“You are now my girlfriend, Acantha Candace.” I said possesively.
So I got her. I really got her. She’s now my girl.
Ngunit totoo pala ang sinasabi nilang kalakip ng saya ang lungkot. Nanikip ang dibdib ko nang makita kong unti-unting kumawala ang luha sa magkabilang pisngi ni Mama habang nakatingin kay Papa.
“I’m sorry. I’m sorry. I’m so sorry, Linus.” she keep on saying that words.
I gritted my teeth. Matalim kong binalingan ng tingin si Papa, nakahawak ito sa kamay ni Mama habang inaalo. Paano niya nagawa iyon? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya upang manatiling tapat kay Mama?
Binalingan ko ng tingin ang pang-isahang sofa, kung saan prenteng nakaupo si Keith. I thought she’s with Candace when I opened the door for her, ngunit parang bombang isiniwalat niya ang katotohanang anak siya ni Papa. That my mother knew all of this since then.
Hindi ako nagsalita, kahit gusto kong sumbatan si Papa, ayoko ng ihalo ang galit ko sa nangyayari ngayo’y nasasaktan ang Mama ko.
“Wala kang kasalanan, Ely. Ako dapat ang humingi ng kapatawaran sa’yo… sa inyo. I’m sorry.”
Hindi ko iyon nabanggit kay Candace na magkapatid kami ni Keith. At ayoko rin pangunahan ang maging desisyon ni Keith. I respected her privacy, kung kailan niya ito gustong sabihin sa mga kaibigan niya.
I felt what Keith’s felt, too. Mahirap para sa kanyang tanggapin ang katotohanan, dahil iba ang pinamulat sa kanya ng ina niya. Masakit ang katotohanan ang hindi niya nakagisnan ama ay nakakasalamuha niya pala minsan.
“Are you half-chinese?” tanong ko. Hindi naman lingid sa kaalaman kong may dugo siyang chinese because her mother’s clan was from chinese. I just want to start a conversation with her, at iyon na lang ang inilabas ng dulo ng dila kong mga salita. Siguro dahil iniisip ko pa rin si Keith, hindi ko siya nakitang pumasok ngayong araw. Huling kita ko sa kanya ay no’ng pumunta siya sa bahay, at ‘gang ngayon hindi ko pa siya nakakausap.
“My mother was half-chinese.” aniya.
Tinitigan ko siya. Bigla ay gusto kong padaanin ang labi ko sa mga munting kulay-ginto sa buo niyang mukha.
Habang dumaan ang ilang araw ay palalim ng palalim ang nararamdaman ko sa kanya, to the point that I already marked her as my own. Nakikita ko na siya ang makakasama ko habang buhay, but then she leave me because she fucking fell out of love.
“Wala, Travis. Siguro ganito kababaw ang nararamdaman ko para sa’yo. N-naglaho agad.” malakas niya akong itinulak palayo sa kanya.
Fuck. I even beg to her not to leave me, not to fucking give up on us. Kung gusto niyang lumuhod ako para huwag niya lang akong iwan, gagawin ko. Ngunit iniwan niya pa rin ako.
Hindi na niya ako mahal. Tangina. Ganoon lang? Paano naman ang nararamdaman ko? What about me leaving behind? Hindi ito puwede. I’m not quitting without giving it a fight.
Mapaglaro ang tadhana, hindi man lang nakikiayon sa akin. Everytime I go to see her, tila biglang umiiba ang dinadaanan ko at hindi iyon patungo sa kanya.
Ngayon pa na puno lahat ang schedule ng klase ko. Kung uwian naman hindi ko na siya maabutan sa silid nila. Kaya hanggang silip na lang ako sa labas ng bahay nila. Naghihintay baka sakaling lalabas siya. I didn’t bother to knocked, again, dahil alam kong iisa lang ang sasabihin ng guard nila.
“Pasensiya na po, ser. Mahigpit pong bilin ni Ma’am Adelaida. ‘Wag daw namin papasukin ang nangangalang Travis Gellego. At iyon po ang sinabi niyong pangalan niyo.” hinging paumanhin ng guard.
Bagsak ang balikat na umuwi ako sa amin. Pero hindi doon natapos ang araw kong habulin siya at magmakaawa muli. I tried to call her but her cellphone was dead.
Ganoon ang sirkulo ng buhay ko. Walang Candace na nagpapakita man lang sa akin. Iniiwasan niya talaga ako.
“Nandiyan po ba si Candace? Pakisabi gusto ko lang siyang makausap.” Naglakas loob muli akong pumunta sa bahay nila, at pakiusapan ang guard.
Bumuntong hininga siya at tumango. Tila nabuhayan ako ng loob. God, I missed her so much. Please, come back to me, Candace. But her mother came instead. Blanko ang ekspresyon nito. She examined me, then, she raised her eyebrow.
