CHAPTER 1 – 2
[PAST] HER NIGHTMARE
Mahirap mang maging masaya sa iyong pamilya, makipagplastikan, mag panggap na ayos lang ngunit hindi ko na kakayanin pa dahil napakadaming illegal na organisasyong hinaharap nila. Ginugusto upang maghari ng kayamanan, oo masama at makasalanan ang pinanggalingan kong pamilya.
Pinangarap kong magkaroon ng magulang at mga kapatid dahil yan ang pinakamasayang parte ng isang anak na magkaroon ng mapayapa at masayang pamilya ngunit kabaliktaran yun lahat kundi linukob ng kasamahan. Hindi ko kayang sikmurahin ang lahat ng iyon ayaw kong maging katulad nila. I will choice the right not a wrong life.
I trying to escape to my family I build my own life I don’t want my family to controlled me. Ayaw kong gumawa ng hindi ko kayang gawin at pagsisisihan sa huli. Hindi kayanin ng aking aking konsensiya.
Masakit mang gawin to na talikuran ang nagluwal sayo at nag alaga pagkabata ay kailangan kong gawin ito para sa ikinakabuti ko.
I want a normal life, yung walang gulo. Walang ikakapahamak ng ibang tao. I thankful to my brother dahil tinulungan niya akong tumakas siya lang kasi ang kakampi ko, siya yung tipong nakakaintindi sa akin kahit sa kabila ng lahat ng kasamaan ang aming magulang.
Siya ang tumulong para makatakas sa aming magulang.
” lil’ sis don’t let the Ferrer to controlled you, you build your own life sundin mo kung saan ka sumaya hindi sa ganitong klaseng buhay, huwag mong kakalimutan na mahal na mahal ka ni Kuya” buong puso niyang binigkas sa akin saka yinakap at dinampihan niya ng halik ang aking noo.
Nagsilandasan na ang mga luha ko, dahil sinalba niya ang buhay niya para sa akin, hindi.. hindi maaring mamatay si Kuya.
“Go on Ella save your life, paparating na sila umalis ka na”
Nahihirapan niyang ani. Napakasama ng mga ugali nila. Ang sama-sama nila kaya nilang patayin ang kadugo nila they are such of heartless. Agad ko nang pinunasan ang luha ko at pinulot ang baril actually eto naman ang gusto nila. I’m in 16 years old ano bang silbi ang pagsasanay na ibinigay nila kung hindi ko gagamitin diba kahit labag sa kalooban ko gagawin ko.
Ngunit gagamitin ko lang para sa pang self defence. Pinalibutan nila ako ng mga tauhan ni Daddy, napakuyom ang aking mga kamao dahil sa galit at hinagpis. Mula ngayon ako ang magsisingil ng buhay ngayon, mula ngayon puputulin ko na ang koneksyon ko sa mga Ferrer at ituturing ko silang kaaway.
Patawad Dad Mom thank you for everything, thank u for your love to me but in my heart mahal ko pa rin kayo pero paano hindi ko na yun maipapanatili pa.
“Now kill her”
Isang malamig na binigkas sa kanilang likuran. Nanlaki ang aking mga mata ko sa sinabi ng aking ama. Seriously sarili niyang anak papatayin niya. Unbelievable ganyan na ba siya kawalang awa at pakielam sa amin. Hinawakan ni Kuya aking kamay habang hawak niya braso nito na may sugat. Nangungusap sa kanyang mga mata na umalis na ako at tumakas.
Umiling lamang ako Hindi ko kayang iwan siya, hindi kaya ng konsensya ko kung wala man lang ako gagawin upang matulungan siya. I’m so sorry Kuya ngunit hindi ko kaya.
“You kill your own daughter, are you insane dad” hindi makapaniwalang tanong ni Kuya.
“Your not my children anymore, sabagay ayaw niyo naman ang pamilyang ito diba.”.
