Tatlong araw na nga ang nakalipas,ay nasa manila na kami ni inay.
Ganito pala ang manila napakaingay di tulad sa probinsya tahimik lang,at buzy buzyhan ang lahat nang tao dito,sabi ko Kay inay na palingon lingon ako sa mga taong ang bibilis nang kilos.
Pasok muna tayo sa simbahan chuchay,sabi ni inay nang madaanan namin ang simbahan.
Kakamangha din ang simbahan dito inay ang laki,di tulad sa probinsya maliit lang.
Napadaan naman sila Don federico sa simbahan.
Pumasok muna tayo nang simbahan,agad nitong sabi nang makita na nasa harapan sila nang simbahan.
Anak tara yaya naman ni Aling maricar kay chuchay nang matapos itong magdasal.
Paglabas at pagpasok naman nila aling Maricar at Don federico at nagkabungguan sila chuchay at Syra.
Sorry sorry agad ko namang sabi.
Hindi kasi tumitingin sa dinadaanan ei sigaw ni Syra.
Sorry mahina ko namang sabi na nakayuko.
Ok lang iha,ok lang agad namang sabi ni Don Federico habang nakatitig kay Chuchay at sumagi agad sa isip niya ang kanyang baby Janelle.
Parang sarap titigan ang batang ito,bulong ni Don Federico sa sarili na nakaramdam nang saya nang makita ang maamong mukha ni chuchay.
Sorry ho talaga sir ha,agad namang sabi ni aling maricar habang yumuyuko.
Kahit lumalakad na papalayo sila aling maricar at chuchay ay nakatitig parin si Don Federico kay chuchay,at ganun din si chuchay nakatitig din ito habang ngumiti sa kanya papalayo..
Ang gaganda nila pagmasdan inay,ang ganda nung bata at ang ganda nang damit tapos ang babango pa parang prinsesa,at may tatay din kasama ang bata..
Nang marinig iyon ni Aling maricar kay chuchay ay kumirot ang kanyang puso.
Alam niya na habang nagkakaisip si chuchay ay...

madami na itong gustong malaman.
Tulad nang hindi pagkakaroon nang Ama..
Ok lang yun anak kahit wala kang tatay andito naman ako diba,mahal na mahal ka ni nanay lambing na sabi ni Aling maricar habang hinawakan ang ilong ni chuchay.
Makalipas na nga nang ilang araw ay pumanaw narin ang kapatid ni Aling maricar,at napagpasyahan narin ni aling maricar na dito na tuluyang tumira sa manila.
Pag masipag ka lang dito sa manila mabilis lang naman kumita nang pera.
Baka dito mapag aral ko si Chuchay hanggang Highschool,ngayon nasa ika apat na baitang pa kasi si Chuchay.
Ngunit lumipas ang buwan at taon lagi na lang nagkakasakit si aling maricar.
Kaya napagpasyahan na lang ni chuchay na himinto na sa pag aaral at siya nalang humanap nang pera para sa pangkain nila araw araw at sa mga gamot nito.
Lumipas ang sampung taon ay dalawa’t pung taon na si chuchay.
Sa umaga ay nasa palengke siya iniikot ang panindang kakanin sa gabi naman ay nasa simbahan siya nagbebenta nang mga bulaklak.
Kakanin kayo diyan,kakanin kayo diyan sigaw ni chuchay suot lamang nito ay malaking T-shirt at maluwag na short..
Hi chuchay bati ni ondo na tindero nang isda.
Araw araw ka talaga mganda sa paningin ko chuchay,para kang isdang sapsap.
Ang sarap sipsipin,birong sabi ni ondo.
Sipsipin mo mukha mo ondo,tumigil ka nga diyan,kung ayaw mong ipalamon ko sayo nang buo ang paninda mong isda.
Kahit ika’y magalit ang puso koy kumakabog kabog.
Hindi ko nalang pinansin si ondo iniwan ko na lamang ito na kung ano anong sinasabi,araw araw niya yun ginagawa kaya minsan napagtatawanan kami nang ibang mga tindera,tindero sa palengke..
Itutuloy…