Chapter 1- [Kiss]
Ilaria Mea Point of View
“Ms. Lim Come here.”Rinig kong tawag saakin ng boss ko. Muli akong napabuntong hininga at Walang emosyong nag punta sa lamesa Niya.
“What’s my schedule for today?.”tanong nito Ng hindi man lang tumitingin saakin. Inirapan ko ito saglit at binuksan Ang Ipad na dala ko kung saan naka record Ang mga schedule at kung ano pang may kinalaman sa aking trabaho.
“You Have conference meeting in 10:30, meeting with Mr. Revera in 11, Then lunch Meeting with Mr. Smith 1:45 pm, 3 pm You will meet your friends at the bar that’s your schedule says.”Bored kong ani at saka ko sinara ang Ipad ko.
Nag angat ito ng tingin at tumango saakin.
“Ok thank you, Review this papers and ayusin mo narin by alphabetical kailangan ko Yan mamaya 1 pm”Ani nito at binigay saakin Ang medyo makapal na papel.
“Ang dami tas 1 pm kailangan tapos na?!”inis kong ani rito muli itong nag taas Ng tingin saakin saka ako tinaasan Ng kilay.
“Yes any problem with that?”Taas kilay na tanong nito. Inikutan ko ito ng mata at umirap.
“Meron, bakit Kasi Hindi ikaw gumawa nito makapag utos ka ah”Masungit na Ani ko dito at binagsak Ang papel sa mesa Niya na lumikha Ng ingay dahil sa kabigatan at kakapalan nito.
“I’m your boss!”
“So I don’t care boss ka lang, hoy tao ako tao ka rin parehas lang tayo, tang*”Walang pakealam kong boss ko toh kung makautos mommy ko nga dati Hindi ako inuutusan Siya pa kaya.
“YOU! you just course at me?!”Galit na Anito, bahagya pa siyang tumayo at mukang nauubusan na siya ng pasensya.
Tinanguan ko Naman ito kaya kita ko Ang mas pamumula Ng Muka Niya dahil sa Galit.
“YOUR FIRED”Buong lakas na sigaw nito pero nag cross arm lang ako at sumimangot.
“Kaka pasok ko lang dito kanina, tangal na ako sampalim kaya kita”Masungit na Ani ko, napaawang Ang bibig nito na parang hindi makapaniwala sa narinig.
“Arrrrgh get out!”sigaw nito at tinuro ang pinto, padabog namn akong lumabas at saka umupo sa swevel chair ko.
Ayyy nakalimutan ko Yung iPad ko saka Yung makapal na papel kasing kapal Ng muka ng boss kong utos Ng utos.
Muli akong pumasok sa opisina Niya Ng walang katok katok.
“What are you doing here?!”salubong Ang kilay na tanong nito saakin. Sininghalan ko lang ito at kinuha sa mesa Niya Ang ipad at papel na makapal saka ulit padabog na lumabas. Pabagsak ko pang isinara Ang pinto ng opisina Niya.
Naiinis talaga ako, Mali itong napasukan kong trabaho saka dapat next month pa ako nag simulang nag trabaho nakaka istress.
*Hours Passed*
Napahilot ako sa noo ko saka sumaldal sa aking Swevel chair. Salamat naman natapos na Ang pinapagawa Ng boss kong pala utos.
Napatingin ako sa Wrist Watch ko it’s already 11:45 am well surprised of me na mabilis kong natapos Yung papel.
*Tok* *Tok *Tok*
Napatingin ako sa glass door at nakita ko si Camille tinaas nito Ang paper bag na dala Niya saka ngumiti Ng Matamis saakin. Napabuntong hininga ako saka umayos Ng Pag kakaupo.
Sinenyasan ko siyang pumasok na maligayang kanyang sinunud.
“Hihi Hi bessy ko I brought your lunch ako mismo Ang nag luto nito and it’s all your favorite!”Masayang ani nito at Isa isang nilabas Ang mga baunan na may lamang ibat Ibang ulam. Adobo, Calderera at saka Pakbet Ang ulam. Napangiti ako ng Lihim alam Niya talaga Ang mga gusto ko.
Kahit na sobrang sama Ng ugali ko sakanya, madalas ko siyang mapag salitaan Ng masama pero ito parin Siya nakangiti at Hindi ako iniiwanan. Pero Hindi parin dapat ako makampante…. Walang Permanente sa Mundo. Pag katapos ka nilang pasayahin iiwan ka rin. (Hugot yarn?)
“Let’s eat!!”maligayang Ani nito saka na Niya nilantakan Ang kanyang pag kain. Napailing nalang ako sa kadaldalan Niya at tumayo.
“Saan ka pupunta ayaw mo ba itong mga dala ko?”Malungkot na tanong niya.
Umiling ako saka kinuha ang makapal na papel sa ibabaw Ng aking mesa.
“Ibibigay ko lang ito sa boss ko, I will be back.”Sabi ko at tipid na ngumiti sakanya nanliwanag muli Ang kanyang muka saka tumango at muling kumain.
Takaw.
Nag lakad na ako papuntang office Ng boss ko at walang katok na pumasok. Duh dala may buhat buhat kaya ako saka sasakit lang Ang kamay ko sa kakakatok.
“Ms. Lim don’t you know...