” I won’t Dad, hindi po ako Criminal katulad niyo. Bakit Dad mas pinipili niyong maging masama kesa maging mabuti, bakit dad??…”
” Wala sa bukabularyo ko ang mabuti, ganito na ako lumaki, anak masama bang sumunod sa iyong mga magulang??”
“Hindi masama Dad but your want..
This is not a right” matigas na sinabi ni Kuya.
” Sumama ka sa akin Son, Bruno Kill her now” matigas na ani ni Dad.
“No!!! Dad My sister is mine” sigaw ng kapatid ng dalaga saka tinutukan ang kanyang ama ng baril. Agad rin tinutukan ng mga tauhan ng kanyang ama sa ulo ng binata.
“Really Son, are you trying to kill your own Father” nakangising ani ng kanyang ama.
“Ang sama sama nyo Dad” nahihirapang ani ng binata.
“Yan ba gusto mo?? Shout him” matigas na ani ng kanyang ama. Agad na rin nila ito sinunod at pinutukan na rin agaran.
“Kuya, No!!! Huhuhu” nanginginig ang boses na sigaw ng dalaga. This is can’t be.
“I have to go, you end the life of my daughter kayo na ang bahala sa kanya”
Matigas na saad ng matandang Ferrer. Nanlaki kanyang mata sa iniwan na salita ng kanyang ama. Linibot nila ulit ang batang dalaga at tinutukan siya ng baril . Mula likod,kaliwa,kanan at sa harapan. Napapikit siya ng marahan, siguro eto na ang huli niyang buhay sanay ang ihihiling niya bago mamatay siya ay pag sisihan nila ang ginawa nila sa kanya at kahit papaano ay iiyakan pa rin nila ang bangkay nila.
Ilang minuto niyang hinintay na puputok sa kanya ngunit nagtataka siya dahil napakatagal namang mangyari. Ngunit ganun na lang ang gulat niya ng nakahandusay na ang mga pumalibot sa kanya na tauhan ng kanyang ama napatalsikan na rin ng dugo ang kanyang masquerade.
“What’s happening”
Nagtataka niyang ani nakita na rin niya ang usok sa kanyang paligid. Nabigla siya ng may humila sa kanya na hindi nito kilala, may nagsisidatingan na rin na ibang tauhan ng Ferrer.
“Umakyat ka sa taas dali” baritonong saad ng binata na nakamaskara rin napatingin siya sa taas nakita niya ang Matatabang sanga ng Narra. Agad na rin niyang sinunod kalaunan nakarating na rin sila sa pinakamataas na dulo ng sanga. Na siyang ikinawala ng kanyang ulirat dahil sa pagod agad niyang yinakap ng mahigpit ang dalaga. Basang basa na rin sila dahil sa tumatagaktak na ulan galing sa kalangitan.
“Your safe know little girl” nakangiting ani ng binata nasa 18 na ang gulang nito. Kahit natatakipan ng maskara ang kalahating muka ng dalaga ay litaw pa rin ang kaanghelan ng muka nito, maingat nitong tinanggal ang maskara ng dalaga at matamis na ngumiti ito. Ilang minito ang nakalipas biglang napamulat ang dalaga at ganun na lang ang gulat nito ng kayakap niya ang binata.
“AHHHHHH!!!!”
Sigaw nito at malakas nitong tinulak, kaya lang sa kasamahang palad ay nahulog ito agad ring sinalo ang kamay ng dalaga ang binata at sabay silang bumagsak sa ikalawang sanga mabuti na lang ay hindi sila tuluyang bumagsak sa lupa.
Napakubabaw na rin ng tuluyan ang dalaga sa harapan ng binata. Prenteng nakasandal na rin siya sa malapad na dibdib ng binata habang kuyom nito ang polo.
“HEY ARE YOU ALRIGHT” Nag aalalang tanong ng binata.
“Why, why my dad killed my brother and why he trying to kill me same why, why my Father to kill his own son and daughter” hikbing katanungan ng kanyang sarili.
Nangunot naman ang noo nito. Teka so ganun nga nangyari sa kanyang nakita magulang niya ang gustong pumatay sa kanya.