“Good evening, Ma’am. I’m Travis Gellego. Can I talk to your daughter?”
“Gellego, hmm, if I’m not mistaken, you’re the son of Linus Gellego, right?”
“Yes, Ma’am.”
“To tell you frankly, I don’t like you for my daughter,” walang paligoy-ligoy niyang aniya. “I know about your father’s reputation to girls way back then.”
“I’m not like my father, Ma’am. Yes, he shared a lot of women before. Pero nang makilala niya ang mama, minahal niya ng totoo.”
“Ano sa tingin mo ang ginawa niya kay Lucy? Binuntis niya habang kasal sa mama mo. Pagmamahal ba ang tawag mo doon? At higit sa lahat ayokong mangyari ‘yon sa anak ko… sa piling mo. At naniniwala ako kung saan ang puno, iyon din ang magiging bunga. Definitely, you’ll do that also to my daughter.”
Umiling ako.
“Mahal ko po si Candace… higit pa sa buhay ko. Hindi ako ang ama ko, hindi ko gagawin ‘yon sa taong mahal ko. Kahit kailan hindi iyon sumagi sa isip kong saktan si Candace. I love her, Ma’am.”
“No, stay away from my daughter. Bakit, ano sa tingin mo kung bakit ka hiniwalayan ng anak ko? She doesn’t love you anymore o minahal ka nga ba?”
I suddenly got lost of words to say.
Minahal ka nga ba?
Did you, Candace? Minahal mo ba ako?
“Got my point there. Nakipaghiwalay siya kasi hindi ka niya mahal, kaya hayaan mo na ang anak ko, Mr. Gellego. Leave her alone.” then, she turned her back at me.
Bakit palaging si Hiron na lang ang nakikita kong kasama mo? Hindi ba puwede ako na lang. Ako na lang ulit.
Maybe, her mother was right. She didn’t love me at all, pero mahal ko siya kaya hindi pa rin ako susuko. Ngunit hahayaan ko muna siya ngayon, I will not leave you from my sight though. Hihintayin kita hanggang sa makapagtapos ka ng pag-aaral. At gagawin ko ang lahat mapasa’kin kang muli.
After I graduated, the company in Metro where I worked as an intern send me letters through email, they want me to work for them. But I declined without even thinking it in a seconds. Instead, I accepted the offer of Mr. Manuis in Yllagrosa. Kung saan nandoon ang engineering firm ng Santa Alicia. And it wasn’t bad after all. Kuntento ako sa takbo ng trabaho ko plus nabibigyang pansin ko pa ang hacienda dito sa Yllagrosa.
Hindi man ganoon kalaki ang proyekto gaya...

sa Metro. But I like better here. Hindi puwedeng iwanan ko ang lugar na ‘to. Hindi ko siya puwedeng iwan, kahit siya ang nang-iwan sa akin.
Dito lang ako. And I’ll wait for the right time to claim her, again. At siguraduhin kong sa pagkakataong iyon ay matatali na siya sa akin ng tuluyan.
Minsan ako ang tagahatid at sundo kay Keith sa school, sa kagustuhan ko rin makita si Candace kahit isang sulyap lang.
I clenched my fist in the steering wheel when I saw her with Hiron. She’s laughing with him habang naglalakad sila. Pagkatapos, huminto sila sa isang sasakyan at pinagbuksan si Candace ng pintuan.
Was he the reason you dumped me just like that, Candace? Why? I can do lot more better than him. Just, please, come back to me.
It was fucking hurt, until now. Damn her! Hindi ko kayang magmove-on dahil nakatanim na siya sa puso ko samantalang siya nag-e-entertain ng mga manliligaw. It’s so fucking unfair!
I quit my job even they offered me another project again. Hindi nila gustong i-approved ang resignation letter ko. But I forced them to let me go. And, I applied in Sentro, sa restaurant nila.
I’m here to get you, again, Candace. You already graduated, ibinigay ko sa iyo ang hiningi mong layuan kita. Pero ngayon, ako naman ang masusunod.
“You don’t know how to give up, don’t you” Taas noong saad ng kanyang ina.
“I’ll never give up on her. Mahal ko po ang anak niyo. With or without your permission, pakakasalan ko po siya.”
She already said yes. And no one can break that. Pakakasalan ko siya. Wala ng makakapigil doon.
Sinundan ko siya para maayos kong ipaalam sa kanyang hingin ang kamay ng anak niya. She’s still the mother of my girl, ayokong hindi sila magka-ayos dahil lang sa akin.
“You don’t even give my daughter a ring when you asked her marriage,” she looked at me unbelievable. “My God, that’s my daughter. She deserves the best.”
“I have a decent proposal to her in my mind, pero kinukuha mo muli siya sa akin. So I have no choice but to take her hand.”
