STOLEN
#06
“Stupido!” sigaw ni Haje. The veins on his neck protruded, nakatingin siya sa mga tauhan walang malay at buhat ng iba pang kasama niyang kararating lang.
“Mga walang silbi!”
Kung hindi nakatunog ang mga polisya sa illegal na transaction niya sa isang Chinese businessman, ay baka tuluyan nang nakatakas si Threia.
He will be doom if his prisoner out of his sight. Kailangan niya ang dalaga.
Yes, kaya niyang itutok sa sentido ni Henderson ang kanyang baril kahit anong oras at kahit kailan niya gusto. But that must be easy for that old man.
At hindi ganoon ang gusto niyang mangyari. Gusto niya itong madurog ng pinong-pino bawat segundo ng buhay niya… at iyon sa pamamagitan kay Threia.
But what he did earlier was below the belt.
Malalaki ang hakbang niya patungo sa master bedroom. Dumiretso siya sa banyo, at tinanggal ang pang-itaas. He turned the shower on.
Humarap siya sa tiled wall. He put his palm against it. Yumuko siya at ninamnam ang malamig na tubig. Bawat mga patak ay bumagsak sa kanyang ulo at humaplos sa kanyang batok pababa sa kanyang likod, tiyan, hanggang paa.
“Damn!” He hissed.
Tila namanhid ang pakiramdam niya nang maalala ang ginawa niya kanina sa dalaga.
He doesn’t know what was gotten into his mind why he did that? Siguro sa sobrang galit niya ay parang nablanko ang isip niya at nagawa niya iyon.
Ang akala niya’y napasukan ang mansyon niya dahil sa walang malay niyang tauhan sa gate. Na-doble ang galit na iyon nang datnan niyang patakas na ang dalaga.
Crying Threia suddenly came into his mind. Napahilamos siya sa kanyang mukha. Gusto niyang suntukin ang sarili.
Bakit ganito ang nararamdaman niya sa babaeng iyon? Dapat maging masaya siya kasi unti-unti na niyang mapasa-kamay ang matagal na niyang inaasam… dapat maging masaya siya dahil nakikita niyang nasasaktan ang kalaban niya…
Pero bakit ganito?
Tila may kumalabit na sakit sa kanyang puso nang makita niyang umiiyak si Threia habang nasa ilalim niya.
He really hate himself for putting his finger inside her. Sinabunutan niya ang kanyang sarili.
For the past...

years, umikot ang buhay niya sa pagsubaybay niya sa mag-ama, pero mas natuon ng maraming oras kay Threia. Dahil ang dalaga ang susi para saktan si Henderson Strevillo.
His first rule was to guard his heart the first time he saw Threia.
Threia’s beauty was different from other girls he met. Animo’y anghel na kababa sa langit ang mukha. Maiihantulad ang kaputian niya sa papel. Maarko ang kanyang kilay at makapal ang pilikmata. Matangos ang ilong. At, agaw pansin ang labi nitong mamula-mula.
At kailangan niyang alisin sa isip ang larawang iyon ng babae bago pa masira ang pinaghirapan niya.
“Sino ang nasa likod ng pagtakas niya?” Tiim bagang na tanong ni Haje kay Vin.
“Si Carlotta, Boss,”
Haje’s jaw clenched. Hindi niya ito inaasahan. Ang ayaw niya sa lahat ay mga taong traydor.
“Alam niyo na ang dapat niyong gawin.” Marahas niyang utos.
“Yes, Boss.”
Ang mga ganoong tao ay dapat mawala sa mundo. Hindi niya kailangan ng ahas sa pamamahay niya kaya mas mabuting mawala ito sa landas niya. No one can mess with him.
He took a sipped on his wine. Ilang sandali bago umalis si Vin ay may kumatok sa pintuan ng kanyang opisina. Si Julio.
Tinanguan niya ito para magsalita.
“Boss, masamang balita,”
Kumunot ang noo ni Haje. “Spill. Damn it.” Malakas niyang hinampas ang mesa dahilan nang pag-atras ni Julio sa takot.
“S-si He-henderson Strevillo a-at C-chivo Forteja, B-boss…” nauutal na sabi ni Julio.
Nakuha ni Julio ang buong atensyon niya pagbanggit ng pangalan ng kinamumuhian niya.
“What about them?” Haje asked.
Imbes sagutin ang tanong niya. May nilabas na cellphone si Julio mula sa bulsa ng kanyang pantalon at inilapag sa harapan niya. “Cellphone ‘yan ni Romano,” tukoy niya sa isa sa mga napatulog kanina lamang. “Habang tulog siya, Boss, ginamit ang cellphone niya para ma-contact ang isa kila Henderson at Chivo.”
Nagpanting ang tainga niya sa narinig. Dinampot niya ang wineglass at padarag niya itong itinapon sa pader. The glass broke into tiny pieces.
He knows who fucking did this. “Damn you, Carlotta!” he said menacingly.