“Why!!!!-”
Nagulat naman ang binata dahil sisigaw na ito. Nanlaki ang kanyang mga mata ng agad siyang sinunggaban ng halik ang binata, nanmula ang kanyang mga pisngi. Itutulak na sana niya ito ng hinawakan ng binata ang kanyang likuran ng ulo nito. Para maidiin pa lalo. Gusto niyang magwala ang kanyang kalooban dahil wala na kanyang first kiss dahil kinuha lang ito ng hindi niya kilalang tao. Bilis ang kanyang pintig ng puso nito. At halos manigas na rin sa kanyang kinauupuan dahil sa gulat at lakas ng kanyang kabog ng dibdib niya.
“Bilisan niyo hanapin niyo ang bata, siguradong hindi pa yun nakakalayo” alerto ng mga Ferrer. At nagsihiwalayan na rin ang mga ito at umalis, humiwalay na rin ng halik ang binata. Tulala pa rin siya at buka pa kunti ang kanyang labi dahil sa gulat.
“The taste of your lips is so sweet” nakangising ani ng binata. Na ikinalaki naman ng kanyang mga mata at agad ring umiwas ng tingin. Napahawak siya sa kanyang labi dahil sa hiya. Kailangan pa bang may landi sa kalagitnaan ng nanganganib niyang buhay. Bakit nagawang halikan siya nito ng estranghero.
” You save me?? Who are you? Why are you kissed me” Mahina nitong singhal nakita niya ang mga asul nitong mga mata, hindi rin niya maitatanggi na guwapo ito. Blonde kanyang buhok, at siguradong pointed nose ito.
“Ang ingay mo kasi, ako na nga tong liligtas sayo mag iingay ka pa. Gusto mo na bang mamatay???”
Nakangising ani nito. Napairap naman siya ngunit agad rin siyang napaiwas ng tingin. Tuluyan na rin siyang nawalan ng malay dahil sa pagkahilo.
“YAN BA GUSTO MO?? SHOUT HIMMMM!!!!
BANG!!!!
BANG!!!!
———————–
*
“No!!!” sigaw nito ng magising siya hanggang ngayon pa ba ay malaking bangungot sa kanya ang pagkamatay ng kanyang kambal.
Umiyak siya habang yakap nito ang kanyang mga tuhod. Pilit niya naman kalimutan ang lahat ngunit bakit nakatatak pa rin ito sa kanyang isipan. Gustong gusto na niyang makalimot ngunit paano hindi man kailanman ay nabura sa kanyang ala-ala ang madilim niyang nakaraan.
” what I should .. I do to make me forget all my dark memories” tanong nito sa kanyang sarili habang nakasabunot ito sa kanyang magkabilang buhok.
Bumungad ang nag aalalang muka ng matanda dahil sa narinig na sigaw ni Bella. Agad na nanlambot ang kanyang tuhod dahil sa umiiyak na dalaga. Puno ng awa ang kanyang naramdaman marahil hanggang ngayon.
Nanaginip na naman ito ng masamang nakaraan niya. Agad niyang nilapitan ito at yinakap.
“Iha ayos ka lang ba” masuyo nitong hinagod ang likod ng dalaga. Lalong humikbi si Bella.
“Anong po ang gagawin ko upang makalimutan ko na ang tumakwil sa akin sarili ko pang pamilya pumatay sa aking kapatid” hikbi nitong tanong. Mas lalong lumungkot at naawa ang matandang babaeng kumupkop sa kanya. Dinala lang naman siya rito ng binata.
Kaya wala siyang nagawa kundi alagaan at ituring na parte ng kanyang pamilya. Ano bang klaseng pamilya ang nagmula sa batang ito. Bakit kaya nagawang pagtangkaing patayin ang magkambal. Oo alam niya dahil nag kuwento siya sa kanya noon kung paano siya itinakwil at patayin ang kanyang kapatid. Kung paano inutos ng kanyang ama upang patayin siya.
