“Jen ilang buwan nalang ang itatagal ko dito sa mundo ito,anu sabi ng doktor sakin,”maiyak iyak nya sabi.
Gusto narin maiyak ni jenny para sa kumare dahil sa sitwasyon nya tinatago nya sa anak nya ang sakit nya,pinapatigas lang nya ang loob nya para hindi mahalata may sakit sya.matagal na nya napatawad ang asawa nya,lagi sya tumatakbo pag nasasaktan nya ang anak nya ayaw man nya gawin saktan si abby un lang ang paraan nya para mapapayag ito magpakasal sa anak ko na pangarap ng mga asawa namin.gusto din namin ni kumare sakali mawala sya dito sa mundo nasa mabuting kamay na ang anak nya.kaya pinipilit na nya si abby pakasalan si anthony.dahil malapit na talaga ang oras nya.may stage 4 cancer kasi nya kailan lang nya nalaman nung sumuka sya ng dugo.naaawa ko sa kanya wala ako magawa para matulungan sya,kaya dapat lang gawin ay matuloy ang kasal para wala na sya iisipin pa.tatlong araq na kami dito sa hospital ayaw nya pasabi kay abby ilang araw na kasi sya hindi umuuwi .baka nag aalala na ang anak nya.pero sabi lang nya sanay na si abby lagi sya wala sa bahay.kaya wala na ko nagawa kung di hindi sabihin kay abby.
“Pau sabi ng doktor baka daw 3months nalang ang itatagal mo dito”,naiiiyak na sabi ko.
Kaya sya tuloy-tuloy na ang luha lumalabas sa mga mata nya,hindi ko alam kung paanu ko sya papatahanin baka lumala pa ang sakit nya.
“Jen ito yata ang karma sakin dahil sa pananakit ko sa anak ko hindi ko pinaramdam sa kanya ang isang...

pag mamahal ng isang ina,sana jen pag nakasal na sila ni anthony iparamdam mo sa kanya ang hindi ko pinaramdam”.sabi ni pau.
“Anu kaba pau pwede kapa bumawi sa kanya,maiyak iyak na sabi ko sa kanya.may ilang buwan kapa kaya may maiiwan kapa sa kanya na masasayang araw,bumawi ka sa kanya.pag katapos ng kasal nila mag babakasyon tayo apat para may time kapa makasama sya”,sabi ko kay pau.
“Sa tingin mo jen mapapatawad nya pa ako sa mga nagawa ko sa kanya sa kanila ng tatay nya.”
“Oo naman pau sa tingin mo hindi ka susundin ni abby kung hindi ka mahal nun,baka nilayasan ka nun kung hindi ka mahal nun dahil sa pananakit mo.naghihintay lang un iparamdam mo sa kanya ang pag mamahal mo.kaya bukas kailangan natin mag ayos para hindi halata ang putla ng mukha mo.kaya mag pahinga kana ha para hindi kana masyado mapagod bukas.”mahabang sabi ko.
“Salamat jen sa lahat ng tulong mo,panatag na ako mawawala kasi sayo naman mapupunta ang anak ko”.sabi ni pau
“Wala un pau sinu paba mag tutulungan kung di tayo nalang,kaya magpahinga kana ha at babawi kapa sa anak mo”,palakas na loob na sabi ko.dito lang ako.
Kaya pumikit na sya para makatulog..
❤sana magustuhan nyo salamat❤
😍chapter 13 na😍