( Thunder Bryan Smith )
Written By: Jamilah Datumanong
‘ CHAPTER ONE ‘
CLEA POV
‘Anak gising na! Daba ngayon ng ang lakad mo papuntang manila!’ Sigaw ni mama sa labas ng kwarto ko. Nababalikwas nalang ako ng Ngayon na pala punta ko n manila. Sh*t nakalimutan ko.
Dali-dali akong pumunta ng banyo at naligo do may morning routine.
Pagkatapos ko ay tiningnan ko ang alarm clock ko. Di pala na set kaya late ako ng gising 7 syete ang alis ko at alasais na ng umaga.
Pagkatapos kong magpalit ng damit ay bumaba nako ng kwarto at nadatnan ko si nanay na naghahanda ng almusal namin.
‘Goodmorning nanay’ bati ko pagkalapit ko sa kanya at hinalikan sa pisnge.
Wala ang tatay ko nag tatrabaho siya bilang construction worker. Maaga siyang aalis ng bahay. Mag isa lang din akong anak.
‘Goodmorning nak, kain kana baka ma late ka sa byahe mo. Sige na.’ Pagkatapos niyang sabihin yun ay umupo nako at nag simula ng kumain. Mahirap na baka maiwan pako ng Bus.
Tiningnan ko ang wristclock ko. Sh*t may 30 miinutes pako.
Dali kong tinapos ang pagkain ko at pumanhik sa taas para magpalit.
‘Nay ingat kayo dito huh, mamimiss kita nay kayo ni tatay’ umi-iyak kong sabi at niyakap siya ng mahigpit.
‘Mag-iingat ka ‘din anak, mag-aral ka ng mabuti. Tandaa mo sinabi ko sayo wag kang mag boyfriend don, naiintindigan mo ba?’ Bilin...

niya sakin.
‘Oo naman nay magtatapos muna ako bago ang boyfriend diba? Atsaka tutulungan ko muna kayo.’ Sabi ko sa kanya.
‘Tama na ang drama baka malate ka sa byahe. Magiingat ka don’ paalala niya.
Niyakap ko muna siya bago sumakay sa tricycle ni mang kanor. Siya ang maghahatid saki. Sa terminal ng bus. Mamimiss ko iton lugar namin.
Simula pa lang dito nako pinanganak at dito rin lumaki kaya mamimiss ko talaga to haist.
Nandito nako sa terminal ng bus nag hihintay. Nakaupo lang ako. Marami ring naghihintay. Nagmamasid lang ako ng may nakita akong lalaki. Palinga linga ito na para bang may hinahanap. Diko klaro ang mukha dahil na mask ito at sumbrebro. Black lahat ng sout niya.
Nakatingin lang ako sa kanya ng mapatingin siya sa gawi. Nakita ko ang mata niya yun lang kasi ang klaro. Ash gray para ako nitong hinepostimo sa bawat titig niya sakin.
Bigla din kumabog ng malakas ang dibdib ko sa bawat titig niya para bang hinuhukay niya an pagkatao ko. Hindi ko alam pero napaiwas nalang ako.
Ng may huminto ng bus ay dali dali akong pumasok. Nilingon ko muna ito at kita kung nakasunod siya ng tingin. Pumasok nako at nag hanap ng muupoan.
Hangang ngayon ramdam ko parin ang kabog ng dibdib ko. Siguro dahil sa kaba o baka pagod.
[Note: ito na Chapter one pasensya na sa grammar lowbat narin ako kaya pasensya na. Enjoyed ]
#PLAGIARISM
#APROVE
#RBP
To be continue…