“Pilitin mo iha alam kong malaki ang pinagdadaanan mo pero masasabi ko lang magpakatatag ka at lumaban” nakangiti nitong sinabi at bahagya nitong ini angat ang baba ng dalaga. At pinasadahan ito ng haplos sa pisngi.
“Kaya ko po ba, pakiramdam ko hindi po kadaling makalimutan ang bangungot na iyon” mapait niyang sinabi.
“Huwag mo yan sabihin hijah, alam kong matapang kang bata ka. Nakikita ko yun walang araw na sumasaya ka basta ang isipin mo kaya mo to. Pagsubok lang yan marahil balang araw maiintindihan mo rin at malalaman ang totoo basta magtiwala ka lang sa iyong sarili”
Panpapayong sinabi nito sa dalaga at saka pinatakan nito ng halik sa noo.
“Susubukan ko ho Lola” tanging sambit nito saka pumikit siya ng kawalan. Ngunit pakiramdam niya tilang wala namang pinagbago sa mga sinabi ng matanda sa kanya puro galit ang laman ng puso nito kaya nga tinatago na lamang niya ito o kung anong ginagawa niya sa mga Ferrer.
Agad na siyang pumanhik para maghilamos. Kung alam lang nila na wala siyang awang pumapatay sa mga Ferrer ay tiyak na hindi sila papayag na gawin iyon kaya tinatago na lamang niya kung ano siya o ano ang pinag gagawa niya.
Agad na niyang kinuha ang Bag nito na pahaba at kinuha sa kahon na nakakandado at kinuha niya ang mga ibat ibang weapon nito kasama na rin ang sniper. Kailangan niya ng mag sanay ng mag sanay upang may maibubuga siya laban sa mga Ferrer habang hindi pa siya pumapasa sa kinukuha nitong trabaho.
Maingat lamang siya humakbang upang walang makakita sa kanya lalo na sa kanyang Lola. Nakahinga naman siya ng maluwag ng mapagtanto niyang wala sila tiyak na may mga sarili silang ginagawa ngayon.
Mabilis na niyang hinatak papasok sa kotse ni Stella na kanina pang naghihintay sa kanya.
“Bat ang tagal mo ata ngayon” tanong ni Stella, sinamaan niya naman ito ng tingin. Akala ba nito madaling umalis hanggang andyan yung lolo nila.
“Sira ka ba malamang nag iingat lang yung tao para walang makapansin” inis nitong turan habang inaayos nito ang seatbelt.
“Sorry naman, masyado ka naman ata highblood ngayon” natatawang ani niya sa dalagang nakapoker face.
Agad na na niyang pinaharurot ang kotse nagpatunog na muna siya ng FM. Samantalang si Bella ay mataman na nakatingin sa bintana.
“Kamusta ka naman, balita ko nanaginip ka na naman ng masama” wika nito habang nakapokus lang siya sa kalsada.
“I’m fine don’t worry about me” simpleng sinabi lang nito napasandal na siya sa head rest at pumikit ito. Kung pwede lang ayaw na niyang pag usapan pa ang bagay na iyon dahil ayaw na niyang iniisip pa ang kanyang nakaraan.
Gusto na niya ng katahimikan ng kanyang isipan dahil sa madilim niyang nakaraan.
CHAPTER 02
[HIDE OUT]
“Hi musta naman kagabi Bella, bigla kayo ata nawala kagabi huh. Saan ka ba dinala ni Grey”
Nakakaloko na ngisi na tinanong nito sa dalagang kakatapos lang mag ensayo. Napataas naman ang kanyang kilay, may lakas pa talaga silang magtanong, sila nga dahilan kung bakit muntik ng maisahan siya ni Grey.
“What are you talking about”
Walang emosyong tanong ni Bella napaupo sila sa upuan na gawa sa bato na may tiles. At diretsong tumingin sila kay Bella. Nangunot noo naman siya dahil kakaiba ang mga ngisi at ngiti sa kanilang labi.
