by: Gail Montenegro
“doc. how is she?” nagaalalang tanong ni clark sa neuro doctor na dumating upang icheck sana ang kanyang asawa ngunit nawalan naman si bella ng malay kanina habang nakakaalala ito ay syang pagkirot ng sentido nito
huminga ng malalim ang doctor tinungo nito ang dala dala nitong briefcase at may kinuha mula doon “here….” abot nito sa isang bote ng gamot ,para sa migrain pain lamang , “natural lamang na sumakit ang ulo ng taong may amnesia sa twing may sumusulpot na panibagong alaala ,kung madalas itong mangyare mas malaki ang chances na tuluyang bumalik ang lahat ng memory lost nya ,make sure that she had an healthy diet, regular exercise, quality sleep ,and this ,vitamins and supplements that optimize brain protection and immunity. babalik ako sa susunod na linggo para icheck ang kalagayan nya pero in case na may napansin kang hindi maganda sa kanya call me ,kahit anong oras pupunta ako” bilin nito
“thank you doc.–”
“Limmar chipper ,mukhang hindi nagkakalayu ang edad natin mr.weaver ,if she is daughter” tanong nito na ikina seryoso ng mukha nya
“shes my wife!!!” diretcho nyang wika dito na ikinatango lamang nito
“i’m sorry—–”
“never mind…” pasimple nyang reac dito, nag usap pa sila ng ilang minuto habang pababa ng hagdanan hanggang sa tuluyang magpaalam ang doctor na nagngangalang Limmar chipper the neurologist specialist ,halos kaedad nya lamang ito or mas matanda sya ng ilang taon ,pinuntahan nya ang kanyang mga anak sa silid kung saan naroon ang mga ito ,kagabi ng unang may mangyare sakanila ni bella ay pinuntahan na nya ang mga katulong upang asikasuhin ang mga bata na hindi ko kaagad nasabi kay bella dahilan para mataranta ito na ikinabagok pa ng ulo nito ,walang pasintabi nyang binuksan ang pinto ng silid ng kanyang mga anak at pumasok sa loob
“sir….” gulat na sabit ng dalawang katulong sina abi at trina
tinaasan ko lamang ng kilay ang dalawa saka binalingan ng tingin ang aking mga anak “hindi ba sila umiyak?” tanong nya sa mga ito
“hmm umiyak po ung isang bata kagabi sir pero mga ilang minuto lamang tapos tumigil din” sagot ni abi
“saan sa kanila ung umiyak…?” tanong nya sa mga ito dahil halos hindi nya matandaan kung anu ngaba ang palatandaan ng dalawa
lumapit si abi at itinuro si jaspher ang mas bata sa dalawa
“wala ba kayung nakikita na palatandaan ng pagkakaiba nila?” muli nyang tanong sa mga ito
sabay na nagkatinginan ang dalawa at alalang tumingin saakin “eh sir…pangalan nga po hindi pa namin alam” sagot naman ni trina
nasapo nya ang sariling nuo habang naiiling ,kahapon ngalang pala dumating ang mga ito naalala nya ,nilapitan nya ang mga ito dahil gising na hindi nya maiwasang hindi buhatin ang mga ito at dalhin sa kama
“sir nasa labas lamang po kami f kailanganin nyu po kami!” si abi na namumula pa ang pisngi dahil nahihiya sila sa amo
“ok thank you!” tugon nya hindi manlang tinapunan ng tingin ang dalawa bago lumabas
“hai….” kausap nya sa mga anak at ngumiti naman sakanya ang mga ito na waring kilala sya ,hinalikan nya ang mga ito sa nuo ,pisngi at labi saka idinikit ang dalawa sa magkabilaan nyang pisngi “mahal na mahal kayu ni daddy ,poprotektahan ko kayu hanggan sa paglaki nyu o habang nabubuhay ako” bulong nya sa mga ito at muling nag angat ng paningin upang tignan ang mga ito ,kumunot ang...

