—di ko pa pala nasabi sa inyo… 2 years na kaming magjowa nitong si Sir Troy ‘whahaha—nakalimutan ko.
#end