“Where’s the ring?” Kapagkuwan ay tanong niya.
“Yllagrosa, in my house. That means, you already accepted me, Ma’am?” sobrang lakas ng tibok ng puso.
“I still don’t like you, Gellego. Pero ano ang magagawa ko kung ito ang gusto ng anak ko. Pero ito ang tatandaan mo, kapag sinaktan mo ang anak ko hindi ako magda-dalawang isip na ilayo siya sa’yo.”
“Hindi mo kailangan ilayo siya sa’kin dahil kahit kailan hindi ko siya sasaktan. Kung may gagawin man ako, iyon ay mahalin siya lalo.” kumpiyansa kong sabi. She looked away at wala na siyang sinabi pa para tumutol.
Napabangon ako at agad tinapunan ng tingin ang buong kwarto. I smiled nang maalala ang nangyari kagabi. Tinignan ko ang katabing unan, bakante na iyon. Nanuot pa sa aking ilong ang mabangong amoy niya, at ramdam ko pa rin ang malambot niyang katawan sa katawan ko.
I grabbed my boxer short, isinuot ko iyon at lumabas ng silid. Naamoy ko agad ang aroma ng kape, so I go directly to the kitchen.
Huminto ako nang nasa bukana na ako ng kusina nang makita ko siyang nakatalikod sa akin. Sumandal ako sa hamba ng pintuan. I crossed my arms, and put against my chest. Tumigil ang tingin ko sa ugpungan ng panties niya at suot niyang puting sando.
I still remember how my tongue expertly run through on her milky skin… I still remember her scream… I still remember her beautiful face last night when we both reach our climax.
“Are you still sore, baby?” may pag-aalalang sabi ko.
Lumingon siya sa gawi ko. At binawi din agad ang tingin nang marealize niya ang tanong ko.
“W-we did it three times last night, Trav,” namumula ang kanyang magkabilang pisngi.
“I am still sore….but we can do it again next day…. Ahmm, we can extend our honeymoon…. you know.” paputol-putol niyang sabi.
My laughed roared around the corner of the hotel suite. Ngunit nahalinhinan iyon ng ngisi. She misinterpret my remarked.
“We can make out though.”
“N-now?” she hardly bit her lip, nang-iwan iyon ng pulang marka.
Lumapit ako sa kanya. Pinulupot ko sa kanyang baywang ang isang braso ko samantala ang isang malayang kamay ko ay hinaplos ang ibabang labi niya.
“Hmm. I want you for my breakfast first.” I said hoarsely.
Binuhat ko siya at pinaupo sa ibabaw ng counter. Agad, humagod ang kamay ko sa hita niya hanggang makarating sa tinatakpan ng munting tela. I gently massage it which makes her whimpered.
“I’m sorry, I’ll be more gentle next time.” Nang-iwan ako ng halik sa kanyang balikat, pataas sa kanyang leeg at huminto sa likod ng kanyang tainga.
“T-travis,” munting tinig na kumawala sa kanyang labi.
“You are too hard to resist, Candace. You can’t blame your husband.” Habang ang kamay ko ay abala sa paglandas sa buo niyang katawan, it feels so soft and warm.
“M-mama wants me… still… to continue to manage… our restaurants, Travis,” she gasped when I put her nipple in my mouth, kahit pa nakapagitan doon ang munting tela. I played it with my tounge… over and over again.
“But she wants my main office in Metro Manila.” hinihingal niyang sabi.
I looked at her. Nakapikit siya habang kagat ang pang-ibabang labi. I smirked. My wife is so hot. “Kung ano ang desisyon mo. Doon din ako.”
“Paano sa’yo? You like us to live in Yllagrosa.”
“We can still visit there. Besides, nasabi na sa akin iyan ni Mama bago tayo tumungo dito. And there’s no problem with that. I’m also planning to accept the project from Montalban’s company in Metro.” I said in between putting some little kisses on her earlobe, and bit it teasingly.
I love you, Acantha Candace Mondelo-Gellego. I love you, everyday. Always remember that, baby.
Magigising ako na ikaw ang masisilayan ko sa umaga, magpalitan ng ‘I love you’ sa isa’t isa. We will eat together as we watch the sun rise. I’ll work hard for you… for us. Pagsapit ng gabi, uuwi ako sa’yo. Gaya ng dati, the moon will guide me to you. It seems the moon was already know where I’ll go, nakamasid ito sa ibaba mula sa itaas, at pinagtagpo kaming talaga.
“I want to make love to you tonight. I want you to scream my name beneath the moon, Candace.” I said huskily.
-THE END-
PLEASE DON’T PLAGIARIZED MY WORK!!! Ako na ang nakikiusap sa inyo na huwag niyong kopyahin ang mga gawa ko.
Basa lang! Huwag nang kopyahin! labyah! ♥️
See you in my next story!