“ AMARA what were you doing in that place?” seryuso tanong ni Harikasi sa kanya nang matapos siyang makapag pahinga. Inantay nitong bumalik ang kanyang lakas bago siya nito tinanong sa gusto nitong malaman mula sa kanya.
malungkot ang mga mata tumingin kay Harikasi “ We been kidnaped by the group of men. We heard them talking that they, want to sell us for a prostitution.” hindi niya na pigil ang sarili mapahikbi.
Tuluyan na siyang napahagolhol nang maalala si Marikit” Harikasi please help me to find my friend, I need to see her.”
Tila na habag ang puso ni Hari sa kanya. Tinapik tapik nito ang kanyang balikat.
“ I will help you to find your friend, I’ll do whatever it takes to find her” seryuso saad nito sa kanya.
HE felt so sorry for Amara, been hurt by his co- Japanese he would do everything to help her as much as he could.
“ I apologize Amara for the bad experience with my co-Japanese, and I hope you don’t get mad at me too for what they have done to you” saad ni Hari pinalungkot ang mukha nakatingin sa kanya.
“ No Hari, it is not your fualt and you can’t control their mind. And that’s not only happen here in Japan it can happend everywhere” paliwanag niya rito.
Nakita niya ang pagliwanag nang mukha nito sa kanyang sinabi. Oo sa kaibituran nang puso niya nakaramdam siya nang galit
dahil sa ipinaranas sa kanilang magkakaibigan ang pait at pasakit na ibinigay sa kanila. Pero hindi sapat na dahilan para idamay ang tao nasa kanyang harapan.
“ Marikit” Natakip ang dalawang palad sa kanyang mukha.
“ Please Amara stop crying” alo sa kanya ni Hari na may halong pag-alala sa boses nito.
“ I can’t stop thinking about my friend, I’m so sick and worried inside thinking of her. Wondering what happend to her” walang tigil ang pag tulo nang kanyang luha habang iniisip si Marikit.
“ You lay down Amara take a rest. I am going back to that place where I found you” sabi nitong pilit siyang ihiga para kumalma.
Nang makita ni Harikasi si Amara nakatulog umalis ito para balikan ang lugar kung saan siya na bundol kasama ni Harikasi ang mga pulis.
Ngunit bigo sila Hari makita si Marikit wala na silang na abutan tao roon. Napag alaman din nila hawak si Marikit nang mga sindikato.
PINILIT ni Edward ang maging normal sa araw-araw bukas na ang kanilang kasal ni Sheila. Nawawala man ang pagmamahal niya para rito pero magiging ama narin siya at excited na siya dahil lalaki ang kanilang magiging anak.
” Tol, ano handa kana sa bachelor party mo?”tanong sa kanya ni Steve habang nasa loob sila nang kotse papunta nang club ipag diwang nila ang huling gabi nang pagiging single niya. Napansin nito ang lungkot niyang mukha kaya hindi nito napigil ang sarili na magtanong sa kanya.
” oo, ito na nag huling gabi ko bilang isang binata. Bukas kasal na ako. Wala nang atrasan” tugon niya rito at pinaandar ang sasakyan.
Hindi pa sila tuluyan nakarating sa club nang matanaw nila ang kotse ni Fernand.
Hininto niya ang sasakyan at halos na magka sabay sila bumaba ni Steve para lapitan ang nakaparadang sasakyan ni Fernand.
Hindi siya makapaniwala sa kanyang nakita mula sa bahagyang bukas na bintana nang kotse. Nakita niya si Sheila nasa passenger seat katabi ni Fernand sa driver seat. Magka lapit ang mga mukha.
”...

Ano ang ibig sabihin nito?” kunot-noo niyang tanong
Nakita niya sa mga mukha nang dalawa ang pagka bigla nang makita siya.
” hayup ka, pinag katiwalaan kita traidor ka pala” inis siyang sapilitan binuksan ang pintuan nang kotse ni Fernand
Pabalibag naman itong binuksan ni Fernand at sinugod siya nito. Napang abot silang dalawa.
” Tama na!” awat ni Sheila hinila siya nito.
Mabilis na man silang inawat ni Steve. ” Ano ba kayo tama na iyan” ani Steve na hinawakan si Fernand
” G**o kang traidor ka!” singhal niya kay Fernand.
Ngumisi ito sa kanya.” bakit? mahal mo bang talaga siya?”pabalang nitong sabi.
Napatiim bagang siya pinag lipatlipat ang tingin kina Fernand at Shiela.
” kailan mo pa ako niluko?” pagalit niyang tanong kay Sheila.
” Nag uusap lang naman kami” tugon nitong humawak sa kamay niya.
Binawi niya ang kamay mula sa pagka hawak nito. Lalo siyang nakaramdam nang galit nang sumagi sa isip niya ang pagdududa rito ” ako ba ang ama nang dinadala mo?”
Napaiyak si Sheila sa tanong niya. ” Nahuli mo man kami nag uusap pero hindi mo mababago ang katotohanan na ikaw ang ama nitong dinadala ko.” mariin nitong sabi sa kanya.
” Pwes! gusto kung ipa DNA ang bata paglabas. And the wedding is off” sinabayan niya iyon nang pagtalikod.
” You can’t do this to me!” narinig niyang sigaw ni Sheila ngunit hindi na niya iyon binigyan pansin.
Hindi siya nasasaktan sa kanyang na diskubrehan bagkus ikinatuwa niya iyon dahil hindi matuloy ang kanilang kasal.hindi rin siya masisi nang mga magulang nito na hindi niya panindigan ni Sheila.
Nahuli niya itong nagluko ang ikinagalit niya ang isipin kung siya ba ang ama nang dinadala nito.
NAKA HANDA na si Amara sa paglabas nang hospital. Napag usapan na nila ni Harikasi na doon muna siya i-uwi sa bahay nito. Habang nagpapagaling siya.
Sa ilang araw niyang pamalagi sa hospital na pag gaanan niya nang loob ai Hari, at naramdaman niyang mabait ito dahil sa panay hingi ito nang tawad sa kanya.
Ikinalulungkot niya rin ang balita hindi nito nakita si Marikit nang balikan nito ang lugar na pinagdalhan sa kanila.
“ Marikit na saan kana?” bulalas niya nangilid ang kanyang mga luha.
“Are you ready to go?” nakangiting tanong sa kanya ni Harikasi pagka balik nito galing sa pakikipag usap sa doctor niya.
Mabilis niyang pinahid ang kanyang mga luha.
“ Amara, please don’t cry, I am not going to stop looking for your friend until we find her” sabi nito nang mapansin ang pagpahid niya nang luha.
“ Thank you so much Hari” pilit ang kanyang ngiti.
“ Lets go!” sabi nitong pinauna siyang maglakad palabas nang hospital.
HALOS malula siya sa laki, ng bahay ni Harikasi ng makarating sila. Maganda at maaliwalas.
Napag alaman niya rin dito na sa edad na 45 single parin ito. At mag isa itong nakatira sa malaking bahay. “ Do you like my place?” nakangiti tanong nito sa kanya.
“ Yes it’s very nice and huge.” Parang kusina lang nito ang bahay nila. Iginala siya ni Harikasi sa buong bahay.
“ You can go swiming if you like.” sabi nito nang matapat sila sa swiming pool.
” You got a nice place Hari”puri niya
” Thank you. Come, let’s have something to eat” iginiya siya nito sa kusina nang makaramdam ito nang gutom.
Pinaupo siya nito habang naghahanda ito nang kanilang makain. Mayamaya pa ay pinagsaluhan nila ang niluluto nitong pagkain.