CHAPTER 2‼️
TRUE LOVE WILL MAKE A WAY
Lalakad na sana ako ng biglang sumakit ang ulo ko, nahihilo ako at parang may kung anong mga bagay na lumilipad sa isipan ko.
at doon nakita ko ang mukha ni Juanito na umiiyak at niyugyog ang katawan kong walang buhay . Pero bakit kamukha niya ang lalaking nakita ko ngayon lang?
“Miss okay ka lang?” tanong ng isang pamilyar na boses ng lalaki kaya kaagad ko itong hinarap. Putik eh bakit—.
“Hoi! muntikan mo akong mabangga kaya siguro para akong nahilo,at tiyaka bakit kapa ba bumaba sa kotse mo? Bumalik kana doon,feeling close mo naman yata, hindi tayo magkakakilala noeh!” sigaw ko sa kaniya sabay erap. Napaka feeling close naman kase.
“Hoi Miss! dahan-dahan ka sa pananalita mo ha? porket babae ka papatulan talaga kita, ako na nga ang nag magandang loob tapos ganito lang ang i-gaganti mo? Tsos! huwag ka ding feeling maganda!” sigaw niya at kaagad na itong nag walk out. Wow grabe ang tapang niya ha.
Lumakad na ako pero gago itong isipan ko dahil diko talaga naiintindihan kung bakit sumakit bigla ang ulo ko kanina. Putik bakit kamukha niya si Juanito doon sa panaginip ko, haystt kaloka bakit naman kase ako palaging nagbabasa ng ILYS1892 kaya yon tuloy ito ako para nang mababaliw…wahhh kaloka talaga.
—
Pagdating ko sa room ay kaagad na akong naghanap ng mauupuan, hayst nako isa nalang ang spot na natitira at doon pa talaga sa harapan. Grabe ba’t ang lapit naman ng upoan kay professor. Nakakagigil talaga ang first day ko!
Nagsimula na akong humakbang ng...

may humawak sa kamay ko.
“Hoi miss ang ganda mo,” sabi ng isang lalaki at sa totoo lang gwapo naman din siya, pero mas maganda talaga ako.
“Thanks,” yan nalang ang naisagot ko.
Nandito na ako ngayon sa harapan, dito ako nakaupo ngayon at nasa kiliran ko ang aming Professor. Hindi pa nagsisimula ang klase namin kaya sa bintana doon mona ako tumatanaw sa mga estudyanteng hanggang ngayon dipa tapos sa paghahanap ng kanilang room.
Isa na din doon ang lalaking nakilala ko kanina, yong supladong lalaki. HAHAHA, maghanap siya ng classroom niya, siguro latena ang gagong ito grabe natatawa ako sa mukha niya habang tinitignan ang mga pangalan na naka sulat sa mga bondpaper na nakadikit sa ding-ding. HAHAHA.
“Buti nga sayo,” pabulong kong sabi habang nakatingin sa direksyon niya, bigla siyang lumingon sa king kinaroroonan at nag smile siya. Putik talaga to oh, gago bastos ang lalaking to.
Nakita ko siyang dali-daling pumunta sa pintuan ng room namin at hala! ngumiti ang gago.
“Bakit ko naman kaklase ang supladong ito!!” sigaw ko sa aking isipan.
Nakita ko siyang dali-daling naghanap ng upuan ngunit no vacant na. Haha kawawa siya.
“Miss kindly get one chair doon sa kabilang room kase si Mr Olivar ay hindi natin pwdeng pa upuin man lang sa sahig please,”utos ng aming Professor at grabe sana—all kilala kaagad ng professor.
Dali-dali na akong pumunta sa kabilang room. Buhat-buhat ko ngayon ang upuan niya, muntikan na akong madulas ng biglang may humawak sa kamay ko—
TO BE CONTINUED‼️
Comment for the next
WORDS BY STARLIT
KINDLY VISIT MY TIMELINE