Title: Revengé
Chapter 2
Pinarada ni Abner ang sasakyan sa labas ng restaurant na kanilang nadaanan.
Nag unahan sa paglabas ang dalawang lalaki. Dahan dahan niya binuksan ang pinto ng sasakyan at dahan dahan niya rin itong sinara ng makalabas siya.
Nauna naglakad ang dalawang lalaki tahimik siyang sumunod rito.
Umupo ang dalawa sa kanang gilid ng restaurant sa tabi ng bintana na yari sa bamboo. Mula sa kanilang inuupuan tanaw nila ang bundok sa di kalayuan.
Humila siya ng isang silya at umupo siya tabi ni Abner. Agad silang nilapitan ng waitress at inabutan sila ng menu.
” Lara, order ka lang ng gusto mo, wag kang mahihiya. Kami na ang bahala sa bayad” untag sa kanya ni Abner ng mapansin ang pag alinlangan niyang buklatin ang menu nasa kanyang harapan.
Gutom na talaga siya gusto niyang humigop ng sabaw para na siyang hihimatayin sa gutom.” Pwedi ba ako mag order ng tinolang manok?” paalam niya sa dalawa ng makita ang price nito
Ngumiti sa kanya si Anton” Oo naman, kahit saan diyan” tugon nito sa kanya na nakatuon ang mata sa menu.
” Salamat” nahihiya niyang tugon sa dalawa.
Pag katapos niya mag order, nagpaalam siya pupunta sa cr. habang ni luluto pa inorder nila. Agad naman tinuro ni Abner ang direction ng c.r.
Tumingin siya sa salamin naka sabit sa dingding ng c.r. Putlang putla ang kanyang mukha dahil sa pinaghalong gutom at pagud sa kakatakbo niya kanina. Salamat nalang nakita siya ng dalawa baka kanina pa siya nawalan ng malay sa daan dahil sa gutom. Winisik wisikan niya ng tubig ang kanyang mukha. Para mag karoon ng kunting buhay dahil nagmukha na siyang zombie sa subrang putla.
Nakailang minuto na siya don, ng maisipan niyang bumalik sa table baka dumating na ang kanyang order.
Nakita niya si Abner na may kausap sa phone habang naglakad palapit sa mesa kaya tahimik siyang umupo sa tabi nito.
“Pare” untag ni Anton kay Abner ng matapos itong makipag usap sa celphone. Hindi niya na pansin ang panay tingin ni Abner sa kanya.
” Daanan daw natin si Marco” Sabi nito, na tila hindi narinig ni Abner.
Natigil ang mga ito ng dumating ang kanilang order.
Agad siyang humigop ng sabaw dahil ramdam niya ang pagsakit ng kanyang tiyan sa gutom. Nanginginig pa ang kanyang kamay na sumusubo ng kanin.
” Lara, gusto mo pa ba ng kanin? O-order pa tayo kung gusto mo” Tanong ni Abner sa kanya ng makitang paaubos na ang kanyang kanin.
” Pwedi pa po ba?” hindi na siya nag atubili pa gutom na gutom talaga siya.
Agad sinenyasan ni Abner ang waitress ng 1 cup of rice agad naman lumapit ang waitress bitbit ang kanin.
” Pa sensiya na talaga ha? gutom na gutom talaga ako” aniya humigop uli ng sabaw.
” Halata nga eh” nakangiti nitong sabi na tumingin kay Anton.
Sumisipsip siya ng softdrinks matapos kumain saka pa niya nalasahan kung gaano ito kasarap hindi na iyon gaano kalamig dahil pagkabalik niya galing c.r nandun na ito.
” Nabusog kaba Lara?” tanong sa kanya ni Anton habang inantay ang bill.
nahihiya siyang tumango tango rito...

” S-salamat talaga sa inyo ha?Na busog talaga ako. Parang sumasakit nanga ang tiyan ko sa subrang busog” nakangiti niyang tugon na humawak sa kanyang tiyan.
” Tara na? ihatid kana namin sa sakayan ng bus” sabi ni Abner sa kanya ng matapos nitong maabot ang bayad.
Nakaramdam siya ng pagud ng tumayo siya. ” Dala ng kabusugan” sa isip niya nagtuloy sa paglakad pabalik ng kotse.
Nasa kotse na siya ng maramdaman ang pagbigat ng kanyang mga talukap tila ba antok na antok siya.
“Bunga siguro ng pagod sa kakalakad ko kanina” aniya sa sarili
Sinandal niya ang ulo sa gilid ng bintana sa kotse nagkusa nang pumikit ang kanyang mga mata.
Wala siyang kamalay malay na nilagyan ang kanyang softdrinks ng pang patulog habang siya’y nasa c.r.
Nagising siya ng maramdaman ang bigat sa kanyang katawan unti unti niyang dinilat ang kanyang mga mata.
Nanlaki ang kanyang mga mata ng makita ang lalaki nakadagan sa kanya
hintatakutan siyang itinulak ito ng malakas.
” hayup!” na pilit itong tinulak palayo.
” Wag kana mang laban, wala ka naman magagawa masasaktan kalang” tugon nito sa kanya na hinawakan ang kanyang mga kamay
” Pakawalan mo ako, parang awa niyo na” naiiyak niyang sumamo rito, ” Pls paalisin niyo na ako, parang awa niyo na” naiiyak niyang pagmamakaawa ngunit
Nagtuloy tuloy parin ang lalaki, na tila wala itong narinig. Napaliyad siya sa sakit, ng sapilitan nitong ipasok ang pag kalalaki nito sa kanyang private part.
” Kahit na unahan na ako ng dalawang iyon, masikip sikip parin” naka ngisi nitong sabi.
” Parang awa muna, tama na” pagiiyak niya na ng pupumiglas.
Ngunit malakas ito na lalo pang hinigpitan nito ang pagkakahawak sa kanya. Nag kusa na siyang tumigil dahil sa pagud na pagud na siya nanakit na ang kanyang katawan.
Wala siyang nagawa kundi ang umiiyak ng umiiyak. habang nagpapatuloy ang lalaki sa ginagawa nito.
” Alis kana?”
Nabosesan niya ang nagsasalita. Tumingin siya sa pinanggalingan ng boses. Nakatalikod ito ng upo sa kanya. Kahit hindi niya nakita ang mukha nito pero kilala niya ang boses ni Abner.
” Oo, uwi na ako may pupuntahan pa ako” anang boses lalaki na hindi niya nakita ang mukha.
Marahil ay si Marco ito. Naalala niya nong sinabi ni Anton na dadaanan nila si Marco.
” Mga hayup!” bulalas niya na walang tigil sa pag agos ang kanyang mga luha.
” Ang sarap sarap mo” nanggigil itong hinalikan siya sa leeg bago ito tumayo.
” Ano, alis na tayo nag sawa kana?” boses ni Abner na para bang lango sa druga.
” Ano ang gagawin natin sa kanya?” tanong ni Anton na boses lasing.
” Iwanan na natin yan” tugon ni Abner
” Mga hayup, mag babayad kayo sa ginawa niyo!” napahagolhol siya ng maiwan siya ng mga lalaki.
Tumayo siya, mula sa kanyang pinag lugmukan. Mugto ang mga mata, tuliro ang pag iisip, na tila na wala na siya sa katinuan lumabas ng lumang building na pinagdalhan sa kanya ng mga lalaki.
Narating niya ang spalto na kalsada hindi na niya alam kung nasaan siya.
Sinundan niya lang ang tahimik na daan ng bigla siyang natumba at nawalan ng malay.