“Sabi ko lang naman sayo na ligawan ka lang ni Grey bakit may panchansing ka pa na lalaman kaloka ka Bella. Ang landi mo talaga. So ano matigas ba??” Nakakalokong tanong ni Lyka. Sinamaan naman siya...

nito ng tingin, napabuntong hininga siya at pinunasan niya ang kanyang pawis.
Pero sa kanya pag naiisip nito ay gusto niyang matawa dahil sa reaksiyon ng binata. Kung paano gumawa siya ng kalokohan lalo na sa VIP room.
“Hala ngumingiti siya, nanyari sayo girl. Huwag mo sabihing inlove ka na sa Playboy na yun. Ayiee!!! Ibang klase ka talaga huh” tuksong sinabi ni Stella habang sinusundot nito ang taligiran ng dalaga.
“What!? Hell no he’s not my type, kahit siya pa ang matira sa mundo Hindi ako magkakagusto doon” sabay rolled eyes nito.
“Wehh talaga ba?? Paano kung ligawan ka nga talaga niya. Anong gagawin mo girl” nakangising tanong ni Lyka saka nilapit niya ang mukha niya sa akin at tiningnan niya ako ng nakakapilyo.
“Pasalamat ka nga Lyka, may natitira pa akong pasensya sayo muntik na kita makalbo kagabi dahil sa dinare mo sa akin” inis niyang sinabi saka pinukulan ito ng masamang tingin.
“Besh sayang ang grasya, pag sinayang mo ang ganoong kagwapong nilalang” tukso ni Stella.
“Shut up hindi kayo nakakatawa” inis niyang sinabi.
“Sabihin mo na kasi saan ba kayo galing ni Grey” nakangiting tanong ni Kate.
“Nothing” walang emosyong tugon niya rito.
“We di nga” sabay sabay na binigkas ng
“Ayaw mo pa lang umamin, alam ko na sa VIP room tama ako diba. So ano malaki ba”
Ntatawang tanong ni Kate. Na ikinabigla ni Bella, pero hindi niya iyon pinahalata sa kanila. Well malaki naman perfect body he’s so attractive, he pointed nose and have ticked hair. Lalo na ang malakaragatan niyang mga mata na para bang kumikinang na natatamaan ng sinag ng araw.
Ano?? Ano na naman pumapasok sa kanyang utak. Bakit kailangan pa niya iyong idescribe. Inis na inis nga sya sa manyak na iyon tapos iisipin pa nya, tumayo na ito para pumasok sa loob. Kaso pagkatayo nito ay napaupo uli dahil sa pag pigil sa kanya.
“What!??” Inis niyang tanong.
“Nag sabing aalis ka na huh, tinatanong ka pa namin. Sige ka dadalhin namin si Grey rito” pagbabantang sinabi ni Kate.
“Oo dadalhin namin rito, kasi inis na inis siya saka hinahanap ka niya. Nabalitaan namin kasi na nakagapos siya sa headboard. And I know na ikaw ang may gawa nun kasi kayo ang nagkasama sa VIP na iyon.” Sarkastikong sinabi ni Lyka.
“Ano ang alam ko diyan sa pinag sasabi niyo, malay ko ba kung may iba pang pumasok roon at iyon ang may kagagawan…”
“Huwag ka nang magsinungaling, nakita ka nila sa CCTV poltage, ngiting tagumpay ka pa bago umalis ka roon” wika ni Stella.
“Ok fine, ginawa ko lang yun upang matakasan ko siya” paliwanag niya nito. Ikinatakip ng kanilang labi.
“Grabe ka naman, kuwawa naman nung tao. Sigiradong aasarin siya ng mga kaibigan niya. Sila pa namang tumulong dun” nakasimangot na ani ni Stella.
“Tatapatin na kita Stella, crush mo si Grey ano. Huwag kang mag alala sayo na yun” sarkastikong ani ni Bella.
“Hoy!! Hindi ako nagmumukhang kabit ano, bhebhelove mo yun tapos ibibigay mo lang sa akin” natatawang sinabi nito na ikinasama ng timpla ng muka ng dalaga.
