Ang Manliligaw kung CAMPUS CRUSH
Writer: Seira Writes
Genre: Teen-fiction, Romance
SYNOPSIS :
Hi I’m Analisa Beckett isa akong nerd, manang kung manamit na ang gusto lamang ay mapayapa at tahimik na buhay not until nagkagusto sa akin ang kanilang tinatawag na CAMPUS CRUSH! ano na lamang ang gagawin ko?!
____
PART 1
“Tumabi ka nga!” asik nito saka ako tinulak ng malakas dahilan para mapa upo ako sa sahig.
“That’s what you got! Paharang harang ka eh!” dagdag niya pa saka ako tinawanan at umalis.
Tiningnan ko naman ang paligid halos lahat sila nagpatuloy lamang sa ginagawa walang pakialam sa nangyari na tila sanay na silang may ganoong pangyayari.
Napabuntong hininga na lamang ako saka tumayo na ng kusa alangan namang magexpect pa akong may tumulong sakin eh para lamang nila akong hangin kung ituring.
Nabitin ang aking pag iisip ng biglang may sumigaw.
“Look girls! Andyan na ang mga Royalties!”
Naglakad sina Tristan papalapit sa lugar namin kaya pala ang iingay ng mga fangirls animoy may dumating na artista kung maka sigaw eh?
“Hi Girls!” sigaw ni Hendrix sa mga fangirls nito dahilan na mas lalo pang umingay sa loob ng cafeteria. Halos mabingi na yung tenga ko sa mga sigawan at tili ng mga babae.
Umupo sila doon sa isang malaking lamesa sa gilid. Tumayo ang isa sa kanila upang patahimikin ang mga nag sisigawan na fangirls.
Hindi ko na sila nilingon pa at nagpatuloy na lamang sa ginagawang pag order ng mga pagkain.
“Ito po.” naglahad ako ng pera saka kinuha ang tray nito na may laman na pagkain.
Umalis na ako doon at naghanap ng bakanteng upuan.
“Uh Excuse me?” tanong ko sa babae ng makita ang bakante niyang upuan sa harap.
“May nakaupo na diyan.” diretso nitong sabi hindi manlang ako pinatapos saka nag patuloy ito sa ginagawa.
Tumango na lamang ako saka naghanap ulit ng bakanteng upuan. Ito ang hirap sa pagiging isang Nerd hangin kang ituring.
“Hey miss!” sigaw ng isang babae hindi ko ito pinansin at nagtuloy tuloy lamang sa paghahanap bitbit ang isang tray na may lamang pagkain.
“Miss! Miss! na naka eyeglass ng malaki at hanggang paa ang taas ng saya!” natigilan ako sa sinabi nito at tiningnan ang sarili.
Eyeglass na malaki?
Hinawakan ko ang aking suot na eyeglasses.
Hanggang paa ang taas ng saya?
Tiningnan ko naman ang taas ng saya ko.
Agad ko siyang nilingon para mapakomperma ang hinala.
Tinuro ko ang sarili habang nagsasalita na walang lumalabas sa bibig “Ako?”
Tumango ito. “Halika dito kana!” sabi niya saka tinuro ang bakante na upuan sa tabi niya.
Hay! sa wakas akala ko pa naman maghihintay pa akong umalis sila sa upuan bago ako makaupo.
“Uh salamat.” nahihiya kung sabi ng makalapit sa kanya.
“No worries.” sabi niya at ngumiti. “Oh ano pang hinihintay mo? Umupo ka na! hindi ka pa ba napapagod kakatayo ng magdamag?”
“H-hindi sa ganon i-i mean uh s-sige” utal kung sabi saka umupo na.
“Sus! Huwag kang mailang sakin ano kaba ako lang to ‘no! Si Zara ang pinaka maganda sa lahat ng maganda charing!” masigla nitong sabi habang ginagalaw ang kamay na nasa chin nito.
“Maganda naman talaga ako! Agree ka naman dun diba? Diba?” pagpipilit niya Napatawa na lamang ako ng mahina saka dahan dahang tumango.
Totoo naman maganda talaga siya Napaka natural ng face niya walang bahid ng make up.
“See! napatawa kita! by the way ano name mo girl?” tanong nito habang natatawa, di ko ito ineexpect napaka daldal niya pala.
“Analisa.” sabi ko habang kumukuha nang pagkain sa tray.
“Analisa?” tanong nito habang hinihintay ang kasunod kung sasabihin.
“Beckett… Analisa Beckett” sabi ko.
“Nice name! by the way I’m Zarayah Welton just call me Zara for short and I’ll call you Ana as well” naglahad siya ng...

