“SIR Andrius, may nagpapabigay po sa inyo,” pag-aagaw pansin sa kaniya ng isang empleyado dahilan para mapatingin siya sa pinto. Pumasok ito sa loob ng opisina niya at may nilatag na isang folder sa kaniyang mesa pagkatapos ay umalis na.
Agad kinuha ni Andrius ang folder at binuksan ito.
“Micah Ferrero Salvador,” basa niya sa nakasulat
Ito ang resumé ni Micah na naiwan niya sa loob ng taxing sinakyan niya kanina.
Lahat binasa ni Andrius. Mula sa pinakamaliit na detalye, hanggang sa pinakaimporteng impormasyon tungkol sa babae.
Hindi siya nakapagtapos ng pag-aaral sa kursong AB Journalism. Ngayong, 23 years old na siya. Matanda nang dalawang taon si Andrius. Maraming kayang gawin ang babae base sa mga skills na nilagay niya sa kaniyang resumé.
Nalaman rin niya ang mga past work experiences ni Micah.
Doon napukaw ang atensyon ni Andrius. Maraming pinasukang trabaho si Micah na di niya aakalaing magagawa ng dalaga. Kamakailan lang, pinaimbestigahan niya ang buhay ni Micah at doon niya lang nalaman na nabankrupt ang kompanyang pagmamay-ari ng kanilang pamilya.
Nagtrabaho si Micah bilang isang waitress, dishwasher, event organizer and receptionist sa isang hotel.
Lahat ‘yun ginawa ni Micah para kumita ng pera. Hindi maitatangi ng binata ang munting paghanga sa babae dahil sa sipag nito at dedikasyon sa pagtatrabaho. May parte sa kaniya na naaawa sa dalaga pero mas matimbang pa rin ang kagustuhang niya mas pahirapan ito.
Sunod niya namang pinansin ay ang picture ni Micah.
Ilang segundo niya itong tinitigan. Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi habang pinagmamasadan ang bawat anggulo ng mukha ni Micah. Hindi niya talaga maitatangi ang kakaibang gandang meron ang dalaga. Mula sa mapupungay nitong mga mata, tamang tangos ng ilong, at mapupulang labi, masasabi niya nang napaka-perpekto na ng dalaga para matawag na isang modernong Pilipina.
Nakakaagaw-pansin ang kaniyang ngiti. Ito ang pinaka-nagustuhan ni Andrius noon sa babae. Hindi niya alam kung bakit sa t’wing palihim niya itong tinitingnan noon, kapag tumatawa o ngumingiti ang dalaga, napapangiti na din siya, kasabay nun ang mabilis na pagtibok ng puso niya habang pinagmamasdan si Micah.
“SIR ANDRIUS!,” Sigaw ni Gio sa pintuan ng kaniyang opisina dahilan para maitapon niya ng mabilis ang folder ni Micah sa gilid ng kaniyang table.
“What?,” pinilit niyang magtunog pormal.
“Hehe sir, tapos ko na pong interview-hin si Miss Salvador,” sagot nito.
“And so?,” nagpapanggap na walang pakialam na ani ni Andrius. Akala niya wala nang sasabihin pa ang lalaki ngunit nagkamali siya.
“Sir, share ko lang po ah,para sakin po, mas maganda po kung tatanggapin niyo si Miss Salvador dito sa kompanya. Bukod kasi po sa katotohanang napakaganda...

niya, may ibubuga din palang talino ni Miss. Micah, sir. Alam niyo ba kanina, tinanong ko siya kung ano ang mas importante, ‘pera o pakikipagkapwa- tao?’ kung pera, ibig sabihin handa siyang manakit ng ibang tao para lang makuha ang gusto niya. Pero alam mo sir yung sinagot niya, yung pangalawa. Mas importante daw kasi sa kaniya ang nararamdaman ng ibang tao. Hanggat maaari, hanggang kaya niya, ayaw niyang makasakit ng damdamin ng iba,” mahabang litanya ng sekretarya.
Tahimik lang na nakikinig si Andrius. Hindi niya ugaling magbigay ng interest sa mga taong nagkukuwento pero hindi niya aakalaing ngayon, nakuha nito ang atensyon niya ng buo.
Napahinga siya nang malalim at tila pinoproseso ang lahat ng sinabi ni Gio tungkol sa babae.
Talaga nga bang tuluyan nang nagbago ang babaeng minsang nagpahiya sa kaniya?
Si Micah, ayaw makasakit ng damdamin ng iba? Tsked, isang malaking kasinungalingan. Hindi basta basta nagbabago ang tao. Hindi siya naniniwala na tuluyan na itong nagbago.
“S-sir okay lang po ba kayo? May..may nasabi po ba akong masama?,” Nag-aalalang tanong ni Gio dahil nakakuyom na pala ang kamao ng boss nito.
Talagang galit pa rin ang binata sa ginawang pagpapahiya sa kaniya ng babae noon.
“Where is she now?,” matalim na ani ni Andrius.
“P-pauwi na daw po siy—teka sir!,”
Narinig pa ni Andrius ang ilang ulit na tawag sa kaniya ng sekretarya pero hindi na siya muling lumingon pa.
—
“La! Bakit naman po kayo nasa labas? Ako na po jan. Sabi ko naman po kasi sa’yo eh, ako na ho ang magtatapon niyan. Baka po magkasakit pa kayo eh. Aist, sige na po mauna na po kayong pumasok sa loob, ako na po ang bahala dito,” Pagsesermon ng dalaga sa matanda. Tumawa lang ito bilang sagot sa apo at hinimas ng marahan ang buhok nito.
“Naku ikaw talagang bata ka. Wag mo nga akong alalahanin. Wag kang mag alala sakin, kahit matanda na ako, kayang kaya ko pang magbuhat ng semento,” biro ni lola Anita dahilan para matawa ang dalaga.
“Hayy si lola talaga, sige na pasok na po kayo,”
Sa di kalayuan naman ,makikita si Andrius na walang emosyong nakatayo at nakatingin sa maglolang nagtatawanan. Hindi alam ng binata kumbakit nawala ang galit na naramdaman niya kanina nang makita ang dalaga na masaya at tila walang iniindang problema.
Nagbago na nga ito.
Mula sa pagiging spoiled brat, maldita, mapanakit, at bully na babae, ngayon naging isa nang masipag, mapagmahal, maalagang binibini.
Nagpakawala ng isang makahulugang buntong-hininga si Andrius bago siya nagdesisyong umalis at naglakad papalayo sa babaeng tinatanaw niya—na si Micah.
TO BE CONTINUE