“Ano malaki ba sagot na hindi ka talaga namin tatantanan” nakakalokong sinabi ni Lyka sa dalaga.
“Oo na!”
“OMG, malaki talaga ilang inches?” Kinikilig na tanung ni sila.
“What the kind of question of that, nababaliw na ba kayo anong alam ko diyan. Di tanungin niyo sa manyak na yun” inis na sinabi ni Bella.
“Ikaw nakakita kaya ikaw ang sasagot” natatawang ani ni Kate. Na ikina irap nito, pakiramdam niya gusto niyang manapak ngayon ng tao dahil sa mga kalokohang tinatanong nila sa kanya.
“O tama na yan kasi, may ibabalita ako sa inyo” suway ni Safina at tumabi ito sa tatlo.
“Sabihan mo nga sa mga baliw nating kaibigan natin na tigil tigilan nila ako sa mga kabulastugan nila” seryosong sinabi ni Bella, habang binubuksan niya ang mineral water.
“Stella, Bella nakapasa na kayo sa C.U ” nakangiting ani ni Safina.
“Really, magiging teacher na rin kami ni Bella so means magkakasama na tayo roon.” Tili ni Stella.
“Yeah nasa isang trabaho na tayo, kaya bukas maghanda na kayo” nakangiting ani ni Safina.
———————–
KINAUMAGAHAN ay sabay sabay silang pumasok sa University, namangha ang dalawa dahil sa kagandahan ng Universidad na inaplayan nila. Pero bago yan pinakilala nila ito sa lahat ng mag aaral rito na may bagong teacher.
” Excited na ako bhie” masayang sambit ni Stella habang si Bella naman ay nililibot nya ang tingin nito sa University.
“Excuse me, sino sa inyo si Bella Fajardo rito” nakangiting tanong ng isang teacher na babae.
“Ako po bakit ho” magalang na tanong ni Bella.
“Ms. Fajardo the Principal is calling you, so let’s go ituturo ko ang daan patungo ng Principal Office” wika nito.
“Bakit hindi kasama rito si Stella Ma’am” tanong into.
“Tapos na siya” nakangiting aniya.
“Tapos ka na??”
“Oo bakit natatakot ka ba??” Nakakalokong tanong ni Stella. At kumindat pa ito, nangunot naman siya dahil sa pinapakita sa kanya ng dalaga. Bakit naman siya natatakot e Principal lang iyon.
“Bakit naman ako matatakot, sa among dahilan?” Komento nito ni Bella. Tanging iling lamang ang tinugon ito sa kanya. Kaya sumunod na siya sa hindi katandahan na guro.
Natahimik lamang sila habang naglalakad, kaya napagpasyahan nitong magtanong.
“Amm, Ma’am matanda na po ba ang Principal” magalang niya itong tinanong.
“Hindi Ms. Fajarfo he is 23 years old” nakangiting sagot niya rito. Na ikinagulat ng dalaga, masyado naman atang bata ang Principal na yan.
“And he also the new owner of this University” dagdag pa nito. Kaya bahagya na lamang ito napatango. 23 years old 21 pa lang siya. Never mind tanging pumasok na lamang sa kanyang isipan.
Maya maya lang ay nakarating na sila sa tapat ng pintuan. Tiyak na ito na nga ang sinasabi ng guro na Principal Office.
“Sige pumasok ka na Ms. Fajardo. Kanina ka pa hinihintay ng Principal” nakangiting ani nito bago iniwan siya.
Huminga muna siya ng malalim bago pinihit ang door knob, ngumiti itong pumasok ng masilayan niya ang nakaupo sa swivel chair na nakatalikod ito.
“Good morning po, Mr. Principal” nakangiting bati niya rito kaya bahagyang inikot ng binata ang swivel chair nito. Nakangising humarap siya sa dalaga na ikinawala ng ngiti nito, nabigla siya ata dahil hindi niya aakalaing siya ang makakaharap nito.
