Young Mother.
Genre:Tragic/Mystery.
Author:Amaris Ayla Scrivener
(Wala na dapat kasunod pero Sige.)
Chapter 1
Samyra‘s POV
Ilang buwan Ang lumipas at Hindi ako timitigil sa kahahanap sa anak ko.
Walang dapat tumigil. Akin siya, kaya babawiin ko siya kung Sino man ang kumuha sa kaniya.
“Welcome po—”Nakangiting Saad ko.
Nawala ang ngiti ko ng makita kung sino ang mga ito.
“Anak.”Saad ni mama.
“Ma’am Dito po ang table niyo, tawagin niyo po ako kapag may kaylangan kayo.”Saad ko sa kanila.
“Anak kausapin mo naman kami.”Saad niya.
“I’m sorry ma’am pero Hindi po allowed sa trabaho ko ang personal life. I’m trying to work professional here so, please huwag na Po kayong manggulo.”Saad ko.
Tumalikod ako at nagumpisang maglakad bakit ba sila andito?!
“Narinig namin na nawawala ang Apo namin.”Saad ni papa kaya napatawa ako.
“Sa loob ng Isang taon na Hindi niyo kami hinanap, Saan niyo nakuha ang kalakasan ng loob niyo na tawagin siyang Apo?!”Sigaw ko sa kanila.
“Saan niyo pala narinig ang Balita? Ayy nagtanong pa ako. Eh mga chismosa nga pala kayo. Mas piniling maniwala sa mga kapitbahay kesa sa sarili nilang anak.”Sarkastikong Saad ko sa kanila.
“Ano ba Samyra!?”Sigaw ni papa.
“Bakit?! Nahihiya ka Ngayon?!”Sigaw ko.
“Gusto lang naming mahanap din ang Apo namin.”Saad nito.
“Bakit gusto buying mahanap?! Pa! Sa loob ng Isang taon! Naghirap kami ng Apo niyo! Tapos ngayong nawawala! Ano?! Andito kayo para Saan? Para maging headlines na naman ng Balita, para kayo na naman ang bida ni mama? O magiting na Lolo’t Lola, na hinahanap ang Apo Nila. Punyeta naman! Sabihin niyo nalang ang totoo! Huwag na kayong maging demony*ng nagbabanal banalan!”Mahabang linyata ko sa kanila.
Isang malakas na sampal ang tumama sa aking Mukha. Napabaliko ang aking ulo dahil doon.
“You don’t know how to respect your parents! Nanginginig na Saad ni mama.
“Parents? Sorry huh. Ang pagkakaalala ko kasi Wala na Akong mga magulang. Simula no’ng tinaboy niyo ako. Hindi niyo ‘ko inaalagaan at nakinig sa mga chismis tungkol sa akin, Wala na Akong mga magulang. Tinakwil ko na sila.”Saad ko Dito.
“Bakit?! Ano pa...

ba Ang totoo Samyra?! Hindi ba nabuntis ka?! Dahil diyan sa kalandian mo!!! Huwag na huwag mong isisi sa amin iyang katangahan mo!”Saad niya.
Napatawa naman ako ng mapait, nagsimula na ding magpatakan ang mga luha ko.
“I was raped!!!!! Narape ako! Tapos Wala kayo no’ng mga panahong hinang Hina ako!!!!!!! Tapos sasabihin niyo ano? Rumespeto sa inyo?! Nyeta ang kakapal din naman ng mga Mukha ninyo.”Saad ko sa kanila.
“A-Anak, I’m sorry I did—”
“Of course you’ll never know mom! Kasi kahit kaylan naman! Wala kayong naging pake sa akin. You always complain! Na Hindi mataas grades ko! Puro landi! You never See my hard works! Hard works na halos ikamatay ko na! Isang oras ma! ‘Yan lang ang natutulog ko kapag may exam! Pero Hindi niyo pa din na-appreciate!”Saad ko.
“Anak I’m sor—”
“I don’t need you and your sorries. Nakapagdesisyon na ako. And about my respect? Even you beg for it, You’ll never get it because you never treated me as a family. You just treated me as a thing. Bagay na walang buhay.”Malamig na Saad ko at pinaalis sila sa restaurant.
Napatingin ako Ngayon s anga tao.
Agad kong pinunasan ang mga luha ko at nagsalita.
“Sorry for causing this mess.”Saad ko at pumunta sa staff’s room.
Doon ako napaiyak.
I’m so weak right now, Wala Akong makakapitan, ‘yong anak ko nawawala tapos ganito pa.
“Bakit ba kaylangan pang mangyari ‘to?!”
I Just want to have a happy family. Kung hindi ko ‘to nakuha sa pamilya ko. Sa anak ko nalang sana. Ibalik niyo nalang sana ang anak ko.
“Huwag naman ‘yong anak ko ohh. SIYA nalang ‘yong lakas ko. Bakit kaylangan niya pang mawala?”
Please ibalik niyo nalang siya.
I just want to be with her. Wala na Akong ibang hihilingin pa. I just want to be with my princess.
SIYA na lang ang dahilan kung bakit gusto ko lang mabuhay.
Everyday I’m hoping that this is just a night mare that I’ll woke up and my child is here besides me. But it’s not!
I failed it! I’m a failure!