Bang..bang..bang..
Agad naman nagsibangon ang mag asawang sila Don Federico at Donya Jana sa kanilang narinig..
Sumilip si Don Federico sa balkonahi nang kwarto nila..
Isa isa niyang nakita ang pagtumba nang mga tauhan niya..
Wife dali ihanda mo ang mga bata,kailangan niyong umalis muna ngayon sa mansyon..
Napasok nang mga Kalaban ang mansyon.
Pagkatapos iyon sabihin ni Don federico ay mabilis niya din binuksan ang malaking cabinet,na laman lahat nang ibat ibang klasing baril..
Kinuha niya ang armalite,at ang 45 caliber..
Dali dali namang binalot ni Donya Jana si baby Janelle nang maliit na kumot na medyo makapal at agad binuhat.
Si Janus naman ang binuhat ni Don Federico pababa nang hagdan.
Pagbaba pa lang nila nang hagdan,kita na nila ang ibang kasambahay na bulagta sa sahig at wala nang buhay..
Napatingin sila Don Federico sa maindoor nang biglang may pumasok..
Bang..agad naman binaril ni Don Federico,at inalalayan ang kanyang mag iina na pumunta sa likuran nang bahay nila para doon tumakas..
Honey sumama kana saming pagtakas,sabi ni Donya Jana habang hinahawakan sa kamay si Don Federico.
Hindi pwede wife,kailangan ko tapusin o malaman kung sino may kagagawan sa paglusob dito sa mansyon.
Bilisan muna wife itakas muna ang mga bata pagmamadaling sabi ni Don Federico.
Bago pa pumasok nang sasakyan si Donya Jana ay humalik at yumakap muna siya sa asawa..
Ingat ka honey magkikita pa tayo diba,sabi ni Donya Jana habang tumutulo ang luha.
Oo wife wag kang mag alala,ito dalhin mo itong baril gamitin mo ito pag kinakailangan,sabi ni Don Federico sabay abot ang baril na 45 caliber.
Bago tuluyang umalis ang sasakyan nang asawa ay hinalikan muna ni Don Federico ang kanyang dalawang anak na mahimbing na natutulog..
Sige na,sigaw ni Don Federico sa asawa..
Umaagos ang mga luha sa mga mata ni Donya jana habang unti unti nang lumalayo ang sasakyan niya sa asawa..
Si Don Federico naman ay agad bumalik sa loob nang mansyon.
Bang nang may makita siyang kalaban papunta sa kinaroroonan niya agad naman niyang binaril.
Lumipat agad siya nang pwesto matapos barilin ang kalaban,inikot niya ang buong mansyon.
Bang..para naman yun sa nakita niyang kalaban sa harden..
Kahit marami ang mga kalaban ay nakakalamang parin siya dahil alam niya ang pasikot sikot nang mansyon kaya pasulpot sulpot lang ito sa mga kalaban..
Unti unti naman bulagta ang mga kalaban sa loob nang mansyon,maya maya ay sumilip siya sa bintana..
Marami pa palang mga kalaban na nasa labas at sabay sabay na pumasok para hanapin siya.
Buti nalang ay dumating agad si alex..
Si alex ay isang military at tapat na tauhan niya,dala dala nito ang back up na apat na sasakyan.
Bang..bang.bang..
Atras sigaw nang mga kalaban…
Habang nagmamaneho si Donya Jana ay umaagos ang luha niya sa kaba.
O,diyos ko iligtas mo ang asawa ko..
Nang biglang may narinig siyang
Bang..bang..bang..bang
Nasundan siya nang mga kalaban,agad niya binilisan pa ang pagmamaneho..
Nakita niya na nagising na...

pla ang anak na si Januz at agad nagtanung..
Mommy what happened agad na tanung ni januz.
No no baby humiga ka lang agad naman niyang sabi sa anak baka kasi bumangon at matamaan nang bala.
Bang..Bang..di parin tumigil ang mga kalaban sa pagbaril sa sasakyan nila.
Hanggang sa matamaan ang gulong nang sasakyan,at bumunggo ito sa malaking puno..
Mabilis naman bumaba si Donya Jana para kunin ang mga anak..
Bilis januz bumaba kana baby,na noo’y nagtataka na bat umiiyak ang kanyang mommy.
Kaya umiyak narin siya.
Lumakad sila pababa nang kakahoyan,dahil nakikita niya na papalapit na ang sasakyan nang mga kalaban..
Si Januz ay sakay ni Donya Jana sa kanyang likod,habang buhat naman niya sa harap si baby Janelle.
Nadulas pa si Donya Jana pababa nang kakahuyan kaya tumilapon si Januz..
Januz,januz baby are you okay,iyak na tanung ni Donya Jana sa anak..
Yes im okay mommy dont cry.
Pagkatapos na pinatayo si Januz ay agad naman sila lumakad nang mabilis,kita na ni Donya jana sa taas na huminto na ang sasakyan nang mga kalaban sa tabi nang sasakyan nila.
Hanapin ninyo,sigaw nang kalaban at ang iba naman ay bumaba rin sa kakahuyan..
Sa mabilis na paglakad ni Donya Jana ay may nakita siyang mayabong na damuhan na tago.
Kaya naisipan niya muna iwan si baby Janelle doon.
Baby dito ka muna pangako babalikan ka ni mommy umaagos ang luha ni Donya Jana na isiping iwan ang kanyang baby.
Wag kang umiyak ok,baby para hindi ka nila marinig..
Inilapag niya muna ang isang maliit na makapal na kumot saka niya inilagay si baby Janelle,.
Kailangan niya gawin ito para mailigtas ang mga anak niya.
Pagkatapos ay hinalikan niya muna si baby janelle umaagos ang luha niya papalayo sa baby niya..
No mommy wag natin iwan si baby.
Stop Januz babalikan natin si baby mamaya okay..
Nang mapansin naman ni Donya Jana na nkita sila nang kalaban,mabilis silang tumakbo habang buhat si Januz.
Nang may makita ulit siya na pwedeng pag taguan ni Januz..
Januz lets play hide and seek ok baby
Wag na wag ka lumabas dito pag hindi pa dumating si mommy okay.
Agad naman tumango si Januz at ngumiti,iniisip niya lang siguro naglaro lang sila nang mommy niya.
Kaya mabilis narin tumakbo si Donya Jana sa ibang direksyon para hindi talaga makita nang mga kalaban ang kanyang mga anak.
Bang..napahinto siya sa kanyang pagtakbo nang maramdaman ang pag tama nang bala sa kanyang likod at nadapa.
Tumutulo ang luha ni Donya Jana habang nakadapa at iniisip ang dalawang anak na itinago niya.
Takot at pangamba ang naramdaman niya baka hindi na niya mabalikan o makita ang mga anak niya ulit dahil sa tama niya.
Iniisip niya na lang na sana makita agad ni Don Federico ang kanilang anak.
Kung buhay pa ang asawa..
Akala niya walang hanggan na ang kasiyahan ang naramdaman niya,ngunit panandalian lamang pala,kasabay nang pag pikit nang mga mata niya..
Itutuloy…