Parang biglang nanlambot ng tuhod at nawala lahat ng self confidence sa katawan niya habang nakatitig sa mga mata ng lalakeng kinakainisan nito .
“What the meaning of this?? Bakit narito ka nasan ang Principal??- panimula nya rito, agad na tumayo ang binata at lumapit sa dalaga na ikina atras nito.
” Nice to meet you again Bella Flores. Fajardo, so that’s your full name. You know I’m lucky because why?”
“Sabi ko nasan ang Principal??” Taas kilay ni Bella. Na mas lalong ikinangisi ng binata, hindi niya siguro alam na ang kaharap nito at hinahanap niya ay ang Principal ng University na ito.
“What if, I am the principal.” Nakangising ani ng binata, na ikinatawa ng dalaga.
“Are you kidding, seriously?? Sabihin mo na lang kasi sinusundan mo ako. Bakit ano ba problema mo huh, bat ayaw mo ako tigilan Mr. Grey. Sorry huh kung ikaw lang ang kakausap sayo, mas mabuting umalis na lamang ako kasi wala akong oras sayo” seryosong ani ng dalaga. Na ikinataas ng kilay ng binata, akmang aalis na sana ang dalaga ng hinuli niya ang braso nito na ikinagulat ng dalaga.
Akala niya siguro, matatakasan pa niya nito na ngayoy nakaapak na siya sa kanyang teritoryo. May atraso pa siya sa kanya hinding hindi niya makakalimutan ang ginawa nito sa kanya nung gabing iyon. Kinabig nito palapit ang dalaga na ikinabilog ng mga mata ni Bella.
BELLA POV
“You think papatakasin pa kita uli your wrong, and know you can’t escaped from me again.”
Seryosong sinabi niya saken at walang ano anoy tinulak ako dahilan upang mapasandal at mapaupo ako sa Sofa. Napasinghap ako ng lumapit sya saken at tinukod niya ang kanyang dalawang kamay sa magkabilang balikat ko pero doon siya sa headrest nakatukod, habang matamang nakatitig saken ang mga mata nya. Napakaseryoso habang nakatitig sa akin, inirapan ko lang siya.
“Wala ka nang takas pa sa akin, pag katapos mo akong akitin at pagtripan sa bar na iyon. Tatakasan mo ako” He said huskily while leaning his face on my earlobe down to my neck. Na ikinataas lahat ng balahibo ko because his warm breath.
Kahit kabado i put myself together at buong lakas ko siyang tinulak, upang makatayo ako, but i failed. His masculine body is so strong tinulak lang naman niya ako pabalik sa pagkakaupo sa Sofa at hinawakan niya ang aking batok ang kanyang tuhod ay nilapag niya sa pagitan ng hita ko para makatiyak na hindi ko na talaga siya matatakasan pa.
“Let me go Grey, kung kagabi sa lahat ng nasabi ko sorry ok. Dare lang yun-” hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng he shut my mouth using his finger.
“Ow?? Then why?? Bakit inuutusan mo akong ligawan ka, what if kung tutuhanin natin. What do you think??” Sabi nya gamit ang nangaakit na boses na lalong nagpalambot sa buong sistema ko. Pinag katitigan pa nya ako mula ulo hanggang paa while biting his lower lip.
Anong ginagawa niya, stop Bella huwag kang magpapaapekto kahit gaano pa yan kagwapo hindi ka pumapatol diyan. Pangangaral ko sa aking sarili.
“You’re not bad at all Bella, your so different that I met!” Sabi pa nya saken habang mapang akit na inaamoy ang leeg ko planting a tiny little kisses on it na nagpatayo sa mga balahibo ko.
“I said, let go of me!” Asik ko sa kanya at pilit inalalayo ang leeg ko sa labi nya gamit ang kamay ko, pero agad niyang hinuli ang dalawang kamay ko saka sinandal ito sa may ulonan ko. My heart beating faster as he grab my waist and agressively pulled me closer to his chest.