kamay tinanggap ko naman iyon bilang pag sang-ayon.
“So.. Ana matagal kana ba dito?” tanong niya pagkatapos namin magkamayan.
“Uh.. Oo” sabi ko pagkatapos ay nilantakan ang kutsara na may lamang pagkain.
“Ganon ba? Ako kasi kaka transfer ko lang nitong isang linggo ngayon lang ako nakapasok kasi may inaasikaso pa raw silang papeles para sa mga transferee” pag kwento niya.. uh kaya pala unfamiliar ang mukha ngayon ko pa lang pala siya nakita dito sa campus.
“G-gusto mo itou-itour kita sa campus?” tanong ko sa kanya.
“Ay! wag na girl alam ko na itong pasikot sikot na daanan may nag gaguide na kasi sakin kaninang umaga.” Napatango naman ako sa sinabi nito.
May sasabihin pa sana siya ng bigla naming marinig ang tunog ng bell.
“Hala bilisan na natin!”
I agree.
______
.
.
.
.
“Alright Goodbye Class don’t forget to study your notes” sabi nito habang nag aayos ng mga gamit.
“Yes Ma’am” sabay sabay naming sambit saka lumabas na.
Naglalakad ako ngayon sa hallway ng aming paaralan marami naring nagsisilabasan na mga studyante dahil siguro katulad ng saamin ay tapos nadin ang kanilang klase.
Nandilim ang paningin ko ng may mga kamay na tinatakpan ang aking mga mata.
“Guess who?” bulong nito.
“Zara?”patanong kung sabi.
Siya lang kasi yong gustong makipagsalamuha sa akin.
“Nadali mo! Haha wala kabang ibang kakilala dito? At pangalan ko agad ang nasabi mo hmm?” tanong niya pa inalis na niya ang kanyang mga kamay.
“Meron.. ikaw” sabi ko natawa naman ito saka kami nagpatuloy sa paglalakad
Tumigil kami sa isang kalye saka siya nagpaalam at pumasok na sa sasakyan.
Nagsimula na akong maglakad ulit ngunit tatlong hakbang ko palang narinig ko na naman ang boses nito.
“Final na talaga Anna! Ayaw mo bang ihatid kita sa inyo?” sabi niya kanina pa kasi niya akong pinipilit na sumama at ihatid sa bahay pero todo tanggi lamang ang sinagot ko.
“Hindi na salamat ulit” sabi ko.
“Fine!! ikaw bahala basta mag ingat ka sa daan ha?” sabi nito na may pag-alala sa tono.
“Huwag kang mag-alala sanay na ako!”
“Tsk oh siya byeeee na kita ulit tayo bukas” sabi niya tumango ako saka naman ito sinirado ang bintana at umalis na ang sasakyan.
______
KINABUKASAN nandito ako ngayon sa harapan ng building ng campus habang naglalakad patungo sa loob nito.
Nagsimula akong umakyat sa hagdan habang dala dala ang portfolio at bag na nasa likod ngunit bago pa ako makahakbang ulit muntik na akong matumba dahil sa natapakan ko ang mataas kung saya buti na lang may mga kamay na sumalo sa aking likuran.
“What the fvck! What if I’m not here? Maybe you’re fvcking bleeding on the floor right now.” bulong nito sa tenga ko habang hindi parin inalis ang kamay sa likuran.
Inaalayan niya ako hanggang sa makarating kami sa taas doon na niya ako binitawan.
“The next time be careful and watch your fvcking step! miss” pagalit nitong sabi.
Teka nga… bat ba siya galit?
“Uh S-salamat sa pagligtas sakin.” mahina kung sabi hindi ko siya matingnan sa mata naiilang ako sa paraan ng pagtitig niya.
“I don’t need your fvcking ‘Thanks’ miss” sambit niya habang humihinga ng malalim.
“Uh.. ano ba kailangan mo?” sabi ko.
“I need you.. to take care of yourself especially when I’m not around”sabi nito bago tumalikod at naglakad na.
Nag papanic agad ako hindi alam ang gagawin.
“A-ano s-sige kung yan ang g-gusto mo pero s-salamat pa rin sa pagligtas sa a-akin” sigaw ko sa kanya napatigil ito saglit saka tinaas ang isang kamay ng hindi humaharap at nagsimula ng maglakad.
Humihingal na ako sa kaba jusko hindi ko iyon ineexpect na isang CAMPUS CRUSH at Royalties pala ang sumalo at kumausap sa akin kanina yon ay si….Tristan.
Part 2
Next or Delete?