kanyang nuo ng mapansin ang kakaibang titig ng isang bata ,kung hindi sya nagkakamali ito ang batang naiwan dati noong idala nila ang isa pa hospital ng mga panahong nilalagnat ito “jerhon….jerhon ang pangalan mo baby ko ,look likes me jerhon ,mga kilay mo palang galit na galit na” wika nya dito bago tumawa ng malakas at syang pagbukas ng pintuan mula sa labas kaya nilingon nya iyun ng may malapad na ngiti ,si manang lerma isa sa mga mayordoma ng kanyang mansion ,dalawa ang itinalaga nya dahil malaki ang kanyang bahay hindi kayang pangalagaan ng iisang tao lamang magkapatid naman ang dalawa kaya mas mainam ngunit itong si manang lerma ang pinaka malapit sakanya dahil galing ito sa mansion nila dati kasama ng mga magulang nya
“senior…” malapad ang ngiting bungad ng matanda “salamat naman at nagagawa nyu ng ngumiti ng ganian katamis” saad nito at lumapit sa kinaroroonan nila upang tignan nito ang mga bata at matiim na pinagmasdan ,si jaspher ay may malambot na mukha maaliwalas at may matamis na ngiti kabaliktaran ni jerhon matigas at masungit ang anyo ng mukha nito na parang pinaglihe sa sama ng loob ngunit nakita na nya ito dating ngumiti noong buhat buhat ito ni bella kung hindi sya nagkakamali ay may dalawang biloy ito kagaya ni bella
“parang ikaw noong bata kapa clark hijo pero mas kamukha mo itong batang ito” turo nito kay jerhon na seryosong nakatitig saamin “parang kay laki ng problema at laging bugnutin” dugtong pa nito na ikinatawa kolang
tinitigan ako ng matanda ,dahan dahang nawala ang magandang ngiti nito napalitan ng namamasa at naluluhang itchura “masaya ako dahil nakakangiti kana ng ganian hijo… tanda ko pa ng huli kang ngumiti ng ganyang ay noong nagsasama pa kayu ni bella at ngayun nandito na ulit sya at kasama pa ang mga anak mo siguro naman hindi kana magiging marahas sa lahat ng tauhan at taong nakakasalamuha mo” wika nito sa mababang tinig
seryoso akong bumaling dito at ibinulsa ang dalawang kamay ,”magiging masaya lamang ako ng lubusan kapag bumalik na ang lahat ng alaala ni bella pero ang karahasan na pinapairal ko ay para sa kaligtasan ng pamilya ko ,naguumpisa palang ang laban at paniningil kaya hindi ko maipapangako ang katahimikan hanggat hindi nagbabayad ang mga taong involve sa pagkawala ng asawa ko saakin ,isang taon ang nasayang at nawala sa pagitan namin ,hindi ko yun kinakalimutan dahil nandyan na sila ,maniningil ako!! ,pakibantayan muna sila” bilin nya sa matanda ng bigla ay muling bumukas ang pintuan “b-bella!!” tawag nya dito ,nakatitig ito ng masama saakin ,ngunit tumaas ang dalawa kong kilay ng pamalitan ng matamis na ngiti ang masama nitong tingin ,tumakbo ito patungo saakin at patalon na nagpagarka ,wala syang nagawa kundi saluhin ito ,idinantay nito ang dalawang siko nya sa aking balikat saka idinikit ang nuo nya sa aking nuo “kamusta ang naging lakad mo mula sa ibang bansa hmm?” malambing nitong tanong saakin ,ilang ulit syang napalunok habang nakatitig sa nakangiting mga mata nito nakaraan na ang tinatanong nito matagal nang ngyare ,pero bakit???
“bakit hindi ka makasagot hmm” lambing nito at pinupog pa ng halik ang aking mukha
malungkot ko itong tinitigan “maayus naman succesfull” sa halip ay sagot nlang nya dito iyak ng bata ang pumukaw sakanila at inosenteng nilingon iyun ni bella ,huminga ako ng malalim at kinilabutan ng makita ang reaction nito habang nakatitig sa mga bata.