“Dont you dare Bella, Im accepting your offer whats wrong with that!! That’s what you want right, why are you afraid to court you” Bulong pa nya sa tenga ko habang lalong humihigpit ang pagkakahawak nya sa palupulsuan ko gamit ang ang iisang kamay niya, oh gosh hes so strong tila hindi kami ngayon pantay ng lakas ko. His kisses go up to my neck that makes my body tremble. Pilit akong nag pupumigalas pero para ata akong naestatwa ngayon sa kinauupuan ko dahil sa ginagawa niya.
“Stop!! What the hell are you doing, sisigaw talaga ako ng rapies”
I was about to shout , but his lips completely devoured mine trying to keep my mouth shut using his agressive way of kissing.
While hes licking and biting my lips naramdaman ko ang pagiinit ng pisngi ko dahil sa ginagawa niya this is my second kiss, siya lang ang nakakuha ng second kiss ko shit hindi pwede to, kailangan ko siyang pigilan. Walang alinlangan kong kinagat ang kanyang dila niya, dahilan upang mapabitiw siya sa pagkakahalik sa akin.
Umiwas ako ng tingin, upang makahugot ng hininga. Hingal na hingal ako dahil sa tagal niyang pagkakahalik.
“You bite my tounge huh?? Are you scared to court you. Don’t be afraid because, and now im giving you what you want, im yours now and your mine forever” May pagaangkin na saad nito bago hawakan ang chin ko. Ngumiti siya ng nakakaloko. Sinamaan ko ang tingin ko sa kanya.
“In your dreams, kung gusto mo akong ligawan pwes, ang sasabihin ko ay hindi ako papayag. Court yourself?” Asik ko sa kanya. Pilit pinipigil ko ang aking inis, matapang na nakatingin lang ako sa kanya.
“Ow and what will you do, you can scaped from me again, diba sabi mo liligawan kita bakit hindi natin totohanin??” Nakakalokong sabi nya saken at muling hinawakan ang chin ko.
“Its just a dare, kaya pwede ba tigil tigilan mo ako, your not my type so back of and let me go” inis kong sinabi pero parang wala lang siyang pinapakinggan sa mga sinasabi ko.
“For me that’s not a dare because you know what, wala akong sinusunod na patakaran niyo na ngayong ikaw ang babaeng humamon sa akin. I think I like it..”
“Para ano gawin mo akong babae mo, excuse me hindi kita papatulan. I’m not interested, I again your not my type. Malabo naman na hindi tayo magkakagusto sa isat isa diba kaya huwag mo na akong gambalahin at magsayang ng oras para sa akin. Get lost” nakangising ani ko na ikinainis ng timpla ng muka nito.
Dapat lang mainis siya dahil wala siyang maasahan sa akin.
“Ganyan ba ang tingin mo sa akin?” Seryosong tanong niya. Ano pa ba ineexpect niyang sagot ko, dakilang babaero lang naman siya, wala siyang sineseryosong babae, anong akala niya sa akin katulad ako sa mga babae niya.
“Oo!” Seryosong sinabi ko.
“Then you’re wrong” malamig niyang sinabi.
“Huh??, totoo naman diba malabong hinding hindi tayo magkakagusto sa isat isa, kung magkagusto ka man sa akin. Hindi kita gusto, that’s not my problem ok understand me Mr. Grey” madiing sinabi ko, mukang hindi niya ata nagustuhan ang sinabi ko. Dahil magkasalubong ang kanyang kilay. Dapat lang mainis siya anong kala niya sa aking easy to get. Nagkakamali siya.
Kahit siya pa ang matirang lalake sa mundo hindi ako mag kakagusto sa babaerong lalaki na ito.
“Paano kung sasabihin kong seryoso ako sayo and then I like you. Your not my whore or anything because your so special to me” nakangising ani niya sa akin at walang halong nakakaloko na bumabakas sa kanyang muka.
“Ano raw?”
“Let’s go” nakangising ani nito.
“At saan mo ako dadalhin aber??”